Για τους λάτρεις του μηχανοκίνητου αθλητισμού, ο αγώνας Indycar στην πίστα της Ιντιανάπολις είναι θεσμός. Μάλλον είναι κάτι περισσότερο! Έχει μία ξεχωριστή σημασία, μία ιδιαίτερη ερμηνεία που μόνο αυτοί που αγαπούν τα μηχανοκίνητα σπορ, μπορούν να την καταλάβουν.
Το Indy 500, όπως είναι ευρέως γνωστό, είναι ένας αγώνας από το αμερικανικό πρωτάθλημα μονοθεσίων (Indycar), αλλά έχει τη δική του ιστορία. Είναι αντίστοιχο του Μονακό για τη Formula 1 και των 24 ωρών του Λεμάν στο WEC. Δεν είναι τυχαίο ότι οι τρεις νίκες σε αυτούς τους τρεις αγώνες θεωρούνται το τριπλ κράουν του μηχανοκίνητου αθλητισμού και μόνο ένας τα έχει καταφέρει.
Ο λόγος για τον Γκρέιαμ Χιλ, που είναι ο μοναδικός πιλότος στην ιστορία που έχει καταφέρει να νικήσει και στους τρεις αγώνες.
Η σημερινή ημερομηνία (19η Αυγούστου), αποτελεί ορόσημο για το Indy 500. Σαν σήμερα το 1909 πραγματοποιήθηκε ο πρώτος αγώνας στην πίστα της Ιντιανάπολις, ο οποίος σε αντίθεση με όσα γνωρίζουμε τώρα, δεν ήταν 500 μίλια (ή 800 χιλιότερα, αν προτιμάτε), αλλά μόλις 5 μίλια, δηλαδή 8 χιλιόμετρα!
Η πίστα δεν μπόρεσε να αντέξει τις μεγάλες ταχύτητες με τις οποίες περνούσαν τα αυτοκίνητα έστω και για εκείνη την περίοδο, με αποτέλεσμα να σπάσει και να χάσουν τη ζωή τους δύο οδηγοί, δύο μηχανικοί, αλλά και δύο θεατές στις εξέδρες!
Έσκασε η πίστα και προέκυψε το «Brickyard»!
Τι έκαναν λοιπόν οι αρμόδιοι για να καλύψουν τα σκασίματα στην πίστα; Τοποθέτησαν τούβλα και γι’ αυτό και η πίστα έγινε γνωστή ανά τον κόσμο ως «Brickyard», δηλαδή, αυλή με τούβλα, στα ελληνικά.
Οι κατασκευαστές της πίστας, Καρλ Φίσερ, Τζιμ Άλισον, Άρθουρ Νιούμπι και Φρανκ Γουίλερ έβλεπαν ότι η πίστα δεν είχε την απαιτούμενη ανταπόκριση στο χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού και προσπαθούσαν να βρουν μία λύση, ώστε να αυξήσουν τη δημοτικότητα και κατ’ επέκταση τα έσοδά τους.
Εν τέλει ο Φίσερ πρότεινε να σταματήσουν να διοργανώνουν μικρούς και περιφερειακούς αγώνες, αλλά να κάνουν ένα μεγάλο, ένα αγώνα που θα ξεχώριζε. Εκεί γεννήθηκε και η ιδέα, ο αγώνας να διαρκεί περίπου επτά ώρες, που αντιστοιχούσε σε μία απόσταση 500 μιλίων, μιας και μιλάμε για μία οβάλ πίστα μήκους μόλις 2,5 μιλίων!
Ο Χαρούν νίκησε στον πρώτο αγώνα το 1911
Ο πρώτος αγώνας διεξήχθη το 1911 και συγκεκριμένα στις 30 Μαΐου. Αρχικά δήλωσαν συμμετοχή 40 οδηγοί. Ο Ρέι Χαρούν ήταν τελικά ο νικητής, αλλά μέχρι να ανακηρυχθεί, υπήρξε μία έντονη διαφωνία.
Προς το τέλος του αγώνα, σταμάτησε να δουλεύει ο πίνακας που μετρούσε τους γύρους, με συνέπεια ο Χαρούν που ήταν στα πιτ, να έχει τρεις γύρους λιγότερους. Όταν έπεσε η σημαία του τερματισμού, πρώτος ήταν ο Ραλφ Μάλφορντ, αλλά μετά από εξέταση των στοιχείων η νίκη δόθηκε στον Χαρούν.
Πάντως, ο ίδιος ο Μάλφορντ μέχρι που πέθανε στις 23 Οκτωβρίου 1973, υποστήριζε ότι αυτός ήταν ο πρώτος νικητής του Indy 500!
Στα χρόνια που ακολούθησαν ο αγώνας στην Ιντιανάπολις γιγαντώθηκε. Από το 1950 έως το 1960 συμμετείχε και στη Formula 1, όμως και πάλι σε εκείνο την περίοδο έπαιρναν μέρος, κατά κύριο λόγο, αμερικανικές ομάδες.
Το όραμα των τεσσάρων ιδρυτών…
Πλέον έχει καθιερωθεί ως ο μεγαλύτερος και σπουδαιότερος αγώνας στην Αμερική και δικαίως. Δεν είναι τυχαίο ότι κάθε χρόνο, στα μέσα Μαΐου όταν συνήθως διοργανώνεται, στις εξέδρες της πίστας συρρέουν περισσότεροι από 250.000 θεατές. Άλλωστε πρόκειται για μία έκταση που ξεπερνάει τα 1.000 στρέμματα!
Το Indy 500 είναι όμως και από τους πιο σημαντικούς αγώνες παγκοσμίως. Στα τωρινά χρόνια η κάθε ομάδα έχει τρεις οδηγούς που μοιράζονται τη διαδρομή. Όταν όμως ο αγώνας ξεκίνησε το 1911, ο κάθε πιλότος κάλυπτε μόνος του τη διαδρομή.
Πολλοί έλεγαν ότι μετά τα 300 μίλια δεν μπορούσαν καν να κρατήσουν τα χέρια τους στο τιμόνι. Ένας άλλος μαρτύρησε ότι στα τελευταία 50 μίλια, έκλαιγε συνεχώς σαν μικρό παιδί, από την κούραση και την εξάντληση. Βέβαια το κίνητρο, η διάκριση και η δόξα είναι πραγματικά τεράστια για τη νίκη σε ένα τέτοιο αγώνα.
Κάτι τέτοιο είχαν στο μυαλό τους οι Καρλ Φίσερ, Τζιμ Άλισον, Άρθουρ Νιούμπι και Φρανκ Γουίλερ, όταν έφτιαχναν την πίστα το 1909, η οποία έχει μείνει στην ιστορία ως ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα γεγονότα στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού!
