“Τριφυλλάρα το Μιλάνο, το Μιλάνο Λεωφόρο θα το κάνω”, φώναζαν οι πολυάριθμοι φίλοι του Παναθηναϊκού στις εξέδρες του “Τζουζέπε Μεάτσα”.
Πριν από 10 χρόνια, στις 26 Νοεμβρίου 2008, οι “πράσινοι” πανηγύριζαν μία από τις μεγαλύτερες νίκες της ιστορίας τους.
Αναφορικά με τις εκτός έδρας επιτυχίες της ομάδας, μόνο εκείνη επί του Άγιαξ στην ημιτελική φάση του Champions League της σεζόν 1995-96 μπορεί να χαρακτηριστεί ανώτερη.
Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΠΟΛΥΜΕΤΟΧΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ Ο ΧΕΝΚ ΚΑΤΕ
Τότε ο Παναθηναϊκός είχε μπει στην εποχή της πολυμετοχικότητας, είχε προπονητή τον Χενκ Τεν Κάτε και παίκτες, όπως ο Ζιλμπέρτο Σίλβα, ο Γιώργος Καραγκούνης, ο Λουκάς Βύντρα, ο Σιμάο, ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης και ο… Γιόσου Σαριέγκι.
Γενικώς, η ενδεκάδα του “τριφυλλιού” δεν ήταν αυτό που λέμε “φόβητρο”, όμως προερχόταν από το εκπληκτικό 0-3 στην έδρα της Βέρντερ και είχε ανεβασμένη ψυχολογία μετά το κακό ξεκίνημα στον όμιλο του Champions League.
Στον αντίποδα, αφήστε καλύτερα… Προπονητής Ζοζέ Μουρίνιο. Και στο χορτάρι; Ιμπραΐμοβιτς, Φίγκο, Κουαρέσμα, Καμπιάσο, Ματεράτσι, Αντριάνο, Μαϊκόν…
Αν το σκεφτείτε καλύτερα, το ρόστερ της Ίντερ ενδεχομένως να ήταν ανώτερο από του Άγιαξ το 1996.
Βέβαια το ένα ματς ήταν ημιτελικός απέναντι στην κάτοχο του τίτλου και το άλλο για την 5η αγωνιστική του ομίλου.
Υπό το βλέμμα περισσοτέρων από 5.000 φωνακλάδων φίλων του “τριφυλλιού”, η Ίντερ κατέγραψε δύο καλές στιγμές στο α’ ημίχρονο και ο Παναθηναϊκός αντιπαρέταξε μία κεφαλιά του Σιμάο στο 20′.
Ο Μουρίνιο έριξε στη μάχη τον Κουαρέσμα αντί του Μουντάρι, αλλά ο Μαϊκόν ήταν εκείνος που απώλεσε την πρώτη σπουδαία ευκαιρία με σουτ στο 52′ που μπλόκαρε ο Γκαλίνοβιτς.
Ένα σουτ του Σιμάο στο 53′ και ένα πλασέ του Καμπιάσο στο 55′ που απέκρουσε στη γραμμή ο Σπυρόπουλος ήταν οι επόμενες αξιόλογες φάσεις.
Στη συνέχεια ήταν η σειρά του Αντριάνο να απειλήσει τον Γκαλίνοβιτς με δύο κεφαλιές (58′, 63′).
Ο Τεν Κάτε έβαλε τον Σαλπιγγίδη αντί του κατάκοπου Καραγκούνη, ο οποίος αποθέωθηκε από τους φίλους και των δύο ομάδων, καθότι είχε περάσει από την Ίντερ τη διετία 2003-05.
“Διπλό μες στο Μιλάνο”
Το ρολόι σημάδευε το 69ο λεπτό, όταν από κόρνερ του Γκάμπριελ, ο Γκούμας πήρε την κεφαλιά, ο Ζούλιο Σέζαρ απέκρουσε, αλλά ο προωθημένος Σαριέγκι έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα και έβαλε… φωτιά στο “Τζουζέπε Μεάτσα”.
Ο Μουρίνιο προσπάθησε να… σκεπάσει τους φίλους του “τριφυλλιού” με τους Μπαλοτέλι και Κρους, όμως ο Παναθηναϊκός ήταν εκείνος που απείλησε ξανά με ένα άστοχο σουτ του “βιονικού” Σιμάο.
Στο 90ό λεπτό μόνο χρειάστηκε η επέμβαση του Γκαλίνοβιτς σε κεφαλιά του Κρους, προκειμένου να διατηρηθεί το υπερπολύτιμο 0-1 και να καταγραφεί μία ιστορική νίκη.
Λίγες ημέρες αργότερα, ο Παναθηναϊκός έκαμψε την αντίσταση της Ανόρθωσης στο κατάμεστο ΟΑΚΑ και πανηγύρισε την πρώτη θέση του ομίλου, αν και είχε αρχίσει με 0/3 νίκες.
Ο Ζοζέ Μουρίνιο είχε ταπεινωθεί για δεύτερη φορά μέσα στο σπίτι του από τους “πράσινους” (σ.σ. η πρώτη με την Πόρτο το 2003), μόνο που αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός τερμάτισε από πάνω του.
ΙΝΤΕΡ (Ζοζέ Μουρίνιο): Ζούλιο Σέζαρ, Κόρντομπα, Σανέτι, Μάξουελ (75΄ Κρουζ), Φίγκο (72΄ Μπαλοτέλι), Ιμπραΐμοβιτς, Αντριάνο, Μαϊκόν, Καμπιάσο, Μουντάρι (46΄ Κουαρέσμα), Ματεράτσι.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Χενκ Τεν Κάτε): Γκαλίνοβιτς, Νίλσον, Σπυρόπουλος, Βύντρα, Γκούμας, Σαριέγκι, Ζιλμπέρτο Σίλβα, Σιμάο, Καραγκούνης (63΄ Σαλπιγγίδης), Γκάμπριελ (85΄ Τζιόλης), Μάντζιος (90+1′ Ρουκάβινα).