Η διοργάνωση επέστρεψε σε ευρωπαϊκό έδαφος και συγκεκριμένα στην Ισπανία και μαζί επέστρεψε στην κορυφή του Παγκοσμίου Ποδοσφαίρου και η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή δύναμη, μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο, η Ιταλία.
Το 1982, η Ισπανία ανέλαβε να διοργανώσει το Παγκόσμιο Κύπελλο σε μία χρονιά σταθμός. Για πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης πηραν μέρος 24 ομάδες και όχι 16 που ήταν μέχρι τώρα. Η πρώτη φάση είχε έξι ομίλους των τεσσάρων ομάδων και ακολουθούσε η δεύτερη φάση με τέσσερις ομίλους των τριών. Από τους νικητές των τεσσάρων γκρουπ προέκυψαν τα δύο ζευγάρια των ημιτελικών.
Με την αύξηση των ομάδων, η Αφρική είχε πλέον δύο συμμετοχές (Αλγερία, Καμερούν), από μία η Ασία (Κουβέιτ) και Ωκεανία (Νέα Ζηλανδία) και δύο η Βόρειος Αμερική (Ελ Σαλβαδόρ, Ονδούρα).
Αργεντινή και Ισπανία πήραν τα δύο απευθείας εισιτήρια, ενώ προκρίθηκαν ακόμη 13 ομάδες από τη Γηραιά Ήπειρο και τρεις από τη Νότιο Αμερική (Περού, Χιλή, Βραζιλία).
Η μεγάλη απούσα ήταν το δίχως άλλο η Ολλανδία. Οι «οράνιε» προέρχονταν από δύο χαμένους τελικούς (1974, 1978), αλλά δεν τα κατάφεραν στην προκριματική φάση. Αντίθετα επέστρεψε η Αγγλία.
Η Ελλάδα ήταν στα προκριματικά με τις Δανία, Ιταλία, Γιουγκοσλαβία και Λουξεμβούργο και παρά την ισοπαλία που απέσπασε στην έδρα των Ιταλών (μετέπειτα Παγκόσμιων Πρωταθλητών), δεν κατάφερε να προκριθεί.
https://youtu.be/4wQLXSMTKOw
Ο νικητής
Στην αρχή της διοργάνωσης τα πράγματα δεν ήταν και πολύ καλά για την Ιταλία. Από τον πρώτο όμιλο προκρίθηκε με τρεις ισοπαλίες με Πολωνία, Περού και Καμερούν, αφήνοντας έξω το Καμερούν, στην ισοβαθμία.
Στη δεύτερη φάση των ομίλων, οι Ιταλοί όμως ήταν καταιγιστικοί και επικράτησαν τόσο της Αργεντινής με 2-1 όσο και της Βραζιλίας με 3-2, με τον Πάολο Ρόσι να πετυχαίνει χατ-τρικ! Φτάνοντας στα ημιτελικά με την Πολωνία, η απουσία του Μπόνιεκ στοίχισε πολύ στους αντιπάλους τους και οι Ιταλοί με δύο γκολ του Ρόσι πέρασαν στον τελικό.
https://youtu.be/3th82ZfFsUg
Ο τελικός
Το μεγάλο ραντεβού ήταν στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» μεταξύ της Δυτικής Γερμανίας και της Ιταλίας. Η «Σκουάντρα Ατζούρα» δεν είχε ηττηθεί ποτέ από την προσεχή της αντίπαλο σε επίσημο παιχνίδι και με καλή ψυχολογία προσπάθησε από την αρχή να πάρει το πάνω χέρι.
Επιπλέον είχε και την στήριξη του κοινού, αφού οι Ισπανοί αποδοκίμασαν έντονα τους Γερμανούς, λόγω του πολύ σκληρού μαρκαρίσματος του Σουμάχερ στον Μπατιστόν στον ημιτελικό Γαλλίας-Γερμανίας.
Οι Ιταλοί έχασαν πέναλτι στο 24’ με τον Καμπρίνι, αλλά ο Ρόσι άνοιξε το σκορ στο 57’, ο Ταρντέλι έκανε το 2-0 στο 68’ και ο Αλτομπέλι το 3-0 στο 81’. Ο Μπράιτνερ απλά διαμόρφωσε το τελικό 3-1 στο 83’. Έτσι η Ιταλία κατέκτησε τον τρίτο τίτλο της, πιάνοντας τη Βραζιλία στη σχετική λίστα.
ΙΤΑΛΙΑ (Έντσο Μπεαρτζότ): Τζοφ, Κολοβάτι, Σιρέα, Τζεντίλε, Καμπρίνι, Μπέργκομι, Οριάλι, Ταρντέλι, Μπρούνο Κόντι, Γκρατζιάνι (7′ Αλτομπέλι, 89′ Καούζιο), Πάολο Ρόσι.
