Όσοι γνωρίζουν την ιστορία του Στιβ Κερ, καθόλου δεν εξεπλάγησαν από την τοποθέτησή του μετά τη δολοφονία του αφροαμερικανού από αστυνομικό στις ΗΠΑ. Το αντίθετο. Περίμεναν ν’ ακούσουν και να διαβάσουν τι θα έλεγε. Ο Κερ δεν διστάζει να μάχεται για κοινωνική ισότητα και δικαιοσύνη και εναντίον του ρατσισμού. Και σ’ αυτό τον ώθησε ένα οικογενειακό δράμα που βίωσε έντονα: Η δολοφονία του πατέρα του από την Χεζμπολάχ
Ήταν 18 Ιανουαρίου 1984, όταν ο 18χρονος (τότε) Στιβ Κερ έλαβε ένα τηλεφώνημα. Δραματικό, που άλλαξε τη ζωή του. Ο πατέρας του, Μάλκολμ, είχε πέσει νεκρός στην Βηρυτό. Στην πόλη που γεννήθηκε κι αγάπησε. Και μόλις 18 μήνες αφότου το όνειρό του είχε γίνει πραγματικότητα: Είχε αναλάβει πρόεδρος στο Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο της Βηρυτού.
Ο Κερ, φοιτούσε τότε στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα. Καθόταν στο κρεβάτι του δωματίου του και δεχόταν την επίσκεψη των συμμαθητών και συμπαικτών του για τα συλλυπητήρια. Εκείνοι θυμούνται ότι δεν έλεγε πολλά… Όταν είχε ακούσει τα νέα από το τηλέφωνο, απλώς άρχισε να τρέχει άσκοπα στους δρόμους.
Περασμένα μεσάνυχτα. Ο πατέρας του Κερ, νεκρός στην Βηρυτό. Ο άλλος του αδερφός βρισκόταν στο Κάιρο, ένας άλλος στον Λίβανο μαζί με τη μητέρα του και η αδερφή του στην Ταϊβάν. Κι εκείνος, στην Αριζόνα, προσπαθώντας να συμβιβαστεί με την απώλεια.
Ο Μάλκολμ Κερ, ένας αφοσιωμένος Ακαδημαϊκός, μόλις 18 μήνες πριν είχε αναλάβει πρόεδρος στο Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο της Βηρυτού. Εκεί είχε γεννηθεί. Και προσπαθούσε σε όλη του τη ζωή να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα σε Χριστιανούς, Μουσουλμάνους και Εβραίους. Κάτι που δεν έκανε κανείς άλλος Αμερικάνος που βρισκόταν εκεί.
Ακολουθεί το ρεπορτάζ για τη δολοφονία του Μάλκολμ Κερ
Ο πρόεδρος Ρίγκαν για τον Μάλκολμ Κερ
Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρίγκαν είχε κάνει την ακόλουθη δήλωση:
«Ο πρόωρος και τραγικός θάνατος του Δρ.Κερ, στα χέρια αυτών των απεχθών δολοφόνων πρέπει να ενισχύσει την αποφασιστικότητά μας να μην παραδοθούμε στις πράξεις τρομοκρατών. Η τρομοκρατία δεν πρέπει να επιτρέπεται να ελέγχει τη ζωή, τις ενέργειες ή το μέλλον του εαυτού μας και των φίλων μας ».
Η είδηση της δολοφονίας του Μάλκολμ Κερ θα γινόταν πρώτη είδηση σε εθνικό δίκτυο στις ΗΠΑ. Είχε δολοφονηθεί από φανατικό ισλαμιστή. Ήταν στόχος, ως Αμερικανός. Και παρά τις εκκλήσεις να έχει μαζί του φρουρά (ο Λίβανος ήταν σε εμφύλιο πόλεμο τότε) ο ίδιος το αρνιόταν. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ένας Ακαδημαϊκός θα έπρεπε να κυκλοφορεί με σωματοφύλακες.
Ο ίδιος ο Στιβ Κερ που επίσης είχε ζήσει τον εφιάλτη του εμφυλίου (γεννημένος στην Βηρυτό είναι άλλωστε) έκλαιγε διαρκώς. Ποτέ δεν μπορούσε να φανταστεί ότι τέτοιο κακό θα έβρισκε την οικογένειά του.
Παρόλ’ αυτά έκανε προπόνηση και έπαιξε εναντίον του Αριζόνα Στέιτ. Η ομάδα του επικράτησε 71-49 και ο ίδιος είχε 5/7 τρίποντα. Ήταν ο καλύτερος αγώνας του, στην πρώτη του χρονιά στο Κολλέγιο.
Από τότε τον φώναζαν «Ice». Δηλαδή «Πάγο» ή «Ψυχρό».
Φώναζαν στον Κερ… υπέρ της PLO!!!
Τέσσερα χρόνια αργότερα, μια ομάδα οπαδών του Αριζόνα Στέιτ έκανε κάτι απίστευτα βρώμικο. Άρχισαν να φωνάζουν «PLO, PLO, PLO» (σ.σ η οργάνωση για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης) αλλά και «που είναι ο πατέρας σου». Ο Κερ έγινε έξαλλος… Δεν κατέρρευσε όμως. Το αντίθετο!
Σε ένα ημίχρονο ευστόχησε σε έξι σουτ τριών πόντων…
Ο Κερ δεν μίλησε ποτέ ανοιχτά για τον πατέρα του. Η δολοφονία του, όμως, τον έκανε σκληρό μεν αλλά και τον έφερε απέναντι σε κάθε μορφή βίας, κοινωνικής ανισότητας, ρατσισμού..
