Είναι η διοργάνωση που -συνηθίζουμε να λέμε πως- ταιριάζει στο επίπεδο των ελληνικών ομάδων ώστε να κυνηγήσουν μια διάκριση. Μετά την επική πρόκριση επί της Μίλαν φυσικό και επόμενο στον Ολυμπιακό να άνοιξε η όρεξη. Γιατί όταν αποκλείεις ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της διοργάνωσης που τυχαίνει να είναι και επτά φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης (ασχέτως της σημερινής αγωνιστικής κατάστασης) η αυτοπεποίθηση και η πίστη για διάκριση στο Europa League εκτινάσσονται.
Περιμένοντας λοιπόν την αυριανή κλήρωση (17/12, 14:00) για τους «32» του Europa League. 10 διαφορετικές χώρες, 15 ομάδες η καθεμία με τα συν και τα πλην της. Ποια ομάδα «πρέπει» να αποφύγει και ποια είναι καλοδεχούμενη;
Δεδομένου ότι οι «ερυθρόλευκοι» είναι στο γκρουπ των ανίσχυρων της κλήρωσης (έχοντας τερματίσει δεύτεροι) σε οποιοδήποτε ζευγάρι εξ’ ορισμού είναι το αουτσάιντερ. Ωστόσο κανείς δεν πέρασε και δεν αποκλείστηκε από τη στιγμή που… άνοιξαν τα μπαλάκια με τα ονόματα των ομάδων. Κι όταν έχεις το «παράσημο» που λέγεται Μίλαν, έχεις το δικαίωμα να ψάχνεσαι ακόμα κι αν τύχει στο δρόμο σου μια από τις ομάδες που φέρουν… απαγορευτικό.
Οι πιθανοί αντίπαλοι του Ολυμπιακού, με τα θετικά και τα αρνητικά τους:
Βιγιαρεάλ (Ισπανία)
[ + ]
Μια από τις σταθερά καλές ομάδες της La Liga, η οποία δεν περνά όμως τις καλύτερες μέρες της. Η απόλυση του Καγέχα και η αντικατάστασή του από τον Λουίς Γκαρθία Πλάθα έφεραν τη νίκη επί της Σπαρτάκ Μόσχας, που σηματοδότησε και την κατάληψη της πρώτης θέσης στον άκρως οριακό 7ο όμιλο. Ό,τι καλύτερο έχει συμβεί στη Βιγιαρεάλ τον τελευταίο καιρό.
[ – ]
Η ήττα στο Βίγκο από τη Θέλτα σηματοδότησε το χειρότερο ξεκίνημα στην ιστορία της στη La Liga μετά από 15 αγωνιστικές. Το «κίτρινο υποβρύχιο» βιώνει περίοδο αλλαγών, μετά την αποχώρηση του Μαρθελίνο το 2016 δεν έχει βρει τον τεχνικό που θα στεριώσει και θα ταυτιστεί με κλαμπ. Το γεγονός πως βρίσκεται στη 17η θέση θα κάνει τη Βιγιαρεάλ να ασχοληθεί πρωτίστως με το πρωτάθλημα. Αν βέβαια μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου δεν έχει βελτιωθεί. Γιατί ποιότητα, ειδικά επιθετικά (Μπάκα, Μορένο, Εκαμπί) διαθέτει.
