Χάνει ένα όπλο του ο Μουρίνιο

Για κάποιους ίσως παραμένει ο κορυφαίος προπονητής αυτή τη στιγμή. Για άλλους η εικόνα του έχει φθαρεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Εκείνο που είναι σίγουρο είναι ότι ο Ζοζέ Μουρίνιο έχει καταφέρει πάρα πολλά στην καριέρα του, παραμένει σε τοπ επίπεδο και ό,τι και να κάνει, αποτελεί πηγή για διάφορες συζητήσεις.

Τον τελευταίο καιρό και ειδικά μετά από τον αποκλεισμό από τη Σεβίλλη στο Τσάμπιονς Λιγκ, η κριτική που ασκείται στον προπονητή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι σφοδρή. Ήρθε και το επεισόδιο με τον Λουκ Σο λίγο μετά, αλλά και το συνολικό άδειασμα προς τους παίκτες του με τις δηλώσεις του μετά τον αγώνα από την Μπράιτον με αποτέλεσμα να αρχίσουν τα άρθρα και τα αφιερώματα.

Μέσα σε όλα, τα αγγλικά ΜΜΕ θυμήθηκαν παίκτες που έχει στήσει στη γωνία ο Special One με δηλώσεις του, όπως έκανε και με τον Σο. Εκείνο που δεν σημειώθηκε τόσο είναι ότι γενικότερα τα τελευταία χρόνια, ο Μουρίνιο έχει την τάση να έρχεται διαρκώς σε κόντρα με παίκτες του. Με άλλα λόγια, άρχισε να χάνει ένα από τα σημαντικότερα όπλα του.

Αν ανατρέξει κανείς στα πρώτα του χρόνια, θα διαπιστώσει πως οι σχέσεις του με τους ποδοσφαιριστές του σε Πόρτο και Τσέλσι ήταν σχεδόν άριστες. Φυσικά και υπήρχαν εξαιρέσεις. Τον Οκτώβριο του 2004 τα έβαλε με τον Τζο Κόουλ και είχε πει ότι «από τη στιγμή που έβαλε το γκολ, το παιχνίδι τελείωσε για εκείνον Στη συνέχεια χρειαζόμουν έντεκα παίκτες για να αμυνθώ και είχα δέκα». Περίπου έναν χρόνο μετά έλεγε για τον Ρικάρντο Καρβάλιο ότι «φαίνεται να έχει προβλήματα στην κατανόηση των πραγμάτων. Ίσως θα έπρεπε να κάνει ένα IQ τεστ».

Ποια ήταν η διαφορά τότε; Ότι είχε τον τρόπο να κερδίζει τους ποδοσφαιριστές του. Και με τους δύο προαναφερθέντες η σχέση τους δεν διαταράχθηκε. Ο Τζο Κόουλ εξακολουθεί να έχει εξαιρετική άποψη για τον Μουρίνιο και ο Καρβάλιο είναι ένα από τα παιδιά του. Τον πήρε, άλλωστε, μαζί του στη συνέχεια και στη Ρεάλ Μαδρίτης.

Στην Τσέλσι η σχέση του με τους περισσότερους και ειδικά τα βαριά χαρτιά της ομάδας ήταν εξαιρετική. Ντιντιέ Ντρογκμπά, Φρανκ Λάμπαρντ, Τζον Τέρι και Πέτρ Τσεχ έχουν δηλώσει αρκετές φορές πόσο τους βοήθησε, ενώ σε αυτή την κατηγορία ανήκει και ο Μάικλ Εσιέν. Κάτι αντίστοιχο κατάφερε και στην Ίντερ. «Είναι ο καλύτερος προπονητής στο κόσμο», έλεγε ο Γουέσλεϊ Σνάιντερ το 2010, ενώ στην αυτοβιογραφία του ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς τον αποθέωνε. Παίκτες όπως οι Χαβιέρ Ζανέτι, Σαμουέλ Ετό και Μάρκο Ματεράτσι είχαν πολύ καλή σχέση μαζί του. Δεν ξεχνιέται, άλλωστε, η αγκαλιά με τον τελευταίο, όταν έβαλαν μαζί τα κλάματα μετά την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ το 2010.

Στην πορεία όλο αυτό κάπου χάθηκε. «Θα έσπαγα τα πόδια μου για τον Μουρίνιο» είχε πει ο Ντρογκμπά, ενώ ο Ετό είχε φτάσει να παίζει ακόμη και… δεξί μπακ επειδή του ζητούσε ο Πορτογάλος στα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ να μαρκάρει μέχρι αρκετά χαμηλά. Η επιρροή του ήταν πολύ μεγάλη στους παίκτες του. Κατάφερνε στην πλειοψηφία του να τους κερδίσει και να τους πείσει να παίξουν γι’ αυτόν, να υπηρετήσουν τον στόχο του. Πόσο εύκολα μπορεί πια να κάνει κάτι αντίστοιχο;

