Ο επιτυχημένος κ. Μπλατ

Ο Ντέιβιντ Μπλατ βρίσκεται σε περίοπτη θέση της λίστας του Ολυμπιακού για να διαδεχθεί τον Γιάννη Σφαιρόπουλο στην τεχνική ηγεσία.

Το Sportime.gr παραθέτει ένα μίνι βιογραφικό του Αμερικανο-ισραηλινού προπονητή με τους πολλούς τίτλους και τις διακρίσεις.

Γεννημένος στις 22 Μαΐου 1959 στην πόλη που εδρεύει μία από τις κορυφαίες ομάδες του κόσμου, τη Βοστώνη, ο Ντέιβιντ Μάικλ Μπλατ μεγάλωσε σε εβραϊκή οικογένεια και φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον.

Δεν έκανε καριέρα στις ΗΠΑ, αλλά στο Ισραήλ με τις φανέλες των Μακάμπι Χάιφα (1981-84), Χαποέλ Ιερουσαλήμ (1986-87, 1990-91), Μακάμπι Νετάνια (1987-89), Χαποέλ Γκαλίλ Ελιόν (1989-90), Ιρόνι Ναχαρίγια (1991-92) και Μακάμπι Χαντέρα (1992-93).

Ήταν ένας μάλλον μέτριος πόιντ-γκαρντ, ύψους 1.91μ., που ένας τραυματισμός τον υποχρέωσε να σταματήσει λίγο νωρίτερα απ’ όσο σχεδίαζε, κι αφού προηγουμένως είχε παντρευτεί την Κίνερετ, η οποία στο μέλλον του χάρισε 4 παιδιά.

Βοηθός του Γκέρσον

Τη διετία 2006-08, ένας άλλος Ισραηλινός (αυτός βέρος), είχε καθίσει στον πάγκο του Ολυμπιακού, χωρίς ωστόσο να επαναλάβει τις επιτυχίες που είχε καταγράψει με προηγούμενες ομάδες.

Ο Πίνι Γκέρσον ήταν προπονητής της Χαποέλ Γκαλίλ Ελιόν τη σεζόν 1994-95 και ο 35χρονος Μπλατ έμαθε πολλά από τη στιγμή που είχε τον ρόλο του άμεσου συνεργάτη.

Δεν άργησε να πάρει τα ηνία της ομάδας και να αναδειχθεί «Τεχνικός της Χρονιάς» το 1996, σε μία περίοδο που ανέλαβε την εθνική Κ22 του Ισραήλ, προτού ενταχθεί στο τιμ της εθνικής Ανδρών και της Μακάμπι Τελ Αβίβ (ξανά στο πλευρό του Γκέρσον).

Όλο αυτό το διάστημα συνέλεγε εμπειρίες, με αποκορύφωμα τη σεζόν 2003-04, όταν η Μακάμπι κατέκτησε το τρεμπλ και  έκανε πάρτι στον τελικό της EuroLeague με τη Σκίπερ Μπολόνια (118-74).

Τότε απάντησε καταφατικά στην πρόταση της Ντινάμο Αγ. Πετρούπολης και άνοιξε παρτίδες με το ρωσικό μπάσκετ, αρχής γενομένης από την ανάδειξή του σε «Τεχνικό της Χρονιάς».

Στη λίστα των κορυφαίων

Λογική αυτή η διάκριση από τη στιγμή που οδήγησε τον σύλλογο στην κατάκτηση του EuroChallenge και… υποχρέωσε Μπενετόν Τρεβίζο (2005), εθνική Ρωσίας (2006) να του δώσουν τα ηνία.

Επί ιταλικού εδάφους πανηγύρισε πρωτάθλημα (2006) και κύπελλο (2007), ενώ επί… ισπανικού έκανε τη διαφορά με το Eurobasket (60-59 στον τελικό), έναν τίτλο που όχι μόνο χάλασε το πάρτι της, κατά τεκμήριο, καλύτερης εθνικής ομάδας του κόσμου, αλλά παράλληλα τον εδραίωσε στη λίστα των κορυφαίων προπονητών.

