Νίκη: Σκέψεις για την Ημέρα του Αγέννητου Παιδιού – Είμαστε οι ελάχιστοι επιβιώσαντες από τις «διακοπές κύησης»
«Καλή κι ευλογημένη χρονιά, στις μητέρες, στους πατέρες, στα αγέννητα και στα γεννημένα παιδιά της Ελλάδας μας!».
«Καλή κι ευλογημένη χρονιά, στις μητέρες, στους πατέρες, στα αγέννητα και στα γεννημένα παιδιά της Ελλάδας μας!».
Ευγενή άμυλα, σε ένα τόσο ανταγωνιστικό περιβάλλον, είναι ουτοπικό να περιμένει κανείς. Μια στοιχειώδη συναδελφικότητα, ναι…
Η εφημερίδα μας, μακριά από στεγανά και ηθικολογίες, θα στηρίξει αυτή την γυναίκα! Έμπρακτα! Θα την στηρίξει με ψυχολογική υποστήριξη, κι από το βήμα που έχει.
Οι προβληματισμοί, που ανέδειξε το Sportime αποτελούν θέμα συζήτησης
Του να ζει κανείς σε μια δημοκρατική χώρα και να μην έχει την ελευθερία του λόγου του. Αυτό είναι ένας προοδευτικός φασισμός.
Ποιες αμβλώσεις, ποια δικαιώματα πάνω στο σώμα της γυναίκας; Ποιο «σκοταδιστικό»; Τρομάρα σας, κάνατε και… trend τον σκοταδισμό, υπηρετώντας τον σε όλο του το φάσμα.
Προφανώς, οι αμβλώσεις δεν είναι η μόνη αιτία του δημογραφικού προβλήματος. Καλώς ή κακώς όμως, είναι και αυτές.
Ημέρα του αγέννητου παιδιού: Οι αριθμοί είναι σκληροί. Όπως το ίδιο σκληρή είναι και η πραγματικότητα. Όσοι έχουν δει ένα παιδί να γεννιέται, να μεγαλώνει, να εξελίσσεται, να προβληματίζεται, να ζυμώνεται, να ανθίζει, καταλαβαίνουν τι εννοούμε. Όσοι έχουν κρατήσει στην αγκαλιά τους ένα βρέφος, έχουν μυρίσει το άρωμά του, έχουν ξαγρυπνήσει στο προσκεφάλι του, ξέρουν....
Ημέρα του αγέννητου παιδιού: Στην Ελλάδα των ούτε 10 εκατ. κατοίκων 350.000 άνθρωποι δεν γεννιούνται κάθε χρόνο επειδή λαμβάνεται η απόφαση διακοπής της κύησης. Πώς γίνεται αυτό είναι εύκολο να διαπιστώσει κανείς με μία έρευνα στο διαδίκτυο. Τα βίντεο και το φωτογραφικό υλικό σοκάρουν. Όσο ωραία και να τυλίγεται με φανταχτερά λόγια η διαδικασία της...
Ετήσιος αριθμός «μαμούθ» για τα ελληνικά δεδομένα σε μια χώρα 10 εκατομμυρίων