Τα πρώτα δύο πράγματα που έρχονται στο μυαλό κάποιου ακούγοντας τη λέξη «Αργεντινή», είναι το τάνγκο και οι σκηνές από το «superclásico» ανάμεσα σε Μπόκα Τζούνιορς και Ρίβερ Πλέιτ. Υπάρχει όμως μια μονομαχία εντός των ποδοσφαιρικών τειχών της χώρας που την κοντράρει στα ίσα σε επίπεδο έχθρας, θεάματος και πάθους και βρίσκεται 278 χλμ. βόρεια του Μπουένος Άιρες, στην πατρίδα του Λιονέλ Μέσι, το Ροσάριο.
Ροζάριο Σεντράλ και Νιούελς Ολντ Μπόις, κάνουν την καρδιά της πόλης του Ροσάριο να χτυπά σε ποδοσφαιρικούς ρυθμούς 365 μέρες τον χρόνο. Όταν φτάνει δε η στιγμή που θα αναμετρηθούν μεταξύ τους, τότε η αδρεναλίνη ανεβαίνει κάθε φορά με την ίδια κατακόρυφη ταχύτητα σαν να ήταν το 1905, όταν πρωτοξεκίνησε η διαμάχη τους. Ομάδες με τεράστια ιστορία στην Πριμέρα Ντιβισιόν Αργεντινής, αμφότερες έχουν προσφέρει στο κοινό τους στιγμές απόλυτης ποδοσφαιρικής ηδονής, ανείπωτου κλάματος, αλλά και ξέφρενης βίας.
Περιστατικά όπως αυτό της προηγούμενης Πέμπτης (12/09), όπου άγνωστοι έβαλαν φωτιά στην μπουτίκ της Ροσάριο, αποτελούν συνήθη φαινόμενα, όταν πλησιάζει το εν λόγω ματς. Αήττητα σερί, μεγάλοι παίκτες και πολλοί τίτλοι σκιαγραφούν το ξεχωριστό σενάριο του δεύτερου τη τάξει «clásico», του οποίου κάθε νέα σελίδα που γράφεται ύστερα από κάθε ενενηντάλεπτο, είναι ιστορία για να τη διηγείται κανείς στα εγγόνια του.
Το sportime.gr λοιπόν, κάνει μια βουτιά στη δίνη του χρόνου και σας μεταφέρει παράπλευρες ιστορίες από την αναμέτρηση-φωτιά του Ροσάριο η οποία θα αναβιώσει το βράδυ της Κυριακής (15/09), στο «Χιχάντε ντε Αρογίτο».
Τσε Γκεβάρα: Ο έρωτας του «Αρογίτο»
Μια τέτοιας δυναμικής ποδοσφαιρική σύγκρουση αποκτά ακόμα περισσότερο σημασιακό βάρος, όταν σε αυτήν εμπλέκονται μεγάλες προσωπικότητες της σύγχρονης ιστορίας. Ο λόγος για τον Τσε Γκεβάρα, ο οποίος από μικρός βρισκόταν στις κερκίδες του «Χιχάντε ντε Αρογίτο», αρχικά ως αντίδραση προς τους φίλους του που είχαν επιλέξει το δίπολο Μπόκα- Ρίβερ, η οποία εξελίχθηκε σε έναν δυνατό έρωτα. Ο «Κομαντάντε» ήταν μεγάλος υποστηρικτής της Ροσάριο, παρά την τεράστια διχογνωμία που ξέσπασε ύστερα από τον θάνατό του. Μια διαμάχη, την οποία ξεδιάλυνε με συνέντευξή του το 2017 ο μικρότερος αδερφός του, Χουάν Μαρτίν. «Αυτό που μπορώ να πω είναι ό,τι μου έλεγαν τα αδέρφια μου γιατί όταν ήμουν 5, αυτός ήταν 20. Δεν ήταν μόνο μεγάλος αδερφός, ήταν φίλος μου. Ήταν οπαδός της Ροσάριο Σεντράλ», είπε χαρακτηριστικά.
Πάντως, τα χρόνια της αντιστασιακής του δράσης, ο Τσε, προκειμένου να ενώσει τον κόσμο του Ροσάριο, ώστε να αποκτήσει ακόμα περισσότερους αντάρτες στο πλευρό του, επιχείρησε να αποκρύψει την φίλαθλή του προτίμηση. Μάλιστα, κάθε φορά που στα μεσοδιαστήματα των συμπλοκών, οι σύντροφοί του τον ρωτούσαν ποια ομάδα υποστήριζε, ο «Κομαντάντε», για να αποφύγει τις εντάσεις, έλεγε στωικά: «Ο Τσε ανήκει στον λαό, δεν ακολουθεί ομάδες».
Τα χρόνια πέρασαν, η δράση του έμεινε χαραγμένη στην ιστορία και παρά τις… διπλωματικές του δηλώσεις, στις καρδιές των φιλάθλων της Ροσάριο, οι οποίοι γύρω από το γήπεδό τους έχουν γεμίσει με εκπληκτικές τοιχογραφίες του Τσε για να τον τιμήσουν.
