Το σκοτεινό παρελθόν ενός ακτιβιστή που ονομάζεται Τζερόντ Μουστάφ

«Εκείνη η κατάσταση, το 1993, άλλαξε τα πάντα. Πλέον έχω γίνει κυνικός. Και ορίζω τη ζωή μου. Κοιτάζω περισσότερο το μέλλον απ’ το παρόν».

Μία αμφιβολία είναι αρκετή. Μπορεί να δημιουργήσει… σκιές. Και να αποτυπωθεί – μία και για πάντα – σε μία ανθρώπινη ψυχή.

Ο Τζερόντ Μουστάφ, αν και δηλώνει… old school, δεν κοιτάζει πια το – σχετικά ένδοξο – παρελθόν του. Γεμάτο από μπόλικες μπασκετικές παραστάσεις. Και μία τεράστια αμφιβολία.

Η παρένθεση για τις συστάσεις – ειδικά για τους νεότερους – είναι απαραίτητη.

Κύριοι και κυρίες, γνωρίστε τον Τζερόντ Μουστάφ. Έπαιζε επαγγελματικό μπάσκετ και όταν έφτασε στα μέρη μας, κάπου τον Οκτώβριο του 1994, για λογαριασμό του ΠΑΟΚ, λογίζονταν ως… big deal.

Βλέπετε, μόλις την περασμένη σεζόν ήταν μέλος των Φίνιξ Σανς, οι οποίοι αντιμετώπισαν και έχασαν από τους Σικάγο Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν, στους τελικούς του NBA! Ήταν ο αναπληρωματικός του MVP του πρωταθλήματος, Τσαρλς Μπάρκλεϊ. Χρόνος στο παρκέ, ελάχιστος.

Τέτοιες ήταν και οι ημέρες που πέρασε στη Θεσσαλονίκη. Μα άφησαν ξωπίσω τους έναν… θρύλο. Μαζί με ένα τεράστιο «τι θα γινόταν αν…».

Όταν ο – 48χρονος πια – Μουστάφ είχε φτάσει στην πόλη, προκειμένου να συμφωνήσει και να αγωνιστεί με τον ΠΑΟΚ, είχε τολμήσει να ξεστομίσει τη λέξη «πρωτάθλημα». Και πως να μην το κάνει;

Ο μπαμπάς ακτιβιστής

Στο ίδιο ρόστερ τη σεζόν 1994-1995 υπήρχε ο Μπάνε Πρέλεβιτς. Ο Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς, ο οποίος ήρθε την ίδια περίπου εποχή με το επώνυμο Κίνης. Ο Ζόραν Σάβιτς… Και άλλοι πολλοί.

Τελικά η κούπα (του Κυπέλλου ήρθε), αλλά όχι χάρη στον Μουστάφ. Είχε αποχωρήσει κάπου στα τέλη του 1994. Για άλλα μέρη.

Από τότε έχουν κυλήσει πολλά χρόνια. Ο Αμερικανός φόργουορντ έπαιξε για κάμποσα από αυτά μπάσκετμπολ. Μέχρι που δεν ήθελε άλλο.

Και ανέλαβε τον ρόλο που τον ετοίμαζε ο πατέρας του, από τα παιδικά χρόνια του.

Ο Σάαρ Μουστάφ, πατέρας του Τζερόντ, ήταν ακτιβιστής και ένθερμος υποστηρικτής του κινήματος «Μαύροι Πάνθηρες».

Μόλις συνειδητοποίησε το… δώρο που διέθετε ο γιος του, θέλησε να εξαντλήσει και να εκμεταλλευτεί κάθε πιθανότητα. Και να τον τοποθετήσει σε ένα πανεπιστημιακό πρόγραμμα που να ενδιαφέρεται για την κουλτούρα των Αφροαμερικανών.

«Ποιο είναι το ποσοστό των Αφροαμερικανών εργαζόμενων στο πανεπιστήμιό σας;» και «Πόσοι από τους Αφροαμερικανούς φοιτητές σας παίρνουν το πτυχίο τους;».

Οι ερωτήσεις του προς όσους τον συναντούσαν ήταν επίμονες. Τόσο πολύ που έκαναν τον προπονητή του Ντιουκ, Μάικ Σιζέφσκι να χάσει την ψυχραιμία του και να αποκριθεί (όταν επιχειρούσε να πάρει στην ομάδα του τον Τζερόντ): «Προσλαμβάνω προπονητές, όχι μαύρους ή λευκούς»!

