Πόλεμοι, ασθένειες, καθεστώτα φτώχειας και η λίστα συνεχίζεται. Πολλές είναι η αιτίες που κατά καιρούς επέβαλαν «στοπ» στις παγκόσμιες αθλητικές διοργανώσεις. Μια διακοπή που φυσικά δεν άφησε ανεπηρέαστο και το ποδόσφαιρο.
Πολλές περιπτώσεις και συγκυρίες τα τελευταία 120 χρόνια ήταν ικανές για να βάλουν σε… καραντίνα ακόμα και τον «βασιλιά των σπορ». Οι πρόσφατες εξελίξεις με την εξάπλωση του κορονοϊού και την επιβολή «λουκέτου» σε κάθε αθλητική δραστηριότητα μέχρι νεωτέρας, είναι μια από αυτές. Εγχώριες και διεθνείς διοργανώσεις σταμάτησαν επ’ αόριστον σε κάθε γωνιά της γης, σε ένα σκηνικό που δεν θα ήταν υπερβολή να χαρακτηριστεί πολεμικό.
Κι αυτό, διότι, τηρουμένων των αναλογιών, μόνο στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους του 20ου αιώνα υπήρξε ολοκληρωτική αναβολή της αθλητικής δραστηριότητας. Με αφορμή λοιπόν την πανδημία του κορoνοϊού που φαίνεται να οδηγεί ακόμα και στην αναβολή του EURO 2020, το Sportime.gr έψαξε και σας παρουσιάζει ορισμένες από τις πιο διάσημες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις που αναβλήθηκαν ή που δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ λόγω ανωτέρας βίας.
Παγκόσμια Κύπελλα 1942 & 1946
Καθώς ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, ήταν απολύτως λογικό μια διοργάνωση οικουμενικού χαρακτήρα όπως το Μουντιάλ να μην πραγματοποιηθεί. Για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1942 η Γερμανία είχε αιτηθεί να το διοργανώσει ήδη από το 1936, όταν και φιλοξενούσε τους Ολυμπιακούς την ίδια περίοδο.
Το 1939 βέβαια, απέκτησε αντίπαλο μιας και η Βραζιλία έγινε συνδιεκδικήτρια της διοργάνωση. Ωστόσο, η έναρξη των εχθροπραξιών έκαναν αδύνατη την πραγματοποίηση αθλητικών γεγονότων.
Το 1946 πάλι, όταν ο πόλεμος είχε ολοκληρωθεί, η FIFA δεν διέθετε ούτε τους πόρους, ούτε τη διάθεση για να οργανώσει το Μουντιάλ εκείνη τη χρονιά, εξ ου και η απόφαση να ξεκινήσει εκ νέου το 1950.
Copa America: Τα χρόνια της παρακμής
Τα οργανωτικά ζητήματα, η αναζήτηση νέου φορμάτ και η αυξανόμενη δημοφιλία που πήρε το Copa Libertadores έκαναν το Copa América να κάνει ένα… διάλειμμα από το 1967 έως το 1975.
Ως διεθνής διοργάνωση, μόνο το Copa Roca συνέχισε να παίζεται, το οποίο βέβαια σταμάτησε να υπάρχει το 1976. Ένα άτυπο κύπελλο και μια άτυπη κονταρομαχία ανάμεσα σε Βραζιλία και Αργεντινή, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα.
Σε αυτά τα χρόνια παρακμής του Copa América οι παλιές βάσεις του θεσμού «πέθαναν» και κάτι νέο, απείρως πιο ενδιαφέρον προς τους θεατές δημιουργήθηκε. Ακόμα κι αν γι’αυτό χρειάστηκε η «θυσία» του Copa América του 1971.
Διοργανώσεις στην Ισπανία: Στη δίνη του εμφυλίου
Σε αντίθεση με πολλές άλλες ευρωπαϊκές λίγκες, η ισπανική διεξήχθη κανονικά στα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Είχε «φρενάρει» βέβαια λίγο νωρίτερα. Ο εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στις εθνικιστικές δυνάμεις του Φράνκο και των δημοκρατικών παρέλυσε και αιματοκύλησε την Ισπανία, από το 1936 έως το 1939. Κατά συνέπεια το αθλητικό θέαμα μπήκε σε δεύτερη μοίρα, με χιλιάδες ζωές να χάνονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ιβηρικής.
