Επί γερμανικού εδάφους διεξήχθη το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, αφού η υποψηφιότητα της Νότιας Αφρικής ηττήθηκε για μία ψήφο (12-11).
Ήταν η πρώτη φορά που η κάτοχος του τροπαίου, η Βραζιλία στην προκειμένη, συμμετείχε στην προκριματική φάση της διοργάνωσης.
Η Ρωσία, το Βέλγιο, η Ουρουγουάη, η Τουρκία (3η στο προηγούμενο Mundial), αλλά και η Ελλάδα (πρωταθλήτρια Ευρώπης).
Με μέσο όρο 52.491 θεατές ανά ματς, το τουρνουά συγκαταλέγεται στα πιο επιτυχημένα και τα πιο εμπορικά, αν και τα γκολ δεν ήταν πολλά (2,3 ανά ματς).
Αναμφίβολα, ο πιο αμφιλεγόμενος όμιλος ήταν ο 3ος, όπου συμμετείχαν η Αργεντινή, η Ολλανδία, η Ακτή Ελεφαντοστού και η Σερβία & Μαυροβούνιο.
Οι οκτώ επικεφαλής των γκρουπ πήραν το εισιτήριο για τη φάση των «16» της διοργάνωσης, ενώ στα προημιτελικά έλαβαν μέρος οι έξι κορυφαίες δυνάμεις (Βραζιλία, Αργεντινή, Ιταλία, Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία) συν τις Πορτογαλία και Ουκρανία.
Ο νικητής
Η Ιταλία. Δεν πέρασε τόσο εύκολα τον όμιλο όσο δείχνει η βαθμολογία, ενώ στη φάση των «16» χρειάστηκε ένα ανύπαρκτο πέναλτι για να κάμψει την αντίσταση της Αυστραλίας στο 5ο λεπτό των καθυστερήσεων. Έπειτα επιβλήθηκε 3-0 της Ουκρανίας, λύγισε τη Γερμανία στην παράταση με 2-0 και αποδείχθηκε αλάνθαστη στη διαδικασία των πέναλτι κόντρα στη Γαλλία. Ντελ Πιέρο, Πίρλο, Τότι, Γκρόσο, Ματεράτσι, Τόνι, Ντε Ρόσι, Μπουφόν Καναβάρο κ.τ.λ. με κόουτς τον Μαρσέλο Λίπι.
Ο τελικός
Έπρεπε να περάσουν 28 ολόκληρα χρόνια για να διεξαχθεί τελικός χωρίς την παρουσία της Βραζιλίας ή της Γερμανίας. Πρωταγωνιστές του αγώνα ήταν οι Ζινεντίν Ζιντάν και Μάρκο Ματεράτσι, όχι μόνο επειδή σημείωσαν τα γκολ της κανονικής διάρκειας. Το ματς οδηγήθηκε στην παράταση και εν συνεχεία στα πέναλτι, όπου ο Νταβίντ Τρεζεγκέ, ο παίκτης δηλαδή που το 2000 είχε σημειώσει το «χρυσό γκολ» επί των «ατζούρι» στον τελικό του Euro, αποδείχθηκε μοιραίος για την ομάδα του.
ΙΤΑΛΙΑ (Μαρτσέλο Λίπι): Μπουφόν, Τζαμπρότα, Ματεράτσι, Καναβάρο, Γκρόσο, Γκατούζο, Πίρλο, Περότα (61′ Ιακουίντα), Καμορανέζι (86′ Ντελ Πιέρο), Τότι (61′ Ντε Ρόσι), Τόνι.
ΓΑΛΛΙΑ (Ραϊμόν Ντομενέκ): Μπαρτέζ, Σανιόλ, Τιράμ, Γκαλάς, Αμπιντάλ, Μακελελέ, Βιεϊρά, (56′ Ντιαρά), Ζιντάν, Ριμπερί (100′ Τρεζεγκέ), Μαλουντά, Ανρί (107′ Βιλτόρ).
Ο πρώτος σκόρερ
Ο Μίροσλαβ Κλόζε. Έβαλε τα 5 από τα 16 γκολ που του χαρίζουν μέχρι σήμερα τη χαρά να αποτελεί τον πρώτο σκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης. Το σημαντικότερο ήταν αυτό στον προημιτελικό με την Αργεντινή, καθώς ισοφάρισε στο 80’ και έδωσε την ευκαιρία στη Γερμανία να πάρει το εισιτήριο για τα ημιτελικά μέσω της διαδικασίας των πέναλτι.
Η έκπληξη
Η Ιταλία είναι ποδοσφαιρικός κολοσσός, αλλά από τη στιγμή που λίγες εβδομάδες πριν τη σέντρα ξέσπασε το μεγαλύτερο σκάνδαλο του «κάλτσιο» οι οιωνοί δεν ήταν με την εθνική της ομάδα. Κορυφαίοι σύλλογοι της χώρας όπως η Γιουβέντους, η Μίλαν, η Λάτσιο και η Φιορεντίνα είχαν πιαστεί από την «τσιμπίδα» του νόμου, με κατηγορίες δωροδοκίας, επηρεασμού διαιτητών και στησίματος αγώνων. Υπό αυτήν την έννοια, σε συνδυασμό με την αποτυχία του Euro 2004, η κατάκτηση χαρακτηρίζεται κατόρθωμα.
Το γεγονός
Ο παίκτης που με τα γκολ του χάρισε τη Γαλλία το τρόπαιο του 1998 και που την έφερε με την απόδοσή του ως τα πέναλτι του τελικού του 2006, ο Ζιντάν, δεν κράτησε την ψυχραιμία του στο 110’ της παράτασης. Το πιθανότερο σενάριο θέλει να είπε στον Ματεράτσι «εάν θέλεις τη φανέλα μου, θα στη δώσω μετά», επειδή του την τραβούσε συνεχώς. Ο Ιταλός απάντησε ότι θα προτιμούσε την αδερφή του. Ακολούθησε η περίφημη κουτουλιά, η αποβολή και το άδοξο αυτό τέλος σε μία τεράστια καριέρα.
Η φωτογραφία
O Ζιντάν δεν έμελλε να… κουτουλήσει με το Κύπελλο