Εκείνο το παιδί με το ένα χέρι. Ναι, αυτό. Θα σε μάθει πολλά. Πώς να ζεις. Πώς να μάχεσαι. Πώς να επιβιώνεις. Πώς να παίζεις μπάσκετμπολ.
Όπως έκανε αυτός. Με ένα χέρι. Και όμως.
Ο Κέβιν Λάου είναι πρωτοπόρος. Και πρότυπο.
Ήταν η πρώτος αθλητής που δεν ήταν αρτιμελής αθλητής στην ιστορία του NCAA. Τον ακολούθησαν και άλλοι. Γιατί (τον) πίστεψαν.
Γεννήθηκε δίχως το αριστερό χέρι του να είναι ολοκληρωμένο. Μία επιπλοκή στην εγκυμοσύνη της μητέρας του τον έφερε έτσι στον κόσμο.
Ο ομφάλιος λώρος τυλίχτηκε στο λαιμό του. Και αυτό του στοίχησε ένα χέρι. Αλλά του έδωσε και μία άλλη ζωή.
Υπήρχε λόγος. Για να μάθει στους άλλους πως τίποτα δεν πρέπει να σε σταματήσει.
Τίποτα δεν του ήρθε εύκολα.
Ξέρετε πως είναι να μεγαλώνεις και να σου λείπει ένα χέρι; Ρωτήστε τον Κέβιν. Η αυτοπεποίθηση χαμένη.
Το ίδιο και αυτός.
Το μπάσκετ του έδωσε υπόσταση.
Το… χαμένο χέρι δεν ήταν η μοναδική δυσκολία του. «Έχασε» τον πατέρα του στην ηλικία των 10. Στο σημείο που ζητούσε καθοδήγηση ήταν δίχως την πατρική φιγούρα. Η μητέρα του άντεξε. Για να τον δει να μεγαλώνει. Να μεγαλουργεί.
«Είμαι ευλογημένος που είχα δύο γονείς που με αγαπούσαν και με ενέπνευσαν στο χρόνο που είχα μαζί τους», έχει δηλώσει σε παλιότερη συνέντευξή του.
Το μπάσκετμπολ ήταν εκεί για να τον βοηθήσει.
Μολονότι στην προτελευταία τάξη του Λυκείου η ομάδα μπάσκετ τον απέρριψε.
Ο επόμενος προπονητής του δεν έβαλε στη… γωνία τον γίγαντα με τα πυρόξανθα μαλλιά.
Τον έμαθε να χρησιμοποιεί το δυσλειτουργικό χέρι του. Τον βοήθησε και το ύψος του είναι η αλήθεια. Κοιτάζει τον κόσμο από τα 211 εκατοστά.
Ό,τι μπορούν να κάνουν οι άλλοι, μπορεί και αυτός.
Διάφοροι τον υποτιμούσαν. «Έχει ένα χέρι», έλεγαν. Ο Λάου πείσμωνε. Και πάλευε.
Πιο σκληρά και πιο δυνατά.
Με το κολέγιο του Μανχάταν, από το οποίο έλαβε υποτροφία το 2009, μέτρησε 60 αγώνες σε τρία χρόνια. Με 0.6 πόντους, 0.7 ριμπάουντ και 56.7% στα σουτ.
Όχι και άσχημα για έναν τύπο με ένα χέρι.
Δεν ήταν οι πόντοι η νίκη του. Ήταν η συμμετοχή του. Και η αποδοχή του.
Στο κολέγιο είχε μπόλικους τραυματισμούς. Κυρίως στον δεξί ώμο του. «Όταν χρησιμοποιείς περισσότερο το ένα χέρι, αυτό συμβαίνει», εξήγησε.
Η ιστορία του έγινε βιβλίο. Έγινε ντοκιμαντέρ. Λένε πως θα γίνει και ταινία. Γιατί όχι; Αυτές οι ιστορίες εμπνέουν. Και δημιουργούν.
Ένα βίντεο που δημιουργήθηκε γι’ αυτόν, με τον τίτλο «Πιστεύουμε σε εσένα» έχει προβληθεί σε πολλές τάξεις σχολείων στις ΗΠΑ.
Ο Κέβιν Λάου είναι πια 29 χρόνων. Έχει αλλάξει το όνομά του σε Κέβιν Λάου.
Και έγινε αυτό ακριβώς που υπαγόρευε ο προηγούμενος βίος του.
Ένας άνθρωπος που μιλάει σε άλλους που έχουν αδυναμίες και προβλήματα. Και τους δίνει δύναμη.
Χρησιμοποιώντας τη δική του αδυναμία και όσα κατάφερε ως κίνητρο.
Από το καλοκαίρι του 2019 ο Λάου είναι παντρεμένος. «Δεν ξέρω τι θα κάνω με το δακτυλίδι. Μου λείπει το αριστερό χέρι, εκεί που το βάζουν συνήθως… Δεν ξέρω. Είναι κακό αστείο, έτσι;», ήταν μία από τις ατάκες του κατά τη διάρκεια των σεμιναρίων του.
Κακή, ωστόσο, δεν ήταν η κατάληξή του.
Συνηθίζει να αστειεύεται για το αριστερό του χέρι. Το οποίο φροντίζει να είναι σε κοινή θέα. Δίχως μακριά ρούχα. Δίχως προσθετικό χέρι. Αυτό του το φορούσαν όταν ήταν μωρό.
Σαν μεγάλωσε το απαρνήθηκε. Η πρώτη λύση για το πρόβλημά σου είναι η αποδοχή. Η αυτογνωσία.
Και ο Κέβιν Άτλας Λάου την έχει. Με το παραπάνω. Και ας του λείπει ένα χέρι. Έχει μεγάλη καρδιά….
Κάντε follow στο Sportime
Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook
Ακολουθήστε το Sportime στο Instagram