Ο «τόπος» γέννησης των απόλυτων ποδοσφαιρικών σταρ. Εκεί που το κοινό απολαμβάνει θέαμα, έντονες συγκινήσεις και ιστορικές στιγμές. Διοργανώσεις όπως το Champions League, το Παγκόσμιο Κύπελλο, καθώς και τα πιο εντυπωσιακά εθνικά πρωταθλήματα έχουν κατορθώσει από την πρώτη τους έκδοση να προκαλέσουν κύμα ενθουσιασμού και λατρείας. Υπήρξαν όμως και κάποιες που δεν διασταυρώθηκαν ποτέ με την επιτυχία.
Κατά τη διάρκεια της εξέλιξης του ποδοσφαίρου, αρκετοί ήταν εκείνοι οι θεσμοί που αποδείχτηκαν για… κλάματα. Διοργανώσεις που είτε δεν αγαπήθηκαν από τους ποδοσφαιρόφιλους, είτε έπασχαν από ενδιαφέρουσα κλιμάκωση, είτε απλώς ολοκλήρωσαν τον κύκλο τους. Σε κάθε περίπτωση δεν κατάφεραν να αποκτήσουν σεβασμό όπως οι «αδερφές» τους και αυτό νομοτελειακά τις οδήγησε στην οριστική κατάργηση.
Το sportime.gr λοιπόν, κάνει μια βαθιά βουτιά στον χρόνο και σας θυμίζει κάποιες από τα «καλύτερα» χειρότερα τουρνουά που… χαιρέτησαν τον κόσμο του ποδοσφαίρου.
Διοργανώσεις: Κύπελλο Εκθέσεων (1955-1971)
Η συγκεκριμένη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα μεγάλο καπρίτσιο. Το Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων (Inter-Cities Fairs Cup) ήταν μια ευρωπαϊκή διοργάνωση ποδοσφαίρου που οι δημιουργοί της πίστεψαν (μάταια) ότι θα μπορούσαν να κοντράρουν εμπορικά το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Διεξαγόταν από το 1955 ως το 1971 και ήταν ο πρόδρομος του Κυπέλλου UEFA.
Στο τουρνουά είχαν δικαίωμα συμμετοχής μόνο σωματεία από πόλεις που φιλοξενούσαν εμπορικές εκθέσεις, χωρίς να παίζει ρόλο σε ποια θέση είχαν τερματίσει στο εθνικό τους πρωτάθλημα.
Αρχικά, το σύστημα διεξαγωγής προέβλεπε η πρώτη φάση της διοργάνωσης να γίνεται σε ομίλους με αποτέλεσμα η πρώτη διοργάνωση να διαρκέσει τρία χρόνια (1955-58). Έτσι από τις επόμενες καθιερώθηκαν οι διπλοί αγώνες νοκ-άουτ μέχρι και τον τελικό. Παρόλα αυτά, υπήρξαν και δυο μονοί τελικοί, τα έτη 1964 και 1965.
Στις πρώτες διοργανώσεις υπήρχε ο κανονισμός “μια πόλη-μια ομάδα” αλλά το 1961 καταργήθηκε και επιτράπηκε η συμμετοχή τριών ομάδων από κάθε χώρα. Από το 1968 ορίστηκε η συμμετοχή ομάδων που είχαν τερματίσει μετά από την πρωταθλήτρια, ανεξάρτητα από την πόλη που προέρχονταν. Τότε το όνομα της διοργάνωσης απλοποιήθηκε σε Κύπελλο Εκθέσεων. Τελικά, το 1971 αντικαταστάθηκε από το Κύπελλο UEFA που ήταν σαφώς πιο εντυπωσιακό. Συνολικά διεξήχθησαν δεκατρείς διοργανώσεις Κυπέλλου Εκθέσεων. Η Μπαρτσελόνα ήταν η πολυνίκης του θεσμού με τρία τρόπαια.
Tελευταία νικήτρια ήταν η Λιντς, η οποίασε διπλές αναμετρήσεις επικράτησε της Γιουβέντους χάρη στα εκτός έδρας γκολ (2-2 και 1-1) και έγινε το 1971 η πρώτη αγγλική ομάδα που έφτασε τους δύο ευρωπαϊκούς τίτλους.
Southern Professional Floodlit Cup (1955-1960)
Ο ορισμός της διοργάνωσης-express. Το Southern Professional Floodlit Cup ήταν ένα ποδοσφαιρικό τουρνουά στα μέσα της δεκαετίας του ’50 με την συμμετοχή ομάδων από την Αγγλία. Ξεκίνησε την σεζόν 1955-56 με την συμμετοχή 10 συλλόγων και στην τελευταία διοργάνωση του 1959-60 ο αριθμός έφθασε τις 18 ομάδες.
