Ο Μεχντί Καρσελά έβαλε την υπογραφή του στο 8ο Κύπελλο Βελγίου στην ιστορία της Σταντάρ Λιέγης και το Sportime.gr αναλύει τι δεν πήγε καλά στο σύντομο πέρασμα του Μαροκινού εξτρέμ από τον Ολυμπιακό, στο πρώτο μισό της σεζόν.
Το φαινόμενο στην τρέχουσα σεζόν του Ολυμπιακού μπορεί να χαρακτηριστεί ακόμα και ως σπάνιο. Μία ομάδα αυτής της δυναμικής, να έχει πάρει τόσα λίγα πράγματα από τις καλοκαιρινές μεταγραφές που έγιναν. Το Σάββατο (17/3), ο Μεχντί Καρσελά στέφθηκε Κυπελλούχος Βελγίου με τη Σταντάρ Λιέγης, δίνοντας την ασίστ στο νικητήριο γκολ της ομάδας του.
Ήταν το δεύτερο λεπτό της ημίωρης παράτασης όταν ο Μαροκινός εξτρέμ (σ.σ.: στο ματς αυτό έπαιξε πίσω από τον επιθετικό) σέντραρε από αριστερά και ο Βέλγος επιθετικός Ρενό Εμόν με κεφαλιά στο δεύτερο δοκάρι έκανε το 1-0 επί της Γκενκ. Έτσι, η Σταντάρ Λιέγης κατέκτησε το 8ο Κύπελλο Βελγίου στην ιστορία της και εξασφάλισε τη συμμετοχή στο Europa League της νέας σεζόν, έχοντας γνώριμα πρόσωπα στη σύνθεσή της. Από τον προπονητή Ρικάρντο Σα Πίντο, μέχρι και τους παίκτες Κωνσταντίνο Λαΐφη, Γιώργο Κουτρουμπή, Γκόικο Τσίμιροτ και Πολ-Ζοζέ Μποκού. Και φυσικά τον Μεχντί Καρσελά!
Ο Μαροκινός «ζογκλέρ» πέρασε και δεν ακούμπησε από τον Ολυμπιακό στο πρώτο μισό της σεζόν ως δανεικός από τη Γρανάδα. Με απολογισμό ένα γκολ και μία ασίστ σε 16 συμμετοχές με τους «ερυθρόλευκους» (6 στο πρωτάθλημα, 8 στην Ευρώπη, 2 στο Κύπελλο) τέθηκε στο περιθώριο από τη διοίκηση των πρωταθλητών Ελλάδας στις 4 Δεκεμβρίου 2017, 24 ώρες πριν από τον εντός έδρας ευρωπαϊκό αγώνα με τη Γιουβέντους.
Ο Όσκαρ Γκαρθία θέλησε να τον τσεκάρει στην πορεία και ο ακραίος μεσοεπιθετικός επέστρεψε στις ομαδικές προπονήσεις στις 18 Ιανουαρίου, αλλά λίγο αργότερα και χωρίς να παίξει σε κάποιο ματς πήρε την απόφαση να συνεχίσει την καριέρα του στη Σταντάρ Λιέγης, επιστρέφοντας την 1η Φεβρουαρίου σε ένα γνώριμο περιβάλλον.
Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, πρόλαβε να παίξει δύο αγώνες Κυπέλλου, δίνοντας την καθοριστική ασίστ για την κατάκτηση του τροπαίου, ενώ στο βελγικό πρωτάθλημα η Σταντάρ θα αγωνιστεί ξανά, ύστερα από δύο χρόνια, στα πλέι-οφ τίτλου, εξασφαλίζοντας την 6η και τελευταία προνομιούχο θέση. Με 2 γκολ και 3 ασίστ σε 6 συμμετοχές, πρόλαβε, ήδη, να κάνει αισθητή την παρουσία του και στη Jupiler Pro League.
Τι έφταιξε, όμως, στην περίπτωσή του; Είναι προφανές ότι στη Σταντάρ Λιέγης αισθάνεται απολύτως άνετα. Προέρχεται από τα τμήματα υποδομής του συλλόγου και αυτό είναι το τρίτο του αγωνιστικό πέρασμα από την ομάδα. Αν εξαιρεθεί το διάστημα που αγωνίστηκε στη Γρανάδα, ούτε στην Ανζί, ούτε στον Μπενφίκα, αλλά ούτε και στον Ολυμπιακό κατάφερε να κάνει τη διαφορά και να δώσει το κάτι παραπάνω. Η Σταντάρ είναι η ομάδα της καρδιάς του, καθώς έχει γεννηθεί στη Λιέγη και εκεί έχει παίξει το καλύτερο ποδόσφαιρο της καριέρας του.
Στον Ολυμπιακό άρχισε δυναμικά. Έδειξε πολύ καλό αγωνιστικό πρόσωπο στα προκριματικά του Champions League. Πέτυχε ένα γκολ με την Παρτιζάν με απευθείας εκτέλεση φάουλ (σ.σ.: τυχερό, βέβαια, καθώς η μπάλα έφυγε από τα χέρια του νυν τερματοφύλακα του Πλατανιά, Φίλιπ Κλιάγιτς), ενώ και κόντρα στη Ριέκα ήταν πολύ καλός, ιδιαίτερα στον επαναληπτικό επί κροατικού εδάφους, όπου είχε συμμετοχή στο νικητήριο γκολ που πέτυχε ο Μάρκο Μάριν. Από εκεί και πέρα, όμως, το… χάος. Μία ασίστ μόνο σε ένα παιχνίδι Κυπέλλου με τον Αχαρναϊκό στη Νίκαια.
Οι Μπέσνικ Χάσι και Τάκης Λεμονής δεν κατάφεραν να τον ενσωματώσουν στο υπόλοιπο σύνολο. Είναι χαρακτηριστικό πως εντός συνόρων δεν μέτρησε ούτε ένα γεμάτο ενενηντάλεπτο! Τρεις διαδοχικές φορές άρχισε βασικός στη Super League (κόντρα σε Αστέρα Τρίπολης, ΑΕΚ, Ατρόμητο), αλλά έγινε αλλαγή. Δεν βρήκε ποτέ αγωνιστικό ρυθμό μέσα από την αγωνιστική διαδικασία, παίζοντας δηλαδή σε διαδοχικά ματς. Δεν είχε ρόλο και ύστερα από ένα σημείο πέρασε κυριολεκτικά απαρατήρητος. Στη φάση των ομίλων του Champions League έπαιξε τέσσερις φορές, όλες ως βασικός, αλλά πάλι χωρίς να καταφέρει να δείξει το παραμικρό.
Ένας από τους καλύτερους ντριμπλέρ που ήρθαν ποτέ στην ομάδα, πέρασε και δεν ακούμπησε από τον Ολυμπιακό. Είναι ένα ακόμα «μάθημα» για τους Πειραιώτες εν όψει της επόμενης σεζόν. Η σταθερότητα σε τεχνική ηγεσία και επίπεδο ρόστερ, με ξεκάθαρους ρόλους και ποδοσφαιρικές αρχές, είναι σημαντική, όπως και η εμπιστοσύνη προς το υλικό μιας ομάδας και προς όλους τους ποδοσφαιριστές. Από εκεί και πέρα, είναι και θέμα χειρισμού των παικτών, καθώς δεν μπορεί να είναι τυχαίο το γεγονός πως ο Καρσελά απολαμβάνει το ποδόσφαιρο μόνο σε ένα οικείο περιβάλλον, όπως είναι αυτό της Σταντάρ Λιέγης.