Πάντα μιλούσε υπέρ της ειρήνης και της ισότητας. Όπως επίσης τάχθηκε ανοιχτά εναντίον της εισβολής στο Ιράκ μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου.
Η αδερφή του και η μητέρα του έγραψαν βιβλία για το θάνατο του Μάλκολμ Κερ. Ο αδερφός του, Άντριου, προχώρησε σε έρευνες και κατάφερε να βρει στοιχεία για τη δολοφονία του πατέρα του. Και ανακάλυψε ότι υπεύθυνοι ήταν μέλη της «Χεζμπολάχ».
Όσο για τον Στιβ Κερ; «Αισθάνομαι την καθολική του επίδραση στη ζωή μου. Είναι μαζί μου κάθε μέρα» είπε κάποια στιγμή για τον πατέρα του.
Κάπως έτσι ο προπονητής των Ουόριορς κι ένας από τους καλύτερους σουτέρ στην ιστορία του ΝΒΑ, με πέντε δαχτυλίδια πρωταθλητή, ξέρει πολλά καλά τι λέει και τι κάνει.
Κερ εναντίον Τραμπ
Το ηχηρό του μήνυμα στο Twitter μετά τη δολοφονία του Αφροαμερικανού από αστυνομικό, είναι μια από τις αποδείξεις. Πάντα θα μάχεται για την κοινωνική ισότητα. Πάντα θα πολεμάει την αδικία. Πάντα θα καυτηριάζει τον ρατσισμό.
Μάλιστα δεν δίστασε να «κεραυνοβολήσει» τον Πρόεδρο Τραμπ, μετά την απόφαση του τελευταίου για απαγόρευση εισόδου σε μετανάστες από Ιράκ, Ιράν, Σουδάν, Λιβύη, Υεμένη για 90 μέρες και από Συρία για πάντα, τον Οκτώβριο του 2017.
Η δήλωσή του αν και ο πατέρας του δολοφονήθηκε από φανατικούς ισλαμιστές, είναι εντυπωσιακή.
«Ως ένας άνθρωπος του οποίου το μέλος της οικογένειας είναι θύμα της τρομοκρατίας, έχοντας χάσει τον πατέρα μου, έχω να πω ότι αν προσπαθούμε να καταπολεμήσουμε την τρομοκρατία απαγορεύοντας τους ανθρώπους να έρχονται σε αυτήν τη χώρα, εμείς είμαστε αυτοί που πραγματικά παραβιάζουμε τις αρχές της χώρας και δημιουργούμε φόβο» είχε πει ο Κερ πριν συνεχίσει με τα εξής:
«Είναι ο λανθασμένος τρόπος να το κάνουμε. Εάν υπάρχει κάτι, μέσω του οποίου θα μπορούσαμε να προκαλέσουμε θυμό και τρόμο, θα ήμουν σταθερά εντελώς εναντίον του.. Νομίζω ότι είναι σοκαριστικό. Νομίζω ότι είναι μια φρικτή ιδέα και η σκέψη μου είναι στους ανθρωπους που πλήττονται και σε οικογένειες που διαλύονται».
Η κατάληξη ήταν εξίσου εντυπωσιακή.
«Ανησυχώ στη γενική εικόνα μας για το τι σημαίνει αυτό για την ασφάλεια του κόσμου. Έτσι κάνουμε το εντελώς αντίθετο. Αν θέλετε να λύσετε τον τρόμο, τότε πρέπει να λύσετε το έγκλημα. Δεν είναι ο τρόπος αυτός που επέλεξε»!
Οι δηλώσεις του που έμειναν στην ιστορία
Προσέξτε τώρα μερικές από τις δηλώσεις του που αποτελούν κοινωνική παρέμβαση. Και δείχνουν έναν άνθρωπο με κουλτούρα και ανησυχίες:
-«Πιστεύω ότι ένας τρόπος για να ενώσουμε τους πολιτισμούς, να αναπτύξουμε την εμπιστοσύνη μεταξύ ανθρώπων και χωρών και θρησκειών, είναι μέσω της εκπαίδευσης. Και μέσα από τη μουσική και την τέχνη, το μπάσκετ και τις δραστηριότητες και τις χαρές που μοιράζονται οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από το εθνικό υπόβαθρο ή τον θρησκευτικό προσανατολισμό».
-«Έμαθα ότι οι άνθρωποι παντού είναι βασικά οι ίδιοι και έχουν παρόμοιους στόχους με εμάς. Θέλουν υγεία και ευτυχία και την ευκαιρία να παρέχουν στις οικογένειές τους».
-«Παρά την εκπληκτική ποικιλομορφία με την οποία είμαστε ευλογημένοι σε αυτήν τη χώρα, τα σχολεία εξακολουθούν να διαχωρίζονται σε μεγάλο βαθμό λόγω της οικονομικής ανισότητας. Ο αθλητισμός είναι ένας από τους λίγους τομείς στους οποίους τα παιδιά έχουν πραγματικά την ευκαιρία να αλληλεπιδράσουν με εκείνα διαφορετικών φυλών και θρησκειών».
Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να μάθετε ακόμα περισσότερα
Ποια είναι η αλήθεια; ‘Οτι οι περισσότεροι πιθανότατα να τον θυμάστε γι’ αυτό: Το μεγάλο σουτ στους τελικούς του 1997, που ουσιαστικά χάρισε στους Μπουλς τον τίτλο
Ή ακόμα τo ότι έχει κατακτήσει 5 πρωταθλήματα στο ΝΒΑ ως παίκτης (τρία με τους Μπουλς και δύο με τους Σπερς) και τρία ως προπονητής (Ουόριορς).
Όμως έχει πολλά περισσότερα βραβεία… Όπως καταλάβατε.