Το ποδόσφαιρο είναι πλασμένο από κοντράστ έντονων συναισθημάτων. Από τη μία η απερίγραπτη χαρά σε περίπτωση νίκης και θριάμβου. Από την άλλη η απέραντη θλίψη και πόνος, όταν επέρχεται μια ήττα ή ένας αποκλεισμός.
Από τη δεύτερη κατηγορία δεν γλίτωσε κάποιος από τους Big 4 του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ γνώρισαν κατά τη διάρκεια της παρουσίας τους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις πιο οδυνηρούς αποκλεισμούς. Το τέλος στις πορείες τους μπήκε με άδοξο τρόπο. Είτε από έλλειψη τύχης, είτε λόγω συγκέντρωσης, είτε ακόμα και διαιτητικών λαθών.
Το βέβαιο είναι πως το συναίσθημα που δημιούργησαν αυτά τα ευρωπαϊκά παιχνίδια στους φιλάθλους τους δεν σβήνονται εύκολα. Το sportime.gr θυμάται τις βραδιές που οι μεγάλοι του ελληνικού ποδοσφαίρου βρέθηκαν μερικά εκατοστά, ένα σουτ, μια απόκρουση ή μια ευκαιρία μακριά από το να γράψουν ιστορία στις διοργανώσεις της UEFA.
Big 4: Ολυμπιακός
Αριθμούν τις περισσότερες ευρωπαϊκές συμμετοχές από τις ελληνικές ομάδες και παράλληλα φέρουν τον τίτλο του μεγάλου άτυχου σε αυτή την κατηγορία. Τι να θυμηθεί κανείς; Την «κατάρα» των συνεχόμενων ηττών μέχρι να έρθει το πολυπόθητο «διπλό» στη Βρέμη για το Champions League; Ακόμα και αυτό το αντιπαραγωγικό σερί φαντάζει μικρό μπροστά στις «μαχαιριές» που έχει δεχθεί ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη.
Η πιο οδυνηρή φυσικά δόθηκε το 1999, όπου για τους «8» της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, οι Πειραιώτες αντιμετώπιζαν τη Γιουβέντους στη ρεβάνς του 2-1 στο Τορίνο. Μέχρι το 85ο λεπτό, οι γηπεδούχοι κρατούσαν στα χέρια τους μια μεγαλειώδη πρόκριση στα ημιτελικά χάρη στο γκολ του Σίνισα Γκόγκιτς (12’).
Λογάριαζαν όμως χωρίς τον αέρα και τον Αντόνιο Κόντε, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε την λανθασμένη έξοδο του Ελευθερόπουλου ισοφαρίζοντας σε 1-1. Μια σιγή που σίγουρα έχει μείνει χαραγμένη στις μνήμες των «ερυθρολεύκων».
Η Μέταλιστ, ο Φαν Πέρσι και ο…Τζέραρντ
Οι επώδυνες στιγμές συνεχίστηκαν και την επόμενη 15ετία. Ο αποκλεισμός από τη Λιόν σε ισοβαθμία στους ομίλους του Champions League το 2001, η χαμένη ευκαιρία με την Μπορντώ το 2010 και αρκετά ακόμα. Ωστόσο, τα τρία πιο χαρακτηριστικά ματς ήταν απέναντι σε Λίβερπουλ (2005), Μέταλιστ Χάρκιβ (2012) και Μαν. Γιουνάιτεντ (2014).
Η κλιμάκωση και η ιστορία γνωστή. Ο Στίβεν Τζέραρντ με «κεραυνό» έγραψε το 3-1 που απέκλεισε τον Ολυμπιακό που παρότι είχε συγκεντρώσει 10 βαθμούς στη φάση ομίλων της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, υπολειπόταν στην ισοβαθμία με τους «reds».
Οι Βιγιάγκρα και Ντέβιτς «πάγωσαν» το «Γ. Καραϊσκάκης» κόβωντας τα φτερά σε μια από τις πιο εντυπωσιακές ομάδες στην ιστορία του Ολυμπιακού που είχε τότε τον Βαλβέρδε προπονητή φέρνοντας τούμπα το 0-1 με το οποίο είχε επικρατήσει στην Ουκρανία η ομάδα του Πειραιά. Τέλος, ο Ρόμπιν Φαν Πέρσι σε ένα από τα πιο μνημειώδη ματς της καριέρας του, με ένα απίθανο χατ-τρικ γύρισε μόνος του τα νοκ-άουτ δίνοντας την πρόκριση στην οχτάδα του Champions League στους υπό κρίση «κόκκινους διαβόλους» του Ντέιβιντ Μόγιες.
