Από τις προσωπικότητες που καθόρισαν μια ολόκληρη εποχή, όχι μόνο στον «βασιλιά των σπορ», αλλά και σε όλο τον αθλητισμό εν γένει. Με κάθε του άγγιγμα στην μπάλα, ο Ντιέγκο Μαραντόνα πιστοποιούσε την ποδοσφαιρική του υπόσταση προσέγγίζοντας συχνά πυκνά το τέλειο πάνω στο χορτάρι. Κάτι που επουδενί έχει κατορθώσει όταν μεταπήδησε στους πάγκους.
Η προπονητική διαδρομή του «Ντιεγκίτο» έχει σίγουρα τεράστιο ενδιαφέρον, αλλά όχι θετικό απολογισμό. Γεμάτη από… ροκ ιστορίες, σίγουρα δεν συμβαδίζει με τις επιτυχίες που είχε ως παίκτης. Μουντιάλ κουβαλώντας την Αργεντινή στις πλάτες του, πρωτάθλημα κόντρα σε όλους και σε όλα με τη Νάπολη το 1987 και το 1990 και πολλές άλλες λαμπρές σελίδες που θα μείνουν για πάντα καταγεγραμμένες στα ποδοσφαιρικά κιτάπια.
Από τα παραπάνω γεγονότα λοιπόν, ο μεγάλος Αργεντίνος δεν πέτυχε ούτε τα βασικά στους πάγκους. Λες και ένας από τους ποδοσφαιρικούς «θεούς» ακολούθησε δύο αντίθετους δρόμους. Από τον πρώτο, που οδηγούσε στο πάνθεον και με μουσικό χαλί το «stairway to heaven» των Led Zeppelin, στο κακοτράχαλο και σκοτεινό μονοπάτι μιας συνεχούς απογοήτευσης με soundtrack το επίσης κλασικό «highway to hell» των ACDC.
Το sportime.gr θυμάται τη δεύτερη διαδρομή του Μαραντόνα, ο οποίος ακόμα ψάχνει να κατακτήσει τον πρώτο του τίτλο ως τεχνικός.
Επιστροφή στα παλιά λημέρια
Η πρώτη ουσιαστική επαφή με την προπονητική για τον Αργεντινό, περιλάμβανε και μια μεγάλη πρόκληση. Να προετοιμάσει κατάλληλα την «αλμπισελέστε», ώστε να πάει στα γήπεδα της Ν. Αφρικής το 2010 και να φέρει στο Μπουένος Άιρες το 3ο Παγκόσμιο Κύπελλο.
Παρά τις υψηλές προσδοκίες των φιλάθλων, έναν Μέσι προερχόμενο από διαστημική σεζόν με την Μπαρτσελόνα, ένα ρόστερ ικανό για μεγάλα πράγματα, η ομάδα του αποχαιρέτησε τη διοργάνωση με μια σκληρή «τεσσάρα» από την Γερμανία.
Αυτό ήταν το πρώτο χτύπημα στον «Ντιεγκίτο», ο οποίος συνέχιζε να παλεύει με τον εθισμό του σε παράνομες ουσίες και το αλκοόλ, αλλά και να βγαίνει συχνά εκτός εαυτού.
Μάλιστα, η κάμερα τον έπιανε αρκετά συχνά να μην μπορεί να αρθρώσει λέξη σε μια συνέντευξη μεταδίδοντας live την απομυθοποίηση ενός θρύλου:
Ντιέγκο Μαραντόνα: Η περιπέτεια στα Εμιράτα
Ύστερα από την αποτυχία στο Μουντιάλ της Ν. Αφρικής, ο «Ντιεγκίτο» προσέλκυσε σοβαρές προτάσεις μόνο από ομάδες που από την Αραβική Χερσόνησο.
Θαμπωμένες από το αστραφτερό του παρελθόν, η Αλ Ουάσλ (2011-2012) αρχικά και λίγα χρόνια αργότερα η Φουζαΐρα (2017-2018), του έταξαν γη και ύδωρ για να τον φέρουν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Παρότι τον «έλουσαν» με χρυσό, ο Ντιέγκο Μαραντόνα δεν κέρδισε ούτε τρόπαιο, αλλά και ούτε τον σεβασμό των διοικήσεων ως κόουτς. Κάτι για τον οποίο ευθύνετα αποκλειστικά η συμπεριφορά του, η οποία τον ανάγκασε να εγκαταλείψει την περιοχή και να στραφεί σε νέες, επιχειρηματικές αναζητήσεις στην Ευρώπη.
Η Λευκορωσία και ο… Ατρόμητος
Το καλοκαίρι του 2018, ο Αργεντινός ανέλαβε χρέη προέδρου στο κλαμπ της Λευκορωσίας, Ντιναμό Μπρεστ. Ιστορική στιγμή για την εν λόγω ομάδα εκείνη τη σεζόν, η πρόκριση εις βάρος του Ατρομήτου στα προκριματικά του Europa League στη διαφορά τερμάτων. Ιστορική μεν, η μοναδική δε για τον 58χρονο, ο οποίος, έπειτα από εσωτερική πάλη με τους δαίμονές του, επέστρεψε στην Λατινική Αμερική για να ξεκινήσει εκ νέου από το μηδέν.
Ντιέγκο Μαραντόνα: Άνθρακας ο μεξικανικός θησαυρός
Στο Μεξικό, ο κόσμος της Ντοράδος τον υποδέχτηκε με ανοιχτές αγκάλες. Βέβαια, σύντομα η τάση του για άσωτη ζωή σε συνδυασμό με την απόφαση των ιθυνόντων να μην του κάνουν μεταγραφικά χατίρια, καθώς και τα αρνητικά αποτελέσματα οδήγησαν τον «Ντιεγκίτο» να λύσει τη συνεργασία του μαζί τους τον Ιούνιο του 2019 με την αιτιολογία σοβαρών προβλημάτων υγείας.. Ένας ακόμα «θησαυρός» αποδείχθηκε άνθρακας εξαιτίας του εκρηκτικού ταμπεραμέντου του και πλέον, ο ίδιος αναζητάει το restart στην καριέρα του.
Τις φήμες για οριστική συμφωνία με την Χιμνάσια λα Πλάτα έσπευσε να διαψεύει τόσο εκείνος, όσο και ο αντζέντης του, με τη συνάντηση πάντως ανάμεσα στα δύο μέρη να επίκειται και τίποτα να είναι σίγουρο.
Ύστερα λοιπόν από αλλεπάλληλες προσπάθειες να τσαλακώσει ανεπανόρθωτα την ποδοσφαιρική του υστεροφημία, ο Ντιέγκο Μαραντόνα καλείται να πάρει μια σημαντική αποφάση στο εξής δίλημμα: Παίρνει το ρίσκο να συνεχίσει την προπονητική με κίνδυνο μια ακόμα αποτυχία ή κάνει ένα διακριτικό βήμα προς τα πίσω και παραμένει στις μνήμες των φιλάθλων ο ποδοσφαιρικός θεός που ήταν;