Σεβίλλη (Ισπανία)
[ + ]
Ποιος δεν θα προτιμούσε να αποφύγει τη Σεβίλλη στο Europa League; Πόσο μάλλον τη Σεβίλλη που έχει βαλθεί να μπει στη μάχη της διεκδίκησης του πρωταθλήματος. Τόσο καλή είναι φέτος η ομάδα του Ματσίν, με τους Αντρέ Σίλβα, Μπεν Γεντέρ, Σαράμπρια, Πρόμες και Μπανέγα (μεταξύ άλλων) να συνθέτουν έναν αντίπαλο που προτιμάς να μην ανταμώσεις. Καθόλου, πόσο μάλλον σε νοκ άουτ φάση στη διοργάνωσή της…
[ – ]
Αν (πολύ υποθετικά μιλώντας) οι Ανδαλουσιανοί έχουν καταφέρει σε δύο μήνες να μείνουν σε απόσταση βολής από την κορυφή της La Liga, τότε ίσως αλλάξουν τις προτεραιότητες τους. Γιατί στο Europa είναι οι πολυνίκεις, ο εγχώριος τίτλος όμως θα τους άλλαζε πραγματικά επίπεδο. Επειδή όμως αυτά δεν γίνονται κάθε μέρα -όταν αντιμετωπίζεις Μπαρτσελόνα, Ατλέτικο και Ρεάλ- μικρή αναστάτωση μπορεί να φέρει επίσης και η πρόθεση ξένων επενδυτών να μπουν στην ομάδα. Οι οπαδοί εναντιώνονται και στο πρόσφατο ματς με τη Κράσνονταρ εξέφρασαν την αντίρρησή τους:
Σάλτσμπουργκ (Αυστρία)
[ + ]
Παράπονό της πως όλα αυτά τα χρόνια που μονοπωλεί τους τίτλους στην Αυστρία δεν έχει καταφέρει ούτε μία φορά να πάρει μέρος στο Champions League (ως Red Bull). Γι’ αυτό ξεδίνει στο Europa League. Η Σάλτσμπουργκ είναι η πιο επιτυχημένη ομάδα της διοργάνωσης! Μπορεί να μην έχει καταφέρει να φτάσει πιο μακριά από τα (περσινά) ημιτελικά, όμως είναι η ομάδα που μετρά τις περισσότερες νίκες και έχει τις πιο πολλές συμμετοχές. Παράλληλα ήταν η μία από τις δύο που τερμάτισαν με το απόλυτο βαθμών στους ομίλους. Τρομακτική συνέπεια, η ομάδα του Μάρκο Ρόζε (κρατήστε το όνομά του) θέλει φέτος να πάει μέχρι το τέλος της διαδρομής.
[ – ]
Ακούγεται… γραφικό, αλλά είναι πραγματικότητα που αποδεικνύεται από την αποτυχία της στα νοκ άουτ του Champions League τόσα χρόνια: δεν έχει ευρωπαϊκή «φανέλα». Την έχουν αποκλείσει από το 2005 που επανιδρύθηκε ως Red Bull Zάλτσμπουργκ: Μακάμπι Χάιφα, Χάποελ Τελ Αβίβ, Μάλμε, Ντιναμό Μινσκ, Ντιναμό Ζάγκρεμπ, Ριέκα και (φέτος) ο Ερυθρός Αστέρας. Κάτι λέει αυτό.
Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης (Ρωσία)
[ + ]
Έκανε περίπατο στους ομίλους, τερματίζοντας εύκολα στην πρώτη θέση. Ο Σεργκέι Σέμακ ως γέννημα – θρέμμα ποδοσφαιρικά του κλαμπ, έχει φέρει από τον πάγκο νέες ιδέες τα πρώτα δείγμα είναι αισιόδοξα, αφού μετά από δύο μέτριες σεζόν η Ζενίτ οδηγεί και πάλι την κούρα του πρωταθλήματος στη Ρωσία.
[ – ]
Το κλασικό μειονέκτημα των ρωσικών ομάδων είναι η χειμερινή διακοπή που τις αναγκάζει να παίζουν χωρίς ρυθμό στα πρώτα νοκ άουτ ευρωπαϊκά ματς. Παράλληλα η Ζενίτ σταδιακά αποχαιρετά τη λογική των μεγάλων εξόδων, αν στο ρόστερ υπάρχουν μεγάλα ονόματα. Από τους Μαρκίζιο και Ιβάνοβιτς μέχρι την αργεντίνικη «παροικία» των Ντριούσι, Παρέδες και Κρανέβιτερ.
Ντιναμό Ζάγκρεμπ (Κροατία)
[ + ]
Από αυτή περνούν τα μεγαλύτερα ταλέντα της χώρας που θαυμάζουμε στα κορυφαία ευρωπαϊκά κλαμπ. Η Ντιναμό Ζάγκρεμπ τερμάτισε στην πρώτη θέση από έναν όμιλο με μεγάλα ονόματα (Φενέρμπαχτσε, Άντερλεχτ) και μάλιστα εύκολα. Κλασική ομάδα Champions League λόγω του μονοπωλίου στην Κροατία, όπου έχει κατακτήσει 11 πρωταθλήματα τα 12 τελευταία χρόνια. Το σκάνδαλο και η καταδίκη των Μάμιτς της στοίχησε το περσινό, όμως απ’ ότι φαίνεται ήταν μόνο μια παρένθεση. Οδεύει ολοταχώς προς ακόμα έναν τίτλο, έχοντας απόσταση εννέα βαθμών ήδη από τη Ριέκα.
[ – ]
Δεν μπορεί να τρομάξει τον Ολυμπιακό ομάδα με βασικό φορ τον Μάριο Μπούντιμιρ (ναι, τον πρώην του Εργοτέλη). Ok, υπερβολή υπάρχει και ο Γκαβράνοβιτς (με καριέρα στην Bundesliga), αλλά είναι ενδεικτικό πως η Ντιναμό Ζάγκρεμπ είναι ομάδα χτισμένη με… σκοπό. Να προωθεί και να μοσχοπουλά τα ταλέντα της. Η περαιτέρω διάκριση στην Ευρώπη, δεν είναι στις προτεραιότητές της. Μάλλον ούτε και στις δυνατότητές της.
