Με την Τσέλσι να είχε βραχυκυκλώσει στο 1-1 με την Άστον Βίλα και περίπου 20 λεπτά να απομένουν για τη λήξη, ο Φρανκ Λάμπαρντ κοίταξε προς τον πάγκο. Καθισμένοι εκεί, δύο Γερμανοί διεθνείς, οι οποίοι κόστισαν μαζί περί τα 150 εκατ. ευρώ, το προηγούμενο καλοκαίρι. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι αποφάσισε να τους βάλει, μόλις στο 72’, με μισή καρδιά. Αλλιώς γιατί τους είχε εξ αρχής εκτός 11άδας; Περισσότερο ελπίζοντας παρά πιστεύοντας ότι θα προλάβουν να κάνουν το οτιδήποτε που θα ξεμπλόκαρε την πορεία τους με την μπλε φανέλα. Ευσεβής πόθος, σε κάθε περίπτωση. Ούτε αυτή τη φορά οι Κάι Χάβερτς και Τίμο Βέρνερ δικαιολόγησαν τα λεφτά τους και η κριτική γίνεται ολοένα και πιο έντονη, σκληρή.
Είναι υπερτιμημένοι; Αδυνατούν να κάνουν τη μετάβαση από την Bundesliga στην Premier League; Χρειάζονται πίστωση χρόνου; Όλα αυτά τα ερωτήματα ακούγονται και συζητούνται έντονα. Με τον Λάμπαρντ να καλείται να βρει ισορροπία σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση: Να αλλάξει τη στράτα αποτυχίας που βαδίζουν οι δύο παίκτες καταφέρνοντας παράλληλα να μείνει αλώβητος από την πίεση που ο ίδιος νιώθει ασφυκτικά να ασκείται πάνω του μετά από τη βαθμολογική καταβαράθρωση του Δεκεμβρίου.
Πολιτισμικό και… προπονητικό σοκ
Πολλοί ρίχνουν το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης στον Άγγλο κόουτς. Του χρεώνουν αδυναμία να χρησιμοποιήσει σωστά δύο ποδοσφαιριστές που τα «έσπαγαν» στη Γερμανία. Υπάρχει σίγουρα αλήθεια σε αυτόν τον ισχυρισμό. Ο Βέρνερ, για παράδειγμα, καλείται να παίξει πολύ λιγότερο στο χώρο σε σχέση με τον καιρό του στη Λειψία, όπου επίσης όλα ήταν αυτοματοποιημένα και ξεκάθαρα ως προς την κατανομή ρόλων. Έχει επιπρόσθετά αυξημένα αμυντικά καθήκοντα, υποχωρούν έτσι σε ισχύ τα κύρια ατού του, ήτοι η ταχύτητα και η εκρηκτικότητα. Όμως πόσο άραγε φταίει ο Λάμπαρντ που ο άνθρωπος των 32 τερμάτων και των 13 ασίστ πέρυσι με τη Λειψία χάνει γκολ που θα έβαζε και… σχολιαρόπαιδο; Υποφέρει από έλλειψη αυτοπεποίθησης ο 24χρονος επιθετικός, είναι εμφανές. Άρχισε να δικαιολογείται λέγοντας ότι δεν περίμενε ότι η Premier League θα ‘ταν τόσο δύσκολη, ενώ επικαλέστηκε την κούραση από το φορτωμένο πρόγραμμα, δεν ακούστηκαν ωραία όλα αυτά, ούτε τον τιμούν.
Για τον Χάβερτς πάλι, η χρησιμοποίησή του επίσης είναι προβληματική. Στον τελευταίο του καιρό στη Γερμανία έπαιζε περισσότερο ως ψευτοεννιάρι, πάντως κοντά στο «10άρι» που λογίζεται. Αξιοποιούσε το μήκος και το πλάτος του γηπέδου, εκμεταλλευόμενος στο έπακρο την αντίληψή του, την πρώτη του επαφή με την μπάλα και την ικανότητα να βλέπει πιθανότητες και προοπτικές πιο γρήγορα από τους άλλους. Οι εμφανίσεις του ήταν εκπληκτικές. Στο Λονδίνο, παίζει ανεξήγητα πιο πίσω στο γήπεδο, με απαιτήσεις box to box, που είναι ξένες προς το παιχνίδι του. Στην περίπτωσή του πάντως, στέκει μια καλή δικαιολογία. Στον αρχικό καιρό της προσαρμογής, ο πρώην παίκτης της Λεβερκούζεν πέρασε βαριά τον κορονοϊό και ακόμα δεν έχει συνέλθει πλήρως. Επίσης παλεύει να μάθει πώς είναι να παίζει σε μια ομάδα στην οποία δεν είναι αυτός το Α και το Ω, όπως ήταν δηλαδή στις «ασπιρίνες». Γενικώς δείχνει μπερδεμένος περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
Μήπως κάποιος άλλος μπορεί;
Στο τέλος πάντως της ημέρας, οι δύο Γερμανοί είναι ντεφορμέ και η ψυχολογία τους εύθραυστη. Για πρώτη φορά μακριά από την πατρίδα τους αντιμετωπίζουν καταστάσεις πρωτόγνωρες. Και δυστυχώς γι’ αυτούς, οι διαμορφωθείσες συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές ώστε η Τσέλσι να περιμένει, να τους δώσει αέρα και ηρεμία. Είναι πιθανό έτσι να παγιωθούν σε θέση αναπληρωματικού και άντε μετά να βγουν από την «τρύπα». Εκτός και αν αποδειχθεί ότι δεν εφικτό για τον Λάμπαρντ να αγνοεί τους δύο πιο ακριβούς παίκτες του ρόστερ του. Εκτός επίσης και αν ο 42χρονος προπονητής κάνει σύντομα χώρο για κάποιον άλλον (Τόμας Τούχελ;)…
