Θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί εντελώς διαφορετικά. Ήταν 15 Νοεμβρίου 2006 όταν ο Ρεϊμόν Ντομενέκ προσπάθησε να τον «κλέψει». Αργεντινός βέρος ο Γκονσάλο Ιγουαΐν, αλλά επειδή είχε γεννηθεί στη Γαλλία (Μπρεστ), ο τότε εκλέκτορας των «τρικολόρ» μυρίστηκε ευκαιρία και έστειλε προσκλητήριο στον 18χρονο εκείνη την εποχή επιθετικό της Ρίβερ Πλέιτ για ένα φιλικό κόντρα στην εθνική Ελλάδας (όποια πέτρα και αν σηκώσεις, ε;).
Μπήκε σε πειρασμό, το σκέφτηκε σοβαρά. Ωστόσο, δεν είχε πραγματική σύνδεση με τη Γαλλία, καλά καλά δεν ήξερε τη γλώσσα. Οι φίλοι του, η καρδιά του, όλα του έδειχναν αλλού. Απέρριψε συνεπώς την πρόταση. Παρότι ακόμα η Αργεντινή δεν είχε κάνει τον κόπο να ασχοληθεί μαζί του σε επίπεδο ανδρών. Θα περνούσαν κοντά τρία χρόνια μέχρι να κάνει ντεμπούτο με την «αλμπισελέστε», επί (προπονητικών) ημερών Ντιέγκο Μαραντόνα.
Ιγουαΐν, ο «φταίει για όλα»
Δέκα χρόνια μετά την γεμάτη όνειρα εκκίνηση, ο «Πιπίτα» ανακοίνωσε, μόλις στα 31 του, ότι αποσύρεται. «Προς μεγάλη χαρά ορισμένων που μπορούν πλέον να πάψουν να ανησυχούν αν θα κληθώ» όπως σχολίασε, αφήνοντας έτσι αιχμές προς όσους, πολλούς, του άσκησαν σκληρή κριτική. Δίνοντας παράλληλα «πάτημα» στον Ντομενέκ να δηλώσει ότι αν ο Ιγουαϊν τον είχε ακούσει, θα είχε βιώσει μία διαφορετική, πολύ καλύτερη διεθνή καριέρα.
Υποθετικό σενάριο, αδύνατον άρα να είναι κανείς κατηγορηματικός. Τα γεγονότα και μόνο αυτά μετράνε, οπότε μένει τελικά ότι ο νυν επιθετικός της Τσέλσι έζησε μια σχέση αγάπης και μίσους με την εθνική του ομάδα. Δεν είναι ότι δεν έβαλε γκολ, τα 31 σε 75 συμμετοχές είναι εξόχως τίμιος απολογισμός. Κανείς επίσης δεν μπορεί να πει, σε καμία περίπτωση, ότι δεν την ίδρωσε τη φανέλα. Κυριαρχεί όμως το «κανένα τρόπαιο» και ειδικά η ατσαλοσύνη που τον χαρακτήρισε στον τελικό του Μουντιάλ το 2014 και σε αυτούς του Κόπα Αμέρικα (2015, 2016). Συνέπεια αυτού ήταν να «δειχτεί» ως υπαίτιος, να γίνει ο «φταίει για όλα». Αυτός που (θα) θυμούνται όχι για τα γκολ που έβαλε, αλλά γι’ αυτά που έχασε.
Γαλλία, αρχή και φινάλε
Με τόσα που του σούρανε θα είχε σταματήσει νωρίτερα, ήταν η μητέρα του, στην οποία έχει μεγάλη αδυναμία, τον μετέπεισε. Πλέον, η απόφασή του είναι οριστική, αμετάκλητη. Ο Ιγουαΐν κατάλαβε, συνομιλώντας με τον εκλέκτορα Λιονέλ Σκαλόνι, ότι πρακτικά δεν υπολογίζεται. Ακόμα ένα γεγονός που εισέπραξε ως αχαριστία.
Κοίτα να δεις λοιπόν που η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε η τελευταία του εικόνα με την Αργεντινή να είναι να βρίσκεται στον πάγκο (δεν χρησιμοποιήθηκε), στους «16» του Μουντιάλ της Ρωσίας απέναντι στη Γαλλία, εκείνη τη ματσάρα, εκείνο το 4-3. Αν είχε απαντήσει θετικά στον Ντομενέκ, μπορεί να το είχε ζήσει από την άλλη πλευρά. Μπορεί…
TA ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ HATERS: ΟΙ ΧΑΜΕΝΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΤΕΛΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΜΟΥΝΤΙΑΛ ΤΟΥ 2014 ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΠΑ ΑΜΕΡΙΚΑ (2015, 2016)
Η ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΕΥΤΥΧΙΑΣ: ΤΟ ΓΚΟΛ ΣΤΟΝ ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΟ ΤΟΥ ΜΟΥΝΤΙΑΛ ΜΕ ΤΟ ΒΕΛΓΙΟ ΤΟ 2014
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 31 ΤΟΥ ΓΚΟΛ ΜΕ ΤΟ ΕΘΝΟΣΗΜΟ