Γιόβιτς και Άλερ, το καυτό επιθετικό δίδυμο των “αετών”
Αϊντραχτ Φρανκφούρτης (Γερμανία)
[ + ]
Ο Νίκο Κόβατς έφυγε και στη Φρανκφούρτη τα έβαψαν μαύρα, θεωρώντας πως δύσκολα ο αντικαταστάτης του θα φαινόταν αντάξιος. Έλα όμως που ο Άντι Χίτερ αποδεικνύεται εμπνευσμένη επιλογή! Έχει τους Κυπελλούχους Γερμανίας στην πρώτη πεντάδα, παίζοντας όμορφο ποδόσφαιρο, ενώ σάρωσε με έξι νίκες στον όμιλο του Europa League. Φανταστική έδρα το «Κομέρτσμπανκ Αρένα», οι οπαδοί διψούν τόσο για διάκριση, που εξάντλησαν τα εισιτήρια για όλα τα πιθανά εντός έδρας ματς της διοργάνωσης, μέχρι τα ημιτελικά δηλαδή!
[ – ]
Μοναδικό αρνητικό το «αετών», το γεγονός πως είναι ομάδα άπειρη από το συνδυασμό ευρωπαϊκών και εγχώριων υποχρεώσεων, παρουσιάζοντας μεταπτώσεις στην απόδοσή τους. Πέραν τούτου ουδέν…
Τσέλσι (Αγγλία)
[ + ]
Υπάρχει λόγος να θέλει κάποια ομάδα να κληρωθεί με την Τσέλσι; Όχι μόνο στο Europa, αλλά και στο Champions League. Η εμπειρία του ΠΑΟΚ από δύο ματς που δεν κατάφερε καν να φανεί ανταγωνιστικός, είναι πολύ πρόσφατη και συνηθισμένη των ελληνικών ομάδων κόντρα σε εκπροσώπους ομάδων των Premier League. Οι «μπλε» αποδίδουν εξαιρετικό ποδόσφαιρο με τον Σάρι, πήραν όλα τους τα ματς που τουλάχιστον… προσπάθησαν στους ομίλους (πλην της ισοπαλίας με τη Βίντι). Είναι οι πιο δυνατοί των… δυνατών της κλήρωσης των «32» και το μεγάλο φαβορί για την κούπα.
[ – ]
Η γνωστή τοις πάσοι απαξίωση των Άγγλων για το Europa League. Ό,τι δεν είναι Champions League είναι στα μάτια υποδεέστερο κι από το FA Cup. Βέβαια τα τελευταία χρόνια, είναι συχνό το παράδειγμα των ομάδων της Premier που χρησιμοποιούν τη διοργάνωση ως «εισιτήριο» για το Champions League. Η Γιουνάιτεντ το πέτυχε, η Άρσεναλ δεν πέρασε το εμπόδιο της Ατλέτικο πέρυσι. Ωστόσο στην περίπτωση της Τσέλσι το κίνητρο αυτό καταρρίπτεται, καθώς είναι απίθανο τον Φεβρουάριο που θα γίνουν τα ματς να μην θεωρείται… σχεδόν εξασφαλισμένη η θέση της στην τετράδα.
Γκενκ (Βέλγιο)
[ + ]
Η Γκενκ είναι η ομάδα που πρέπει να δεις από το βελγικό πρωτάθλημα φέτος. Δουλεμένη, άκρως παραγωγική και το μεγάλο φαβορί για τον τίτλο. Διαθέτει ταλαντούχους νεαρούς ποδοσφαιριστές που προορίζονται με τα… μπούνια για μεταγραφή σε τοπ πρωτάθλημα. Στους ομίλους έκανε μια ανέλπιστη ήττα από τη Σάρπσμποργκ, αλλά την κάλυψε νικώντας δις τη Μπεσίκτας και τερμάτισε πρώτη χωρίς να αγχωθεί.
[ – ]
Το ότι κυνηγά τον τίτλο μετά από 19 ολόκληρα χρόνια, αποτελεί ένα καλό λόγο για να αφήσει στην άκρη το Europa League. Ειδικά τον Φεβρουάριο, θα είναι σε περίοδο κρίσιμη. Παράλληλα δεν είναι συνηθισμένη να δίνει νοκ άουτ ευρωπαϊκά παιχνίδια. Όσο καλή κι αν είναι μια ομάδα, σε αυτές τις περιπτώσεις η εμπειρία μετρά.