Δ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ (Γιουπ Ντέρβαλ): Σούμαχερ, Καλτζ, Στίλικε, Κάρλχαϊνς Φέρστερ, Μπερντ Φέρστερ, Μπρίγκελ, Μπράιτνερ, Ντρέμλερ (62′ Χρούμπες), Ρούμενινγκε (70′ Χάνσι Μίλερ), Λιτμπάρσκι, Φίσερ.
Σκόρερ: 57′ Πάολο Ρόσι, 69′ Ταρντέλι, 81′ Αλτομπέλι / 83′ Μπράιτνερ
Διαιτητής: Αρνάλντο Σέζαρ Κοέλιο (Βραζιλία)
Ο πρώτος σκόρερ
Ο Πάολο Ρόσι έλαμψε στη διάρκεια της διοργάνωσης και με έξι τέρματα αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του τουρνουά. Η επιτυχία του λαμβάνει ακόμη μεγαλύτερο μέγεθος αν αναλογιστεί κανείς ότι την διετία που προηγήθηκε (1980-82) βρέθηκε στο επίκεντρο της δημοσιότητας για τη συμμετοχή του στο στοιχηματικό σκάνδαλο «Totonero».
Αρχικά τιμωρήθηκε με τρία χρόνια, αλλά η ιταλική ομοσπονδία μείωσε την ποινή κατά ένα χρόνο, ώστε να βρεθεί στο Μουντιάλ. Στη φάση των ομίλων δεν ήταν καλός και μάλιστα αποδοκιμάστηκε, αλλά από τη Βραζιλία και μετά έγινε ο απόλυτος ήρωας της «Σκουάντρα Ατζούρα»!
Η έκπληξη
Η Βραζιλία του 1982 με τον Σωκράτες κυρίως, αλλά και του Ζίκο, Έντερ, Σερζίνιο θεωρήθηκε μία ομάδα που μπορούσε να συγκριθεί και να κοιτάξει στα μάτια την Βραζιλία του Πελέ το 1970!
Δεν ήταν τυχαίο ότι σε πέντε αγώνες είχε σκοράρει δεκαπέντε τέρματα, αλλά παρ’ όλα αυτά αποκλείστηκε, λόγω της μοναδικής εμφάνισης του Πάολο Ρόσι στο παιχνίδι με την Ιταλία στη δεύτερη φάση των ομίλων.
Ο Σόκρατες δήλωσε μετά τη διοργάνωση: «Ήταν η καλύτερη ομάδα που έχω δει. Δεν ήταν η πιο ανταγωνιστική, αλλά έπαιξε καλύτερα από ότι στο Μεξικό το 1970».
Το γεγονός
Το τελευταίο παιχνίδι του δεύτερου ομίλου μεταξύ της Αυστρίας και της Γερμανίας έμεινε γνωστό στην ιστορία ως «Η ντροπή της Χιχόν». Η Αλγερία νίκησε τη Γερμανία και παρά την ήττα από την Αυστρία μπορούσε να προκριθεί αν νικούσε την αδιάφορη Χιλή και η Γερμανία επικρατούσε με περισσότερα από δύο τέρματα της Αυστρίας.
Όμως η Γερμανία άνοιξε το σκορ στο 10’ με τον Χρούμπες και στο υπόλοιπο του αγώνα, οι 22 ποδοσφαιριστές αντάλλαζαν πάσες! Ο κόσμος αποδοκίμασε πολύ έντονες τις δύο ομάδες, φωνάζοντας στους παίκτες «έξω, έξω», ενώ στο τέλος του αγώνα τους έλεγαν «φιληθείτε, φιληθείτε».
Επιπλέον, ο ανταποκριτής για τη γερμανική τηλεόραση αρνήθηκε να περιγράψει στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, ενώ ο ομόλογός του στην αυστριακή τηλεόραση, κάλεσε τους τηλεθεατές να κλείσουν την τηλεόραση!
Η εικόνα δεν άρεσε ούτε στους φιλάθλους των δύο ομάδων, με αποκορύφωμα ένας Γερμανός να κάψει μία σημαία της πατρίδας του!
Η φωτογραφία
Στο παιχνίδι της Γερμανίας με την Αυστρία βρέθηκαν και πολλοί Αλγερινοί φίλαθλοι, οι οποίοι κουνούσαν επιδεικτικά χαρτονομίσματα ισχυριζόμενοι ότι το ματς μεταξύ των δύο ομάδων ήταν στημένο!