Στον πάγκο της Ρωσίας κάθισε μέχρι το 2012 (σ.σ. πήρε το χάλκινο του Eurobasket 2011 και των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012), σε ένα διάστημα που κατά σειρά εργάστηκε σε Εφές Πίλσεν (2007-08), Ντινάμο Μόσχας (2008-09), Άρη (2010), Μακάμπι Τελ Αβίβ (2010-12).

Σε συλλογικό επίπεδο είχε πάρει την κατιούσα από το 2007 μέχρι το 2012, αλλά η κατάκτηση της Αδριατικής Λίγκας του 2012 και, κυρίως, της EuroLeague του 2014 με τον ισραηλινό σύλλογο, τον επανέφεραν σε υψηλά επίπεδα.

Αξέχαστο έμεινε το come back επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον ημιτελικό του Final 4 του Μιλάνου (68-67) και η νίκη επί της Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό (98-86 στην παράταση).

Προπονητής του ΛεΜπρον

Στις 20 Ιουνίου 2014 ο «Τεχνικός της Χρονιάς» στη EuroLeague προσελήφθη από τους Κλίβελαντ Καβαλίερς και έγινε ένας από τους ελάχιστους προπονητές που μεταπήδησαν από την Ευρώπη στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου.

Τα αρχικά πλάνα του δεν περιελάμβαναν το όνομα του ΛεΜπρον Τζέιμς, ο οποίος όμως ξαφνικά πήρε την απόφαση να επιστρέψει και, κατ’ επέκταση, να κληθεί να πορευθεί υπό τις οδηγίες του Αμερικανο-ισραηλινού τεχνικού.

Η συνεργασία τους άρχισε χωρίς προβλήματα, σταδιακά όμως οι παρεμβάσεις του κορυφαίου NBAer των τελευταίων ετών προκάλεσαν αναταράξεις.

Ο ΛεΜπρον είχε συνηθίσει να «κουλαντρίζει» τους προπονητές του, κι από τη στιγμή που ο Μπλατ δεν αποδείχθηκε «του χεριού του», ήταν δεδομένο ότι το «διαζύγιο» δεν θα αργήσει να εκδοθεί.

Αυτό συνέβη τον Ιανουάριο του 2016, ασχέτως αν η ομάδα «έτρεχε» τον καλύτερο συντελεστή της περιφέρειας με 30 νίκες και 11 ήττες, προτού κατακτήσει τον πρώτο της τίτλο με τον Τάιρον Λου στον πάγκο.

Πήρε το δαχτυλίδι και το… EuroCup

Τιμής ένεκεν οι Καβαλίερς του απέστειλαν το δαχτυλίδι του πρωταθλητή, κι εκείνος εν τέλει το παρέλαβε, αφού προηγουμένως σκεφτόταν να το απαρνηθεί λόγω του τρόπου που επήλθε το «διαζύγιο».

Στο μεταξύ ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Νταρουσάφακα και στις 13 Απριλίου έγινε μόλις ο δεύτερος προπονητής μετά τον Ντούσαν Ίβκοβιτς που κατέκτησε Eurobasket, EuroLeague και EuroCup.

Πρόσφατα ο Μπλατ δήλωσε ότι φιλοδοξεί να επιστρέψει στο ΝΒΑ και, μάλιστα, είχε συνδεθεί με τους Νιου Γιορκ Νικς (σ.σ. τελικά ανέλαβε ο Ντέιβιντ Φίζντεϊλ).

Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, το έργο της διοίκησης του Ολυμπιακού δεν είναι εύκολο και οι πιθανότητες επιστροφής στην Ελλάδα μετά από οκτώ χρόνια μοιρασμένες.

Το όνομα του Ντέιβιντ Μπλατ βρίσκεται ανάμεσα σε εκείνα των πιο επιτυχημένων τεχνικών του ευρωπαϊκού μπάσκετ, ενώ αποτελεί έναν εκ των ελαχίστων που έχουν καταγράψει τεράστιες διακρίσεις τόσο σε συλλογικό όσο σε εθνικό επίπεδο.

Κυριακή (ή Δευτέρα) κοντή γιορτή…

Τελειώνει άμεσα του Μπλατ