Ντιναμό Κιέβου (Ουκρανία)
[ + ]
Κλασική, πλούσια σε παραστάσεις ομάδων των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Κανένας δεν απολαμβάνει ένα ταξίδι στο παγωμένο Κίεβο και αυτό κάνει πάντα την έδρα της δύσκολη.
[ – ]
Γνωστή στο ελληνικό κοινό από τους περσινούς της αγώνες κόντρα στην ΑΕΚ. Έχει αλλάξει αρκετά τα τελευταία χρόνια, με την αποχώρηση του κάπτεν Γιαρμολένκο να είναι μόνο η αρχή πολλών σημαντικών αποχωρήσεων. Έχουν προωθηθεί αρκετά νέα ταλέντα, δημιουργώντας μια νεανική, αλλά και συγχρόνως άπειρη ομάδα. Ισχύει και για αυτή το μειονέκτημα της χειμερινής διακοπής.
Λεβερκούζεν (Γερμανία)
[ + ]
Ομάδα με τρομερό ταλέντο και αρκετά από τα παιδιά-θαύματα (Μπέιλι, Μπραντ, Τα, Χάβερτς). Το περσινό ρίσκο με τον Χέρλιχ απέδωσε, αφού έχασε στις λεπτομέρειες τη θέση του Champions League. Παρόλα αυτά η πρώτη θέση στο Europa League είναι παρένθεση σε μια χρονιά που εξελίσσεται σε μετριότατη μέχρι στιγμής στην Bundesliga.
[ – ]
Βιώνει το σύνδρομο της επόμενης σεζόν, μετά από μια χρονιά υπερβατική. Λίγοι περίμεναν πως οι «ασπιρίνες» θα έκαναν τόσα βήματα προόδου, τόσο γρήγορα. Το πληρώνουν φέτος. Επιπλέον αμυντικά είναι ομάδα ευάλωτη, ξεχνώντας να αμυνθεί. Κοινός σύνδεσμος με τον Ολυμπιακό ο Ρέτσος, αν και θα περάσει το μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν στα «πιτς», όντας τραυματίας.
Άρσεναλ (Αγγλία)
[ + ]
Αν κάποιος ξέρει τα μονοπάτια του Europa League, είναι ο Ουνάι Έμερι. Το Βάσκος τεχνικός το έχει κατακτήσει τρεις φορές με τη Σεβίλλη και η διοργάνωση αποτελεί έναν τρόπο να αρχίσει με το δεξί την παρουσία του στον πάγκο της Άρσεναλ. Γιατί όχι και με το τρόπαιο; Μπορεί οι «κανονιέρηδες» να μην κατάφεραν με τον Βενγκέρ πέρυσι να φτάσουν μέχρι το τέλος, αλλά πλέον αποδίδουν καλύτερα, έχουν περισσότερη όρεξη και φρέσκες ιδέες.
[ – ]
Ο Ολυμπιακός την εκδοχή της Άρσεναλ του Βενγκέρ την έχει αντιμετωπίσει πολλές φορές στο Champions League, έχοντας καταφέρει να πάρει και μεγάλα αποτελέσματα, όπως το μοναδικό του «διπλό» επί αγγλικού εδάφους. Το εξαντλητικό πρόγραμμα της Premier League ίσως αναγκάσει τους Λονδρέζους να ρίξουν εκεί το βάρος τους, κυνηγώντας μια θέση στην τετράδα.
Νάπολι (Ιταλία)
[ + ]
Έφτασε τη Λίβερπουλ στα όριά της. Αποκλείστηκε έχοντας μόλις μία ήττα από τους ομίλους του Champions League και με τον μάστερ των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, Αντσελότι, στον πάγκο είναι πολύ πιθανό το Europa League να μετατραπεί σε πρωταρχικό της στόχο στη σεζόν. Λείπουν οι κούπες από τους «παρτενοπέι» και δεδομένου ότι η Γιουβέντους -ειδικά φέτος- μοιάζει άπιαστη, το Europa είναι απολύτως στα μέτρα τους.
[ – ]
Αγωνιστικά η Νάπολι μοιάζει με ομάδα ισπανική. Βέβαια στον ρευστό τρόπο παιχνιδιού της (κληροδότημα του Σάρι) απουσιάζει ο επιθετικός του εύκολου γκολ, παρότι ο Μέρτενς τον… παριστάνει εξαιρετικά. Δεν έχει αρκετές ισάξιες ποιοτικές λύσεις στο ρόστερ της και αν όταν διεξάγονται τα νοκ άουτ παιχνίδια κυνηγά με αξιώσεις το Σκουντέτο, η προσοχή της (λογικά) θα αποσπαστεί.