Γερμανία: Δύο ιστορικές διαμαρτυρίες
Πέρα από τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, τα εθνικά πρωταθλήματα στη Γερμανία διακόπηκαν δύο ακόμα φορές. Το 1904, η Καρλσρούη είχε ηττηθεί με 6-1 από την Μπριτάνια Βερολίνου στα προημιτελικά.
Λίγο πριν την έναρξη των τελικών λοιπόν ανάμεσα σε Μπριτάνια και Λειψία, η Καρλσρούη υποστήριξε ανοιχτά ότι για τη βαριά ήττα της στο Βερολίνο, έφταιξε το γεγονός πως το ματς έγινε στην έδρα της Μπριτάνια και όχι σε ουδέτερο έδαφος, όπως είχε συμφωνηθεί και υπήρχε στο καταστατικό. Έτσι, η σεζόν 1904 δεν έβγαλε ποτέ πρωταθλητή, μιας και η λίγκα διακόπηκε.
Πρωταθλητής δεν αναδείχθηκε ούτε το 1922. Στον τελικό της διοργάνωσης, το Αμβούργο είχε έρθει ισόπαλο με τη Νυρεμβέργη (1-1), αλλά οι φιλοξενούμενοι είχαν μείνει με 7 παίκτες εξαιτίας δύο αποβολών και δύο παικτών που δεν μπορούσαν να συνεχίσουν. Αριθμός κάτω από το επιτρεπτό όριο που ήταν οκτώ ποδοσφαιριστές.
Έτσι, το παιχνίδι σταμάτησε και το πρωτάθλημα απονεμήθηκε στην ομάδα του λιμανιού. Η Νυρεμβέργη έκανε έφεση που οδήγησε σε ένα δικαστικό μπαράζ, το οποίο κέρδισε τελικώς το Αμβούργο. Κι όμως, λίγο πριν την απονομή, οι δεύτεροι αρνήθηκαν τον τίτλο και έτσι ο τίτλος του πρωταθλητή του 1922 δεν επαναπαύτηκε ποτέ σε καμία τροπαιοθήκη.
Διοργανώσεις σε Γαλλία: Η επιδρομή της φτώχειας
Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όλη η Ευρώπη βρέθηκε σε διαδικασία ανασυγκρότησης. Μεταξύ των χωρών και η Γαλλία, η οποία έθεσε σαφείς προτεραιότητες ακόμα και στα δημόσια θεάματα, ώστε να δομήσει σωστά την οικονομία της κατανέμοντας όσο πιο σωστά γινόταν κάθε πόρο της.
Αυτό που πλήρωσε τα «σπασμένα» ήταν και το εγχώριο ποδόσφαιρο, με την επταετία από το 1919 έως το 1926 να αποτελεί χαρακτηριστική, μιας και δεν υπήρξε κανένας πρωταθλητής. Το ίδιο και την τριετία 1929-1932, καθώς οι τεταμένες σχέσεις με τη Γερμανία σε οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο, οδήγησαν σε αναβολή των εθνικών πρωταθλημάτων.
Ιταλία: Το στημένο ντέρμπι
Ένας διαφορετικός, αλλά και εξίσου σοβαρός λόγος που δεν έγινε ποτέ η απονομή του πρωταθλητή έλαβε χώρα στην Ιταλία. Την περίοδο 1926-1927, η Τορίνο έμοιαζε ασυναγώνιστη. Ωστόσο, η «γκρανάτα» κατηγορήθηκε ότι έστησε το «derbi della molle» κόντρα στη Γιουβέντους.
Η αντίδραση της Ομοσπονδίας ήταν άμεση, η οποία αφαίρεσε τον τίτλο από την ομάδα του Πιεμόντε, χωρίς όμως να τον δώσει στη δεύτερη ομάδα. Κάτι που 80 χρόνια αργότερα έγινε, όταν λόγω του σκανδάλου Calciopolis, η «Μεγάλη Κυρία» υποβιβάστηκε για εμπλοκή σε στημένα παιχνίδια και η Ίντερ αναδείχθηκε πρωταθλήτρια.