Είναι οπαδός της (ποδοσφαιρικής) Μπαρτσελόνα και δεν το έκρυψε ποτέ. Εκεί ήθελε να πάει μετά την Ολίμπια Λιουμπλιάνα, παρά το pressing και την (σχεδόν τελειωμένη) συμφωνία με τον Παναθηναϊκό. Η Μπαρτσελόνα ήταν ο μεγαλύτερος αντίπαλος των «πράσινων» στις διαπραγματεύσεις του 2007. Όχι λόγω χρημάτων αλλά συναισθημάτων… Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους επέστρεψε εκεί που ήθελε!
Από τη βραδιά που ο Πέσιτς έχασε το πρωτάθλημα από τον Ντούσκο Ιβάνοβιτς και την Μπασκόνια, όλοι στοιχημάτιζαν στην σίγουρη… ήττα της Φενέρμπαχτσε που πολιορκούσε τον Γιασικεβίτσιους. Ως διάδοχο του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Και δεν είχαν άδικο… Η έμπνευσή τους ήταν πέρα ως πέρα εύστοχη. Από τη στιγμή που άδειασε θέση στην Μπάρτσα, ο Σάρας ήταν με τις βαλίτσες στο χέρι. Για την αγαπημένη του πόλη. Και την αγαπημένη του ομάδα.
Η Μπαρτσελόνα είναι η ομάδα που λατρεύει κυρίως λόγω του ποδοσφαίρου ο Γιασικεβίτσιους. Οπαδός της από μικρός, για όσους δεν το ξέρουν. Και κάπως έτσι ήρθε και η αγάπη στο μπάσκετ.
Δίπλα είναι το Καμπ Νου και το Παλάου Μπλαουγκράνα, άλλωστε.
Στην Βαρκελώνη είχε ανοίξει και μπαρ ο Σάρας, το «13» από το νούμερο της φανέλας του. Εκείνος, μαζί με τον Μποντιρόγκα, τον Φούτσκα και άλλους οδήγησαν την Μπαρτσελόνα στο πρώτο τρόπαιο Euroleague στην ιστορία της. Το 2002.
Το καλοκαίρι του 2000, υπήρχε προσύμφωνο με τον Παναθηναϊκό. Τότε ο Σάρας έπαιζε στην Ολίμπια Λιουμπλιάνα και μάλιστα είχε… εκτελέσει τον Ολυμπιακό (με 7/7 τρίποντα) και τον είχε αποκλείσει από τα πλέι οφ. Όλα ήταν έτοιμα, αλλά ο μπαμπάς Γιασικεβίτσιους είχε άλλη άποψη… Ήθελε να δει το γιό του να παίζει στην Μπαρτσελόνα. Το ίδιο ήθελε και ο Σάρας, πάντως. Και όλα χάλασαν.
Το έχουμε περιγράψει σ’ αυτό το θέμα παλαιότερα το παραπάνω περιστατικό.
Πάμε τώρα στα πιο… σοβαρά. Βρισκόμαστε στο καλοκαίρι του 2007. Ουσιαστικά τρεις ομάδες διεκδικούσαν την υπογραφή του Σάρας, που άφηνε το ΝΒΑ κι επέστρεφε στην Ευρώπη: Ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός και η Μπαρτσελόνα.
Στον Παναθηναϊκό ήξεραν ότι πρώτο φαβορί για τον Γιασικεβίτσιους θα ήταν η Μπαρτσελόνα, λόγω συναισθήματος. Άρα σε έναν άνθρωπο που έτσι κι αλλιώς δεν είχε ανάγκη τα χρήματα, έπρεπε να χρησιμοποιήσουν σοβαρή κι έξυπνη στρατηγική.
Ο Παναθηναϊκός προσέγγισε τον Λιθουανό με πανέξυπνη τακτική. Χωρίς πίεση για απάντηση, χωρίς να… πατάει στο οικονομικό (όπως έκανε ο Ολυμπιακός με αποτέλεσμα να εκνευριστεί ο Σάρας και να κλείσει την πόρτα). «Όποτε είσαι έτοιμος, είμαστε εδώ, σε θέλουμε και σε περιμένουμε». Ο Λιθουανός ζητούσε χρόνο κι άνεση. Και τα είχε… Ο Παναθηναϊκός κάπως έτσι κέρδισε!
Όμως το 2012 και στην πρόταση που του έγινε από το νέο ιδιοκτήτη της ΚΑΕ ώστε να παραμείνει ως προπονητής, ο Γιασικεβιτσιους, έπεσε στο κενό! Από τη μία ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είχε διαβλέψει το μέλλον και ήθελε να φτιάξει ένα πολύ ενδιαφέρον project. Στην πορεία σίγουρα δικαιώθηκε για την έμπνευσή του.
Όμως τότε ο Σάρας δεν ήταν έτοιμος να… σκοτώσει τον παίκτη μέσα του! Αποχώρησε από τον Παναθηναϊκό και πήγε στην αγαπημένη του Μπαρτσελόνα που τον περίμενε με ανοιχτή αγκαλιά. Ήθελε να πάει σε φάιναλ φορ και όντως πήγε, χωρίς όμως να κατακτήσει το τρόπαιο.
Η αλήθεια όμως είναι ότι ο Γιασικεβίτσιους στην Μπαρτσελόνα θα βρει μια κατάσταση τελείως διαφορετική απ’ εκείνη της Ζαλγκίρις.
Μπορεί και στην Βαρκελώνη να είναι λαϊκός ήρωας αλλά η Μπαρτσελόνα δεν είναι Ζαλγκίρις. Οι Λιθουανοί έχαναν και δεν τους καιγόταν καρφί, αποθέωναν την ομάδα. Ο Σάρας στο Κάουνας τρύπησε το ταβάνι φτάνοντας την Ζαλγκίρις ακόμα και σε φάιναλ φορ. Δημιούργησε κάτι υπέροχο, κάτι μοναδικό… Χωρίς άγχος βέβαια.
Στην Μπαρτσελόνα ο Γιασικεβίτσιους καλείται να νικήσει όχι να χτίσει. Βεβαίως είναι νικητής. Αλλά πάει σε μια ομάδα που θέλει ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ. Όχι αύριο. Σήμερα.
Και σε μια ομάδα η οποία από το 2005 ως το 2016 είχε μόνο δύο προπονητές (Ιβάνοβιτς και Πασκουάλ). Κι από το 2016 ως το 2020 έχει ήδη αλλάξει τρεις (Μπαρτζώκας, Αλόνσο, Πέσιτς).