Big 4: Παναθηναϊκός
Λιγότερες φορές στάθηκαν άτυχοι στην Ευρώπη οι «πράσινοι», αλλά ακόμα και αυτές είχαν τόσο μεγάλη επίδραση που δύσκολα σβήνονται από τους οπαδούς τους. Στην κορυφή της λίστας του «τριφυλλιού» με τις «μαύρες» μνήμες βρίσκεται ο δεύτερος ημιτελικός του Champions League της σεζόν 1995-1996 κόντρα στον Άγιαξ.
Ο Κριστόφ Βαζέχα είχε χαρίσει τη νίκη στον Παναθηναϊκό στο Άμστερνταμ έπειτα από την ιστορική κούρσα του Γιώργου Δώνη και άπαντες στο ΟΑΚΑ περίμεναν να επαναληφθεί το ραντεβού με την ιστορία και η ομάδα του Ρότσα να προκριθεί στον τελικό 25 χρόνια μετά το Γουέμπλεϊ. Ωστόσο, οι Ολλανδοί ήταν καθηλωτικοί και με ένα εμφατικό 0-3 σκόρπισαν θλίψη στις κερκίδες. Ένα άδοξο τέλος σε μια από τις πιο εντυπωσιακές πορείες ελληνικής ομάδας την σύγχρονη εποχή.
Ο Βλάοβιτς, ο Ντερλέι και η… γραμμή
Μερικά χρόνια αργότερα, οι «πράσινοι» βρέθηκαν ένα σουτ μακριά από πρόκριση στα ημιτελικά του Champions League, την περίοδο 2001-2002. Το υπέρ τους 1-0 επί της Μπαρτσελόνα στην Αθήνα διευρύνθηκε με το απίθανο γκολ του Μιχάλη Κωνσταντίνου στο «Καμπ Νόου», αλλά οι Καταλανοί κατόρθωσαν να ανατρέψουν το σκορ με τρία γκολ (δύο ο Λουίς Ενρίκες και το τρίτο ο Σαβιόλα).
Είχαν βέβαια και… εξωγενή βοήθεια, καθώς δεν δόθηκε πέναλτι στον Εμάνουελ Ολισαντέμπε και κόκκινη στον τερματοφύλακα, Μπονάνο. Ακόμα κι έτσι όμως, το «τριφύλλι» είχε τη δυνατότητα να πάρει τη πρόκριση, όταν ο Βλάοβιτς βρέθηκε στο ύψος της περιοχής των «μπλαουγκράνα» με πεντακάθαρο πεδίο βολής. Το σουτ του όμως «ξύρισε» το αριστερό κάθετο δοκάρι της εστίας των γηπεδούχων και έτσι η πρόκριση χάθηκε για λίγα εκατοστά.
Μια σεζόν αργότερα, η ομάδα του Σέρχιο Μαρκαριάν έφτασε ξανά κοντά σε κάτι ιστορικό. Το 0-1 επί της Πόρτο του Ζοσέ Μουρίνιο στην παλιά της έδρα, στο «Ντας Άντας» είχε κάνει όλους τους φιλάθλους των «πρασίνων» να πιστέψουν ακόμα και στην κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA του 2003. Ωστόσο, οι «δράκοι» πήγαν το ματς στην παράταση και εκεί ο Βραζιλιάνος Ντερλέι προκάλεσε σιγή στο γήπεδο της Λεωφόρου.
Στα τέλη των 00s (2009), ο Παναθηναϊκός άγγιξε τους «8» του Champions League, αλλά η Βιγιαρεάλ ήταν εκείνη που πήρε τελικώς το εισιτήριο επικρατώντας με 2-1 στο ΟΑΚΑ. Έπρεπε βέβαια να προηγηθεί ένα ακυρωθέν γκολ του Γιώργου Καραγκούνη στο «Μαδριγάλ», με την μπάλα να περνάει ξεκάθαρα, αλλά ο διαιτητής έμεινε ατάραχος δίνοντας συνέχεια στο παιχνίδι.
Big 4: ΑΕΚ
Το ημερολόγιο έγραφε 19 Μαρτίου 1998, όταν η ΑΕΚ έπαιζε με τη Λοκομοτίβ Μόσχας στη Ρωσία στη ρεβάνς του 0-0 της Νέας Φιλαδέλφειας για την προημιτελική φάση του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Η Ένωση κρατούσε το 1-1 που την έστελνε στα ημιτελικά. Παρόλα αυτά, λογάριαζε χωρίς τον Τσουγκαΐνοφ, ο οποίος με κεφαλιά στο 92ο λεπτό έγραψε το τελικό 2-1 προσφέροντας το απόλυτο σοκ στους «κιτρινόμαυρους».