Οι αναμετρήσεις ήταν μονές και μόνο σε περίπτωση ισοπαλίας γινόταν επαναληπτικός. Ο τελικός διεξάγονταν στην έδρα της μίας από τις δύο φιναλίστ. Η πρώτη νικήτρια ήταν η Γουέστ Χαμ.
Κύπελλο Ιntertoto (1961-2008)
Το όνομα του θεσμού είχε γίνει μέχρι και ανέκδοτο για να χαρακτηρίσει περιπαικτικά τη δυναμική μιας εκάστοτε ομάδας. Το Κύπελλο Ιntertoto παραδοσιακά γινόταν κάθε καλοκαίρι με συμμετοχή ομάδων που δεν είχαν προκριθεί σε διοργάνωση της UEFA.
Οι ομάδες δήλωναν συμμετοχή και εκείνες με την υψηλότερη βαθμολογία εξασφάλιζαν τις θέσεις. Χωρίζονταν σε ομίλους και μετέπειτα σε αγώνες νοκ άουτ μέχρι οι δύο καλύτερες να φθάσουν στον τελικό της διοργάνωσης. Ακόμα κι αν πέρασαν 47 χρόνια, τελικώς αποφασίστηκε η μη συνέχιση του θεσμού, ο οποίος ολοκληρώθηκε το 2008. Πλέον, οι ομάδες που θα συμμετείχαν στο τουρνουά μετά το 2008 παίζουν προκριματικά Γιουρόπα Λιγκ.
Η πρώτη νικήτρια ομάδα του Ιντερτότο ήταν ο Αγιαξ και τελευταία η Μπράγκα.
Διοργανώασεις: Αγγλοϊταλικό Κύπελλο (1970-1996)
Μια διοργάνωση προνόμιο των ομάδων των μικρών κατηγοριών της Αγγλία και της Ιταλίας. Ξεκίνησε το 1969 και η διεξαγωγή του σταμάτησε το 1996. Το κύπελλο αυτό καθιερώθηκε με αφορμή την κατάκτηση του Λιγκ Καπ Αγγλίας από τη Σουίντον, η οποία δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής στο Κύπελλο Εκθέσεων καθώς αγωνιζόταν στην Γ’ κατηγορία. Έτσι δημιουργήθηκε αυτή η διοργάνωση για ομάδες χαμηλότερων κατηγοριών των δύο χωρών.
Διεξήχθη ως το 1973 κι έπειτα διακόπηκε. Ξανάρχισε το 1975-76 με ημιεπαγγελματικές ομάδες και συνεχίστηκε ως το 1987. Το 1992-93 αποφασίστηκε η αναβίωσή του με ομάδες από τη δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας (Serie B) και της Αγγλίας (τότε First Division). Τέσσερα χρόνια αργότερα διακόπηκε οριστικά, αφού δεν τράβηξε το ενδιαφέρον ούτε των φιλάθλων ούτε των συλλόγων.
Η πρώτη νικήτρια της διοργάνωσης ήταν η Σουίντον που κέρδισε στο Σαν Πάολο τη Νάπολι με 3-0, σε ένα ματς που σημαδεύτηκε από επεισόδια των φιλάθλων των «παρτενοπέι».
Το «κλειστό» Τennents’ Sixes (1984-1993)
Ποιος είπε ότι «κόπηκαν» μόνο διοργανώσεις σε ανοιχτά γήπεδα; To «Tennents’ Sixes» ήταν ένα ποδοσφαιρικό τουρνουά που διοργανώνονταν κάθε Ιανουάριο σε κλειστό γήπεδο και συμμετείχαν ομάδες από την πρώτη κατηγορία της Σκωτίας και μερικές από την Αγγλία.
Το τουρνουά είχε χορηγό την εταιρία Τennent Caledonian Breweries και διοργανώνονταν από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Σκωτίας. Το γήπεδο είχε διαστάσεις γηπέδου ice-hockey (61μ. x 26μ.) και κάθε ομάδα αποτελούνταν από έξι παίκτες.
Πως διεξαγόταν το τουρνουά; Οι 10 ομάδες χωρίζονταν σε δύο γκρουπ των πέντε ομάδων που έπαιζαν μεταξύ τους. Οι δύο πρώτες των ομίλων προκρίνονταν στα ημιτελικά και οι δυο νικήτριες στον τελικό.
Οι αγώνες είχαν δύο ημίχρονα διάρκειας 7 λεπτών και 30 δευτερολέπτων στον πρώτο γύρο και 10 λεπτών στην φάση των νοκ άουτ αγώνων. Το 1984 η Ρέιντζερς ήταν η πρώτη νικήτρια του τουρνουά και τελευταία το 1993 η Πάρτικ Θιστλ.