Βαλένθια (Ισπανία)
[ + ]
Κατάφερε γρήγορα να ξεπεράσει τα οικονομικά προβλήματα και να επανέλθει στο Champions League. Ο αρχιτέκτονας αυτή της ομάδας, ο Μαρθελίνο έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε αυτό. Πολλά δικά της παιδία πήραν ευκαιρίες και καθιερώθηκαν (Σολέρ, Λάτο, Γκαγιά, Μίνα) δημιουργώντας μια ομάδα που έπαιξε όμορφο ποδόσφαιρο, όμως φέτος τα έχει βρει σκούρα. Τερμάτισε στην τρίτη θέση, πίσω από Γιουβέντους και Γιουνάιτεντ.
[ – ]
Η επίθεσή της απαρτίζεται από τους Ροντρίγκο, Μπατσουαγί, Γκαμεϊρό και Μίνα. Όχι κι άσχημα, ε; Θα περίμενε κανείς οι αντίπαλοι των «νυχτερίδων» να τρομάζουν, όμως αυτό απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Μοιράζεται τη χειρότερη επιθετική συγκομιδή με την ουραγό Ουέσκα (12 γκολ), καθώς υπάρχει εμφανές θέμα ψυχολογίας. Χωρίς γκολ δεν έρχονται και νίκες (3 μόλις), που έχουν αφήσει τη Βαλένθια πιο κοντά στη ζώνη του υποβιβασμού, απ’ ότι στην Ευρώπη. Εκ νέου τραυματίας ο καλύτερός της παίκτης πέρυσι, Γκουέδες, περισσότερος προβληματισμός.
Η απογοήτευση του αποκλεισμού στα πρόσωπά τους
Ίντερ (Ιταλία)
[ + ]
Επέστρεψε στους ομίλους του Champions League, αλλά δεν κατάφερε να τερματίσει πάνω από την Τότεναμ λόγω ενός γκολ που δεν βρήκε κόντρα την Αϊντχόφεν. Η Ίντερ έχει κάνει βήματα προόδου με τον Σπαλέτι, όμως δεν είναι ακόμα στο παλιό, γνωστό της επίπεδο. Όνομα που τρομάζει, παίκτες όπως ο Ικάρντι που μπορούν να καθαρίσουν οποιονδήποτε αντίπαλο. Οι «νερατζούρι» αν ξεπεράσουν την απογοήτευση του αποκλεισμού, μπορούν να φτάσουν μακριά στο Europa League. Αρκεί βέβαια να το δουν σοβαρά, γιατί το χρειάζονται για το πρεστίζ και την ψυχολογία τους.
[ – ]
Συνεχίζει να λείπει αυτό το «κάτι» που θα της δώσει το δικαίωμα να στέκεται ισάξια ξανά απέναντι στη Γιουβέντους στην Ιταλία. Ο τίτλος της «αντι-Γιούβε» που της φορτώθηκε της έκανε κακό. Περιμένει περισσότερα από τον πολυδιαφημισμένο Λαουτάρο Μαρτίνες, ενώ η έτερη μεγάλη της μεταγραφή, ο Ναϊνγκολάν, παραμένει τραυματίας έχοντας παίξει λίγο.
Μπενφίκα (Πορτογαλία)
[ + ]
Έχει αντιμετωπίσει (και αποκλείσει) ΠΑΟΚ και ΑΕΚ. Θα τριτώσει το… ελληνικό; Η Μπενφίκα άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις τον Αύγουστο, όμως όσο περνούσε ο καιρός η απόδοσή της έφθινε. Διαθέτει ορισμένους τρομερά ταλαντούχους παίκτες, όπως οι Γκριμάλντο, Ζέντσον Φερνάντες, Ράφα Σίβα και οι μεγαλύτεροι Πίτσι και Σάλβιο.
[ – ]
Η προπονητική αβεβαιότητα. Ο Ρούι Βιτόρια μένει μέχρι να φύγει και όπως είναι φυσικό αυτό αποτυπώνεται στο χορτάρι. Έχει μείνει πίσω από την Πόρτο στο πρωτάθλημα (4η) και η γκρίνια μεγαλώνει στους οπαδούς της. Παράλληλα της λείπει ο επιθετικός σημείο – αναφοράς. Ο Ζόνας είναι πλέον 35, ο Σεφέροβιτς δεν έχει «ματώσει» κιόλας τα δίχτυα, ενώ Καστίγιο και Φερέιρα είναι προς αποχώρηση.