Η ΑΕΚ είχε μείνει πίσω στο σκορ με τον Χαρλάτσεφ στο 55′, για να ισοφαρίσει στο 68′ με πέναλτι ο Κοπιτσής. Εν τω μεταξύ, λίγο πριν δεχτεί το δεύτερο γκολ, ο Ντέμης Νικολαΐδης είχε χάσει ένα από τα γκολ «που δεν χάνονται» αδυνατώντας να πλασάρει σωστά σε κενήεστία. μια από τις χειρότερες ευρωπαϊκές βραδιές στην ιστορία της ΑΕΚ.
Είκοσι χρόνια μετά, ο «Δικέφαλος» έχασε μια «χρυσή» ευκαιρία για να προκριθεί στους «16» του Europa League. Στην πρωταθληματική σεζόν του 2018, με τον Μανόλο Χιμένεθ στον πάγκο, η ΑΕΚ κλήθηκε να πάρει τη νίκη στην Ουκρανία επί της Ντινάμο Κιέβου, ώστε να πάρει το εισιτήριο για την επόμενη φάση.
Και πραγματικά είχε πολλές πιθανότητες να το καταφέρει, αν ο Μασούντ δεν έστελνε την μπάλα απελπιστικά άουτ με τον ίδιο να απέχει από την κενή εστία μόλις λίγα εκατοστά, Το 1-1 του πρώτου ματς τελικώς κόστισε και με το αποτέλεσαμ- σήμα κατατεθέν της ΑΕΚ στην Ευρώπη, την ισοπαλία, αποχαιρέτησε την διοργάνωση.
Φυσικά, ειδικής μνείας αξίζει και η ημιτελική σειρά με τη Γιουβέντους τη σεζόν 1976-1977, όπου η Ένωση έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του UEFA. Δυστυχώς όμως δεν κατόρθωσε να περάσει στον τελικό, καθώς το 1-0 στη Νέα Φιλαδέλφεια δεν ήταν αρκετό για να ανατρέψει το εις βάρος της 4-1 στο Τορίνο.
Big 4: ΠΑΟΚ
Ο «Δικέφαλος του Βορρά» πάλι, έχει την κατάρα των πέναλτι να τον στοιχειώνουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, καθώς μετράει τέσσερις στους τέσσερις αποκλεισμούς, όποτε πηγαίνει στη «ρώσικη ρουλέτα». Η διαδικασία όμως που ακόμα παίζει ως «replay» στο μυαλό των μεγαλύτερων σε ηλικία φίλων της ομάδας είναι εκείνη απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου, στη Βαυαρία για τον δεύτερο γύρο του κυπέλλου UEFA (1983-84. Ο εκπληκτικός Ζαν Μαρί Πφαφ, ο Βέλγος τερματοφύλακας των Βαυαρών δεν ήταν ο μόνος που είχε να αντιμετωπίσει ο ΠΑΟΚ. Ο… υπέρ το δέον σχολαστικός Βρετανός ρέφερι, Άλαν Ρόμπινσον, έδωσε δυο φορές επανάληψη σε ισάριθμες αποκρούσεις του Φορτούλα στο πέναλτι του Αουγκεντάλερ.
Αντίθετα, δεν έδωσε επανάληψη ως έπρεπε στην επέμβαση του Πφαφ στην εκτέλεση του Δαμανάκη (αν ευστοχούσε, ο ΠΑΟΚ προκρινόταν), δίνοντας μετά σε χτύπημα του Αλαβάντα. Ένα από τα παιχνίδια που προστίθενται στον κάδο με τις χαμένες ευκαιρίες πρόκρισης και υπέρβασης, καθώς με 9-8 στα πέναλτι προκρίθηκαν τελικώς οι Βαυαροί.
Αρκετά χρόνια πέρασαν από τότε και τον Φεβρουάριο του 2011, ο ΠΑΟΚ αναμετρήθηκε με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας για την φάση των «32» του Europa League. Στον πρώτο αγώνα στην Θεσσαλονίκη, οι Ρώσοι είχαν επικρατήσει με 1-0 με γκολ του μετέπειτα παίκτη του «Δικεφάλου του Βορρά», Τόμας Νέτσιντ. Στη ρεβάνς, η ελληνική ομάδα προσπάθησε να διορθώσει το κακό που είχε γίνει. Παρότι όμως προηγήθηκε με τον Μουσλίμοβιτς στο 67ο λεπτό, είδε τον Ιγκνάσεβιτς να την ισοφαρίζει δέκα λεπτά πριν το φινάλε και συνεπώς γνώρισε τον αποκλεισμό.
Πάρε μέρος και συ στο poll και δες τους ευρωπαϊκούς αποκλεισμούς που βίωσαν οι Big 4 του ελληνικού ποδοσφαίρου και ψήφισε αυτόν προκάλεσε τη μεγαλύτερη θλίψη στους οπαδούς τους.