Στον πατριάρχη της οικογένειας Μουστάφ η απόκριση δεν ήταν αρεστή, όπως παραδέχτηκε ο Τζερόντ.

Και κάπως έτσι το μέλλον του ήταν στο Μέριλαντ. Όπου έλαμψε.

Αυτό έγινε στο παρελθόν. Γιατί το παρόν ήταν διαφορετικό. Δεν ήταν αυτό που περίμενε.

Όχι όπως θα ήθελε ο ίδιος. Το NBA τον.. έδιωξε. Τον θεώρησε «απόβλητο». Μετά τους Σανς δεν αγωνίστηκε ξανά εκεί. Όσα διαβάσετε παρακάτω, έπαιξαν τον ρόλο τους.

Έγινε ο ήρωας του Μέριλαντ

Πλέον, ο Μουστάφ ασχολείται με την προσφορά του στην κοινότητα. Γι’ αυτό τον προετοίμαζε ο πατέρας του. Για να γίνει ένας άνθρωπος που βοηθάει. Και προσφέρει. Να γίνει η «φωνή» και ο εκπρόσωπος της Αφροαμερικανικής κοινότητας που μένει στο Μέριλαντ. Και κάτι τέτοιο έχει γίνει, ένας ήρωας. Ένας ακτιβιστής.

Αυτό κάνει η πλατφόρμα που δημιούργησε ο πατέρας του, το 1990, το «Take Charge».

Καλεί τους νέους να πάρουν τον έλεγχο, να μείνουν μακριά από τα μπλεξίματα με τον νόμο.

Κάτι που ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά πλέον. Αν και παλιότερα ήταν κάτι που αγνοούσε επιδεικτικά. Επειδή δεν μπορούσε να καταλάβει τη σοβαρότητα μιας κατάστασης.

Ο φόνος και οι υποψίες

Το Sports Illustrated ανέσυρε μία παλιά ιστορία. Σχεδόν… ξεφτισμένη. Και αφορά τους τελευταίους μήνες του Μουστάφ στο Φίνιξ.

Δεν έχει σχέση με το μπάσκετμπολ. Αν και τελικά, αυτό επηρέασε.

Τη δολοφονία της συντρόφου του, της 27χρονης Αλθέα Χέις!

Η ιστορία έχει ως εξής: η συμβία του, τον ενημέρωσε πως ήταν έγκυος. Ο ίδιος δεν συζητούσε καν το ενδεχόμενο της γέννησης του παιδιού. Απαίτησε την άμβλωση. Η αντίστασή της ήταν σθεναρή. Δεν το δέχτηκε, ακόμη και όταν ο Μουστάφ φαίνεται να της πρόσφερε 5.000 δολάρια.

Η Χέις, σύμφωνα με διάφορες μαρτυρίες αισθάνονταν, πια, φόβο και όχι αγάπη για τον Τζερόντ.

Δύο μήνες αργότερα και ενώ η Αλθέα είχε διαβεβαιώσει τον Μουστάφ πως θα κρατήσει το παιδί (και ο τελευταίος ήταν έξαλλος γι’ αυτό) φτάσαμε στο πρωινό της 24ης Ιουλίου.

Ο πατέρας της Αλθέα, ανήσυχος επειδή δεν είχε σημάδια επικοινωνίας από την κόρη του για 48 ώρες, πήγε στο σπίτι της. Την βρήκε νεκρή. Με τραύματα από τέσσερις σφαίρες. Το ένα στο πίσω μέρος του κεφαλιού!

Ο Τζερόντ Μουστάφ θεωρήθηκε ο νούμερο ένα ύποπτος! Εκείνος που (μπορεί να) κινούσε τα νήματα για τη δολοφονία της.

Στο μυαλό όλων ήρθε ο Όου Τζέι Σίμπσον. Και ο Ρέι Καρούθ, αθλητής και αυτός του NFL, ο οποίος είχε προσλάβει έναν δολοφόνο για να σκοτώσει τη έγκυο σύντροφό του!

«Ό, τι θυμάμαι από αυτόν, προτιμώ να το κρατήσω το μυαλό μου», έχει πει ο προπονητής του στο Φίνιξ και μέλος της επόμενης τάξης του Basketball Hall Of Fame, Πολ Γουέστφαλ.

Ίσως εκείνη τη στιγμή να θυμήθηκε τα καμώματα του Μουστάφ στα αποδυτήρια. Βλέπετε, ο απόφοιτος του Μέριλαντ διέθετε μεγάλο ρεπερτόριο στις φάρσες.

