Γιατί ο ΠΑΟΚ ξαναπήρε τους βαθμούς στον αγώνα με τον Ολυμπιακό που δεν ξεκίνησε ποτέ λόγω του αντικειμένου που δέχθηκε στο πρόσωπο ο προπονητής των Πειραιωτών, Όσκαρ Γκαρθία;
Ποιο ήταν το σκεπτικό της Επιτροπής Εφέσεων για να αλλάξει στην αρχική απόφαση που όριζε την τιμωρία των Θεσσαλονικέων με αφαίρεση τριών βαθμών, κατακύρωση του αγώνα υπέρ των Πειραιωτών και δύο αγωνιστικές κεκλεισμένων;
Το 29σελιδο σκεπτικό της Επιτροπής έφερε στο φως της δημοσιότητας η εφημερίδα «Libe Sport» και μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής:
«Από τη γραμματική διατύπωση της διατάξεως του άρθρου 15 πργ. 3 περ. ε’ του Π.Κ. συνάγεται με σαφήνεια ότι οι επιπρόσθετες (πέραν της χρηματικής ποινής) κυρώσεις επιβάλλονται μόνον σε περιπτώσεις που “υπάρξει οριστική διακοπή αγώνα”. Ο όρος “οριστική διακοπή του αγώνα” σημαίνει μη συνέχιση αγώνα ο οποίος άρχισε. Αντίθετα μη έναρξη αγώνα σημαίνει αγώνας που δεν άρχισε. Το ότι διαφορετική έννοια είναι αυτή της διακοπής και διαφορετική της μη έναρξης του αγώνα συνάγεται αναμφισβήτητα, πέρα από τη γραμματική διατύπωση της ρυθμίσεως και από τις ακόλουθες σκέψεις. Η ίδια η διάταξη του άρθρου 15 πργ. 3 περ. ε’ αντιμετωπίζει δύο περιπτώσεις: την “οριστική διακοπή του αγώνα” (εδ. β’) και την άλλη (εδ. α’), την οποία προσδιορίζει χρονικά σε σχέση με τον αγώνα. Η άλλη αυτή περίπτωση του εδ. α’ δεν μπορεί να αφορά αγώνα που δεν άρχισε, αφού το μετά την έναρξη στάδιο καλύπτει το εδ. β’ με τον όρο ¨οριστική διακοπή του αγώνα”.
Η όλη δομή του άρθρου δεν καταλείπει αμφιβολία (κλιμακωτή ένταση των ποινών) για τη διαφορά “διακοπής” και “μη ενάρξεως” – κάτι που ενισχύεται και από την (συμβαδίζουσα με την κλιμάκωση των ποινών) ετερότητα της ουσιαστικής βαρύττηας. Άλλωστε η διάταξη του άρθρου 15 παρ. 4 περ. β’ του Πειθαρχικού Κώδικα της ΕΠΟ κάνει σαφή (γραμματική) διάκριση ανάμεσα σε αγώνα που “δεν άρχισε” και σε “αγώνα που διακόπηκε οριστικά” – πράγμα που δεν θα έκανε εάν ο όρος “διακοπή” κάλυπτε και την περίπτωση αγώνα “που δεν άρχισε”».