Στη Ρεάλ Μαδρίτης δεν άργησε να έρθει σε σύγκρουση με αρκετούς. Τέλειωσε τον Ραούλ με το που πήγε και ο επόμενος ήταν ο Ίκερ Κασίγιας. Για τον Ισπανό τερματοφύλακα δήλωνε το 2011 ότι είναι ο καλύτερος στον κόσμο και ότι πρέπει να πάρει τη Χρυσή Μπάλα και λίγο καιρό μετά τον τελείωνε γιατί τον θεωρούσε υπεύθυνο για κάποια πράγματα που διέρρεαν στον Τύπο λόγω της σχέσης του με την Σάρα Καρμπονέρο. Στα αποδυτήρια δημιουργήθηκαν στρατόπεδα με τον Σέρχιο Ράμος να τάσσεται στο πλευρό του Κασίγιας. Τον Ιανουάριο πρωτοσέλιδο της «Marca» ισχυριζόταν ότι οι παίκτες είχαν πει στον Φλορεντίνο Πέρεθ: «Πρόεδρε, τον Ιούνιο ή φεύγει ο Μουρίνιο ή εμείς».

Η κόντρα ήταν ανοιχτή και είχαν φτάσει να γίνονται ακόμα και δηλώσεις στα ΜΜΕ. «Ο Πέπε έχει ένα πρόβλημα, το οποίο λέγεται Ραφαέλ Βαράν. Αυτό είναι όλο. Το πρόβλημα είναι απλό, η ζωή του Πέπε έχει αλλάξει», είχε πει για τον συμπατριώτη του ο Μουρίνιο, ενώ ο Ράμος δεν δίσταζε να αφήσει ανοιχτά αιχμές για τον προπονητή του. Κάποια στιγμή ήρθε και η σύγκρουση με τον Κριστιάνο Ρονάλντο και εκεί ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για τον Ζοζέ. Στα αξιοσημείωτα και η κορυφαία του ατάκα για τον Πέδρο Λεόν, στον οποίο είχε πει πως δεν θα τον έβαζε να παίξει ακόμα και αν ήταν ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που είχε μείνει σε περίπτωση που το αεροπλάνο της ομάδας έπεφτε!

Η συνέχεια ήταν ακόμη πιο έντονη στην Τσέλσι. Τον πρώτο χρόνο όλα πήγαιναν καλά, η ομάδα έγινε ξανά ευθέως ανταγωνιστική και έτσι την επόμενη χρονιά κατέκτησε με άνεση το πρωτάθλημα. Κάπου εκεί, όμως, άρχισαν τα… όργανα! Κέβιν Ντε Μπρούιν, Μοχάμεντ Σαλάχ και Ρομελού Λουκακού κρίθηκαν ανεπαρκείς -λανθασμένα εκ του αποτελέσματος-, ενώ τα μαχαίρια βγήκαν και με τον Εντέν Αζάρ. Ο Βέλγος δεν έπαιζε για τον προπονητή του σε σημείο που ο τελευταίος έφτασε να πει κάποια στιγμή πως «νιώθω προδομένος». Μέσα σε όλα είχε καταφέρει να τσακωθεί ακόμη και με την Έβα Καρνέιρο, μέλος του ιατρικού επιτελείου των Λονδρέζων. Στην τρίτη του σεζόν ήταν ζήτημα αν μιλούσε με τους… μισούς παίκτες και τελικά απολύθηκε τον Δεκέμβριο.

Τα τελευταία χρόνια η φθορά στις σχέσεις με τους παίκτες του έρχεται σταδιακά. Περνάει ο πρώτος χρόνος και στην πορεία βγαίνουν τα προβλήματα. Στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τελείωσε τον Σεμπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ με τον δεύτερο να αφήνει κάποιες αιχμές, αλλά αυτό από μόνο του δεν ήταν ικανό να προκαλέσει αντιδράσεις. Το άδειασμα στον Λουκ Σο συζητήθηκε αρκετά, αλλά το μεγαλύτερο θέμα ήταν η σύγκρουση με τον Πολ Πογκμπά. Θα μπορέσουν οι δύο άνδρες να βάλουν νερό στο κρασί τους και να τα βρουν; Εύκολο δεν θα είναι, αλλά ο Γάλλος είναι μία πολύ μεγάλη επένδυση για τους «κόκκινους διαβόλους» και δεν υπάρχει περιθώριο να μη λειτουργήσει αυτή η συνεργασία. Εκείνο, όμως, που έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι το αν θα προκύψουν άλλες επεισόδια στην πορεία και πώς θα τα διαχειριστεί ο Μουρίνιο.

Παρατηρώντας, πάντως, κάποιος την καριέρα του, θα διαπιστώσει πως πλέον ένα από τα βασικά του ατού έχει χαθεί. Οι σχέσεις με τους παίκτες του δεν είναι όπως παλιά και ίσως αυτό παίζει ρόλο και στη γενικότερη πορεία του, η οποία κατά κάποιους είναι πτωτική. Θα το αλλάξει στη συνέχεια ή θα συνεχίσει να μένει πιστός στα θέλω του χωρίς να κάνει συμβιβασμούς;