Ροζάριο Σεντράλ – Νιούελς Ολντ Μπόις: «Κανάγιας» και «λεπρόσος»
Όπως κάθε μεγάλη μονομαχία, έτσι και το «ντέρμπι ροσαρίνο» αποτυπώνεται στα παρατσούκλι των δύο ομάδων. Η «κανάγια» ή «κανάσα», όπως την προφέρουν οι φίλοι της, είναι το προσωνύμιο της Ροσάριο, με το αντίστοιχο της Νιούελς, το «λεπρόσο» να είναι άρρηκτα συνδεδεμένο μαζί του. Κι αυτό διότι, προέκυψαν με αφορμή το ίδιο περιστατικό. Έναν αιώνα πριν, τα δύο κλαμπ του Ροσάριο δέχθηκαν πρόσκληση να συμμετάσχουν σε έναν φιλανθρωπικό αγώνα κατά της λέπρας. Οι «ροχινέγρος» δέχθηκαν αμέσως, ενώ οι παίκτες της Ροσάριο Σεντράλ αρνήθηκαν.
Τότε, οι πρώτοι ονομάστηκαν «λεπρόσος» (χανσενικοί, λεπροί) από τους αντιπάλους τους, ενώ οι δεύτεροι απέκτησαν το επίσης μη κολακευτικό όνομα «κανάγιας», το οποίο περιέχει πολλές αρνητικές έννοιες, όπως γουρούνια, όχλος, ελεεινοί και όλα τα συνώνυμά τους.
Παρέλαση ποδοσφαιρικών θεών
Σε μια χώρα- εργοστάσιο παραγωγής ποδοσφαιριστών, δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι ποδοσφαιριστές που βγήκαν από τα σπλάχνα των δύο σημαντικότερων ομάδων του Ροσάριο. Από την πλευρά της Σεντράλ μεγάλες προσωπικότητες με…σημαιοφόρο τον Μάριο Κέμπες, τον οποίο φυσικά συντροφεύουν στο πάνθεον του κλαμπ οι Ομάρ Πάλμα, Εντουάρντο Κουντέτ, Χάρι Χέιζ, Χουάν Αντόνιο Πίτσι και Άλντο Πόι.
Και οι παίκτες που φόρεσαν τη φανέλα της Νιούελς όμως δεν πάνε πίσω. Αντιθέτως, δίνουν συνέχεια στην παρέλαση των ανθρώπων που πήγαν τον «βασιλιά των σπορ» σε άλλο επίπεδο. Ενδεικτικά οι Γκαμπριέλ Μπατιστούτα, Αμπέλ Μπάλμπο, Χόρχε Βαλδάνο, Γκουστάβο Ντεσότι, Μαουρίσιο, Μάριο Σανάμπρια, ενώ από τα πρώτα του βήματα έκανε στην ομάδα και ο Λιονέλ Μέσι, πριν προσγειωθεί στη Βαρκελώνη και τη Μασία.
Δείτε τα καλύτερα γκολ του «ντέρμπι ροσαρίνο», το οποίο θα αναβιώσει το βράδυ της Κυριακής (15/09), στο «Χιχάντε ντε Αρογίτο»:
Με 10 τίτλους για την Ροσάριο και 9 για τη Νιούελς, η στατιστική μάχη συνεχίζει να μαίνεται, ακόμα κι αν καμία από τις δύο δεν βρίσκεται σε ιδανική κατάσταση. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν θα παλέψουν μέχρι τελικής πτώσεως για τη νίκη. Τόσο οι «αουριαθούλες» όσο και οι «ροχινέγρος» βρίσκονται στην ένατη θέση της βαθμολογίας του Super Liga Argentina έχοντας ως στόχο τη φετινή χρονιά μια καλή παρουσία, χωρίς όμως να δείχνουν ικανές να πραγματοποιήσουν υπερβάσεις και να κυνηγήσουν πρωτάθλημα και κύπελλο. Τελευταίος τίτλος για την «κανάγια» ήταν το κύπελλο του 2018, όταν μάλιστα απέκλεισε στα προημιτελικά τη Νιούελς, ενώ για στις μνήμες των φιλάθλων της δεύτερης έχει μείνει ο τίτλος της Πριμέρα Ντιβισιόν το 2013.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, το «ντέρμπι ροσαρίνο» πάντα μπορεί να προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις. Άλλωστε, το τάνγκο, το τραγούδι και το πάθος για τα κλαμπ τους δεν σταματάει ποτέ στο Ροσάριο και το «Χιχάντε ντε Αρογίτο» θα γεμίσει με κονφετί, τραγούδι που μιλάει στην ψυχή του ποδοσφαιρόφιλου και- καλώς εχόντων των πραγμάτων- όμορφα γκολ. Γιατί έτσι πρέπει να γιορτάζεται κάθε Κυριακή το ποδόσφαιρο.