Μία φορά είχε τυπώσει ολόκληρη εφημερίδα για να πειράξει τον Τσαρλς Μπάρκλεϊ. Το φύλλο ανέφερε πως το κράτος των ΗΠΑ βρίσκεται σε σοκ, αφού ο Μπάρκλεϊ θα άλλαζε το όνομά του σε Τσαρλς Αμπντούλ Μουχάμαντ και θα ασπάζονταν τον μουσουλμανισμό!

Ο Μουστάφ θυμάται κάπως διαφορετικά τα χρόνια του στην Αριζόνα. Θυμάται πως τίποτα δεν… κολλούσε μαζί του. Πως ήταν εκνευρισμένος επειδή «οι περισσότεροι μαύροι συμπαίκτες του, προτιμούσαν να παντρευτούν λευκές γυναίκες». Και πως ο πλέι μέικερ της ομάδας, Κέβιν Τζόνσον «πάντα έπαιρνε την πρώτη θέση στο λεωφορείο και δεν μιλούσε σε κανέναν. Ήταν ένας καλός νέγρος. Εγώ δεν ήμουν….».

Πάμε πίσω στην ιστορία μας. Η σχέση του με την Αλθέα ξεκίνησε απότομα. Έπαψε και με τον ίδιο τρόπο. Μόλις πληροφορήθηκε για την εγκυμοσύνη της.

Στην αφήγηση θα πρέπει να προστεθεί ο Λέβονι Γούτεν, ο ξάδερφος του Μουστάφ. Και ο άνθρωπος κλειδί στην υπόθεση. Το εξιλαστήριο θύμα…

Ο Λέβονι μετακόμισε στο Φίνιξ για να δουλέψει για τον ξάδερφό του. Κάτι που συνήθιζε ο μπασκετμπολίστας: να προσφέρει εργασία στους συγγενείες του.

Μόνο που οι σχέσεις των δύο πέρασαν μία απότομη… μπόρα. Με τον Γούτεν να κατηγορεί τον Τζερόντ πως το χτύπησε στο κεφάλι με ένα κινητό τηλέφωνο, έπειτα από μία διαφωνία!

Ο Γούτεν έφυγε από την πόλη. Μόνο που λίγα 24ώρα αργότερα επέστρεψε!

Όταν το παζλ ενώθηκε και η εικόνα ήταν ξεκάθαρη, όλα τα στοιχεία έδειχναν αυτόν ως το δολοφόνο της Αλθέα.

Το θύμα φαίνεται να είχε ενημερώσει έναν φίλο της πως ο Γούτεν ήταν στο σπίτι της! Και ο… ξάδερφος υπέπεσε σε διάφορες… γκέλες τις ημέρες μετά τη δολοφονία.

Φαίνεται να έλαβε χρήματα από τον Τζερόντ Μουστάφ. Ενώ η σύντροφος του Γούτεν επιβεβαίωσε πως την ώρα του φονικού δεν βρίσκονταν στο σπίτι του και πως ο Μουστάφ την ενημέρωσε ότι «είχε κάτι δουλειές να κανονίσει»!

Η αστυνομία διαπίστωσε πως η ιστορία του είχε πολλά κενά. Αρκετά για να τον οδηγήσουν σε δίκη. Όχι όμως και τον Τζερόντ Μουστάφ.

Εννιά μήνες μετά το συμβάν, ο Λέβονι Γούτεν συνελήφθη. Δύο χρόνια αργότερα, το 1996, δικάστηκε και καταδικάστηκε! Σε ισόβια για τον φόνο. Σε 21 χρόνια για τη διάρρηξη και άλλα 2 χρόνια για καθοδήγηση μάρτυρα, αφού υπήρχαν τηλεφωνικές επικοινωνίες με τη σύντροφό του, όπου της έλεγε τι να υποστηρίξει, όταν την ενοχλήσει η αστυνομία!

Όλα τα παραπάνω θυμίζουν ένα καλογραμμένο σενάριο. Ικανό να κρατήσει τον τηλεθεατή σε εγρήγορση. Και να μην του επιτρέπουν να ανακαλύψει τον πραγματικό ένοχο. Αν υπάρχει…

Ο Λέβονι βρίσκεται ακόμη στη φυλακή. Δεν πρόκειται να βγει από αυτή. Και όσο και αν έχει πιεστεί ή δελεαστεί, δεν έχει αλλάξει την κατάθεσή του. Δεν έχει μπλέξει τον ξάδερφό του.

Τον ακτιβιστή Τζερόντ Μουστάφ…