Ρεάλ – Αζάρ: Ο γκαλάκτικο που χρειαζόταν;

Ρεάλ – Αζάρ: Είναι η λογική των γκαλάκτικος που εμφύσησε ένας άνθρωπος στη Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Φλορεντίνο Πέρεθ από την πρώτη του θητεία στον προεδρικό θώκο έβαλε στόχο να ντύσει στα λευκά της «βασίλισσας» του καλύτερους.

Φίγκο, Ρονάλντο, Μπέκαμ, Οουεν έφτασαν επί ημερών του στο «Μπερναμπέου». Όχι όλοι τους με την αναμενόμενη αγωνιστική επιτυχία. Γι’ αυτό και αναγκάστηκε το 2006 να αποχωρήσει παραδεχόμενος πως το κλαμπ χρειάζεται νέα κατεύθυνση. Τρία χρόνια μετά, η επανεκλογή του στην προεδρία έφερε Κριστιάνο Ρονάλντο, Κακά, Μπενζεμά. Η νέα κατεύθυνση ήταν η… παλιά. Έπειτα από τον Μπέιλ το 2013, ο Χάμες Ροντρίγκες ένα χρόνο μετά ήταν ο τελευταίος πραγματικός σταρ που αγόρασε η Ρεάλ. Μέχρι τον Εντέν Αζάρ.

Η επίσημη ανακοίνωση του Βέλγου ως ποδοσφαιριστή της Ρεάλ ήταν αυτό που περίμεναν άπαντες. Το λογικό. Θα μπορούσε να είχε γίνει πέρυσι, όταν μετά την αποχώρηση του Κριστιάνο Ρονάλντο η μεσοεπιθετική γραμμή των Μαδριλένων έχασε σε ποιότητα, αλλά κυρίως σε χαρακτήρα. Δεν είχε το άνθρωπο που θα ηγούνταν. Το ρόλο τον ανέβαλε και έφερε εις πέρας αξιοπρεπώς ο Μπενζεμά.

Ωστόσο ο Γάλλος δεν διανύει την πρώτη νιότη του, δεν είναι αρκετός μόνος του για το επίπεδο που θέλει να βρίσκεται η Ρεάλ διεκδικώντας όλα τα τρόπαια. Βρήκε λοιπόν το πρόσωπο που έψαχνε στην μετά CR7 εποχή;

Ρεάλ – Αζάρ: Γιατί ναι – γιατί όχι

Από πλευράς λάμψης και ονόματος, σαφώς. Ο Αζάρ μπορεί να χάνεται στο γαλαξία αστέρων της εποχής λόγω του low profile χαρακτήρα του, αλλά αλίμονο αν αυτό αφαιρεί από τις ποδοσφαιρικές του αρετές. Ηταν η καλύτερη «ρεαλιστική» μεταγραφή γκαλάκτικο που μπορούσε να κάνει η Ρεάλ. Ας πάρουμε ως δεδομένο πως οι δύο πρώτοι που θα επέλεγε οποιαδήποτε ομάδα στον κόσμο ώστε να χτίσει γύρω τους είναι Μέσι και Ρονάλντο. Λόγω ηλικίας και ταλέντου έπονται δικαιωματικά Εμπαπέ και Νεϊμάρ, οι οποίοι όμως δεν κουνιούνται από το χρυσό κλουβί της Παρί Σεν Ζερμέν. Ο αμέσως επόμενος είναι ο Αζάρ.

Ο καλύτερος παίκτης ατομικά στο περασμένο Μουντιάλ, o MVP της σεζόν στην Αγγλία εξαιρώντας τις εξωπραγματικές σεζόν των Σίτι και Λίβερπουλ. Βέβαια ο λόγος που δεν προχώρησε από πέρυσι η απόκτησή του είναι πως υπάρχουν ενστάσεις. Πρωτίστως η ηλικία.

Ο Αζάρ είναι 28. Για τους μεσοεπιθετικούς που βασίζονται στην έκρηξη, στα 30+ αρχίζει μοιραία η καθοδική πορεία. Από αυτή την άποψη η επένδυση του πιο ακριβού συμβολαίου και ποσού μεταγραφής στην ιστορία του κλαμπ σε έναν παίκτη που βιώνει αυτή τη στιγμή του peak του, είναι ρίσκο. Ειδικά από τη στιγμή που η Ρεάλ προορίζει για αυτό το ρόλο το Βινίσιους. Ο Βραζιλιάνος όμως στα 18 του έμοιαζε περισσότερο με ακατέργαστο διαμάντι στις ευκαιρίες που πήρε φέτος.

Το γεγονός πως ο Αζάρ είναι ο «μπροστινός», αυτός στον οποίο θα πέσει το βάρος του να ηγηθεί, μόνο καλό μπορεί να αποδειχτεί στην εξέλιξή του. Μπορεί η λογική των γκαλάκτικος να έχει αποκτήσει αρνητική χροιά εξαιτίας επιλογών… φανφάρας και όχι ουσίας, αλλά ο Αζάρ δεν μοιάζει μια από αυτές. Το στοίχημα της Ρεάλ είναι σίγουρο. Πήρε τον παίκτη που χρειαζόταν. Σταρ ή όχι, μικρή σημασία έχει.

Το παιδικό όνειρο και η σχέση με τον Ζιντάν

«Είναι πολύ καλός και θα γίνει ακόμα καλύτερος. Θα τον έφερνα στη Ρεάλ με κλειστά μάτια». Θα μπορούσε να είναι η δήλωση του Ζινεντίν Ζιντάν από την παρουσίαση του Αζάρ, όμως στην πραγματικότητα είναι ατάκα από συνέντευξη που είχε δώσει στη Marca το 2010. Σχεδόν μια δεκαετία μετά οι δυο τους θα δουλέψουν επιτέλους μαζί. Ο «Ζιζού» είναι ένας από τους λόγους που τα αδέρφια Αζάρ ξεκίνησαν να κλωτσούν μια μπάλα. Το παιδικό τους είδωλο, ο λόγος για τον οποίο ο Εντέν είχε εκφράσει επανειλημμένα τη συμπάθειά του στη «βασίλισσα». Διόλου τυχαίο πως με την επιστροφή του Ζιντάν στο «Μπερναμπέου» το όνειρό του έγινε πραγματικότητα. Ο «Ζιζού» γύρισε στον πάγκο με τους όρους του και φτιάχνει τη Ρεάλ της νέας εποχής. Ο Αζάρ είναι προσωπική του νίκη.