Τι γίνεται με τις ελληνικές περιουσίες στην Τουρκία;
Ο τουρκικός νόμος περί «εγκαταλειμμένων περιουσιών» (vakıf ve miras kanunları).Οι ελληνικές περιουσίες στην Τουρκία αποτελούν ένα σύνθετο και ευαίσθητο ζήτημα που συνδέεται με την ιστορία των ελληνοτουρκικών σχέσεων, τις ανταλλαγές πληθυσμών, και τις πολιτικές της τουρκικής κυβέρνησης σε θέματα μειονοτήτων.
Μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης, πολλοί Έλληνες Ορθόδοξοι κάτοικοι της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα, και αντίστοιχα, Μουσουλμάνοι από την Ελλάδα μεταφέρθηκαν στην Τουρκία. Οι περιουσίες αυτών των ανθρώπων κατασχέθηκαν ή αφέθηκαν πίσω.
Τα επεισόδια βίας κατά της ελληνικής κοινότητας είχαν ως αποτέλεσμα την εγκατάλειψη περιουσιών από τους Έλληνες.
Ο ελληνικός πληθυσμός της Τουρκίας μειώθηκε δραματικά μέσα στον 20ό αιώνα, αφήνοντας πολλές περιουσίες χωρίς άμεσους κληρονόμους ή διεκδικητές.
Στην Τουρκία, περιουσίες που δεν έχουν διεκδικηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα καταλήγουν στο κράτος μέσω των νόμων περί «εγκαταλειμμένων περιουσιών» (vakıf ve miras kanunları).
Η Συνθήκη της Λωζάνης (1923) προβλέπει την προστασία των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας στην Τουρκία, αλλά η εφαρμογή της υπήρξε συχνά ελλιπής.
Πολλές ελληνικές περιουσίες κατασχέθηκαν ή πέρασαν στο τουρκικό Δημόσιο χωρίς αποζημίωση, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου δεν υπήρχαν κληρονόμοι.
Η ελληνική μειονότητα συχνά αντιμετώπισε νομικά εμπόδια στη διαχείριση ή τη μεταβίβαση περιουσιών.
Τα βακούφια (θρησκευτικά ιδρύματα) της ελληνικής μειονότητας είχαν επίσης κατασχεθεί ή περιοριστεί, αν και τα τελευταία χρόνια υπήρξε κάποια αποκατάσταση.
Πολλές υποθέσεις Ελλήνων έχουν φτάσει στο ΕΔΑΔ, το οποίο έχει καταδικάσει την Τουρκία για παραβίαση δικαιωμάτων ιδιοκτησίας.
Τα τελευταία χρόνια, υπήρξαν περιορισμένες προσπάθειες επιστροφής ή αποζημίωσης για ορισμένες ελληνικές περιουσίες.
Πολλοί απόγονοι Ελλήνων που έζησαν στην Τουρκία διεκδικούν τις περιουσίες των προγόνων τους, αν και οι διαδικασίες είναι χρονοβόρες και συχνά χωρίς αποτέλεσμα.
Οι ελληνικές περιουσίες στην Κωνσταντινούπολη παραμένουν σε ορισμένες περιπτώσεις σε ελληνικά χέρια, αλλά ο αριθμός τους έχει μειωθεί δραματικά λόγω της συρρίκνωσης της κοινότητας.
Η αποκατάσταση όλων των περιουσιών φαίνεται δύσκολη, λόγω των νομικών εμποδίων και των γεωπολιτικών συνθηκών.
Διεθνείς οργανισμοί και πιέσεις από την Ε.Ε. ενδέχεται να διαδραματίσουν ρόλο στη διασφάλιση των δικαιωμάτων των Ελλήνων.
Διαβάστε επίσης: