Ροναλντίνιο: Οι 40 αποχρώσεις του μάγου
Ο «Ρόνι» έγινε σαράντα ετών και το sportime.gr σας θυμίζει το πλούσιο ποδοσφαιρικό του ρεπερτόριο που έκανε τον πλανήτη να παραμιλάΟ Γιόχαν Κρόιφ έλεγε ότι το πιο δύσκολο πράγμα στο ποδόσφαιρο είναι να παίζεις απλά. Ένα δόγμα στο οποίο ο Ροναλντίνιο έκανε την πιο όμορφη ελεύθερη «μετάφραση» στην ιστορία του αθλήματος.
Δεν είναι τυχαίο ότι η παγκόσμια ημέρα ποίησης (21/3) συμπίπτει με τα γενέθλια του «Ρόνι». Ο Βραζιλιάνος υπήρξε συνώνυμο της χαράς του παιχνιδιού και της ποδοσφαιρικής εφευρετικότητας. Το ρεπερτόριό του αστείρευτο. Κάθε φορά έβγαζε και μια διαφορετική κίνηση από τη φαρέτρα του κάνοντας τον πλανήτη να παραμιλά.
Αυτές οι περίτεχνες ενέργειες που έβγαιναν από τα πόδια του με τόσο φυσικό τρόπο ήταν ένα από τα βασικά συστατικά τα οποία καθιέρωσαν τον Βραζιλιάνο μάγο στην κορυφή για πέντε χρόνια (2002-2007) με τη φανέλα των Μπαρτσελόνα και Παρί Σεν Ζερμέν. Μια περίοδος που θα μπορούσε να είναι σαφώς μεγαλύτερη, αν είχε ελέγξει το μυαλό του με τον ίδιο κρυστάλλινο τρόπο που το έκανε με τη «στρογγυλή θεά» στα πόδια του.
Δυστυχώς όμως, διακρίσεις όπως Μουντιάλ, Champions League, Πρωταθλήματα, Κύπελλα και «Χρυσή Μπάλα» (2005), άρχισαν να γίνονται με το πέρασμα των ετών ευχάριστες μεν, αλλά μακρινές δε αναμνήσεις.
Το πιο πρόσφατο κεφάλαιο στη ζωή του Ροναλντίνιο με τη φυλάκισή του στην Παραγουάη, λίγο πριν γίνει σαράντα ετών, είναι ίσως το πιο λυπηρό. Αυτό που δημιουργεί αυτόματα μια και μοναδική ερώτηση στον νου κάθε ποδοσφαιρόφιλου που τον έζησε να μεγαλουργεί: «Γιατί ρε Ρόνι;»
Ωστόσο, παρά τις κακές επιλογές και την άσχημη τροπή που έχει πάρει η πορεία του Βραζιλιάνου, οι ντρίμπλες και τα χορευτικά στον αγωνιστικό χώρο είναι ικανά για να γεμίσουν τόμους ποδοσφαιρικής λογοτεχνίας. Με αφορμή λοιπόν τα τεσσαρακοστά γενέθλια του θρυλικού «gaucho», το sportime.gr σας θυμίζει μερικές από τις κινήσεις του που έμειναν στην ιστορία.
Ροναλντίνιο: Η πανδαισία της ντρίμπλας
Κάθε λαός την ονομάζει διαφορετικά. Η «elástico», η ντρίμπλα που χρησιμοποιούσε κατά κόρον ο «Ρόνι» ήταν κάτι το ξεχωριστό. Το δεξί του πόδι έκανε αστραπιαία αλλαγή κατεύθυνσης μπροστά από τον αμυντικό και σε μερικά δευτερόλεπτα ο δεύτερος βρισκόταν πίσω του. Μια από τις πιο εμβληματικές κινήσεις που ενέπνευσαν νέους άσους να τον μιμηθούν (Εμπαπέ), χωρίς όμως να μπορέσουν να αντιγράψουν την αίγλη του Βραζιλιάνου.
Φυσικά, θα ήταν ιεροσυλία να πει κανείς ότι ο Ροναλντίνιο είχε μόνο αυτή την κίνηση. Η sombrero, η ντρίμπλα που περνούσε τη μπάλα πάνω από τον αντίπαλό του, η ρουλέτα ή η drag back, που στριφογύριζε και ξεπερνούσε όποιον τον μάρκαρε, αλλά και η ποδοσφαιρικά παραλλαγμενή μπασκετική κίνηση του stepover, με τις αλλεπάλληλες προσποιήσεις πριν επιλέξει κατεύθυνση, αποτέλεσαν μερικές από τις σπεσιαλιτέ του Λατινοαμερικάνου.
Δείτε όλες τις ντρίμπλες του Βραζιλιάνου μάγου:
Τακουνάκια, ψαλιδάκια και ραμπόνα
Είναι εξαιρετικά δύσκολο για έναν ποδοσφαιριστή να αναπτύξει την ίδια σχέση με κάθε τμήμα του ποδιού του. Για τον Ροναλντίνιο ήταν παιχνιδάκι, καθώς με το τακουνάκι μπορούσε να κάνει πράγματα που έκανε με το μυτάκι ή το εσωτερικό/εξωτερικό φάλτσο. Υπήρχαν ουκ ολίγες φορές που επιχείρησε επιτυχημένα να ντριμπλάρει με το τακούνι και μάλιστα να περάσει την μπάλα κάτω από τα πόδια εκείνου που τον μάρκαρε.
Επίσης, μπορεί να μην ήταν σκληροπυρηνικός φαν αναφορικά με τα γυριστά ή τα ανάποδα ψαλίδια, αλλά όταν χρειάστηκε έδειξε με συναρπαστικό τρόπο ότι δεν υπάρχει κομμάτι του ποδοσφαίρου που να μην το κατέχει στον απόλυτο βαθμό.
Και φυσικά, τι να πει κανείς για την ραμπόνα, τη μαγική κίνηση όπου σέντραρε με το ανάποδο πόδι χρησιμοποιώντας το πίσω από το «καλό» του δεξί που λειτουργούσε ως στήριγμα.
Οι πάσες
Όλες καμωμένες με μοιρογνωμόνιο. Ποια κατηγορία να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τις no look; Τις διαγώνιες «τηλεκατευθυνόμενες» που έκοβαν την αντίπαλη άμυνα σαν βούτυρο; Τις… απλές κάθετες; Ή μήπως εκείνες με το εξωτερικό; Όποτε αποφάσιζε να βγάλει ασίστ, ο Ροναλντίνιο, σαν ένας επαγγελματίας γκολφέρ που επιλέγει διαφορετικό μπαστούνι κάθε φορά, επέλεγε εκείνη που ταίριαζε περισσότερο με την περίσταση. Περισσότερο από τις ντρίμπλες ή το σουτ, αυτή του η ικανότητα ήταν σημάδι της ποδοσφαιρικής του ευφυΐας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το στοπάρισμα της μπάλας και η άμεση διαγώνια μεταβίβαση κόντρα στη Θέλτα για το πρωτάθλημα:
Ροναλντίνιο: Το «τσιγάρο»
Αναμφισβήτητα, μέσα στο τόσο πλήρες τεχνικό οπλοστάσιό του Βραζιλιάνου, δεν θα μπορούσε επουδενί να λείπει και το σουτ. Εκπληκτικές εκτελέσεις φάουλ που δεν άφηναν περιθώρια στους τερματοφύλακες ή σουτ από αρκετά μακριά, όπως εκείνο στο ντεμπούτο του με την Μπαρτσελόνα, τον κατέστησαν «δημόσιο κίνδυνο» για κάθε εστία.
Παρόλα αυτά, αν κάποιος αναγκαζόταν να επιλέξει ένα σουτ για να σκιαγραφήσει την πολύπλοκη ψυχοσύνθεση του Ροναλντίνιο, θα επέλεγε με κλειστά μάτια το περίφημο «τσιγάρο». Το γκολ κόντρα στην Τσέλσι, τη σεζόν 2004-2005, όπου με προσποίηση και ακαριαίο τελείωμα «πάγωσε» ολόκληρο το «Στάμφορντ Μπριτζ».
Η εικόνα φυσικά μιλάει καλύτερα: