Το «μαζί» είναι η λέξη που τις περιγράφει καλύτερα. Η Ειρήνη και η Αννα Βασιλείου συναντήθηκαν για πρώτη φορά σχεδόν εννέα μήνες πριν από τις 18 Μαρτίου του 1990, όταν καλά – καλά δεν φαινόντουσαν στα φιλμ του υπέρηχου.
«Είμαστε πάντα μαζί. Από την κοιλιά της μαμάς, αλλά και στον αθλητισμό. Δεν αγωνιζόμαστε μόνο σε ατομικό επίπεδο. Τρέχουμε και με την Εθνική στη σκυτάλη 4Χ400μ.», είπε στο Sportime η Ειρήνη και η Αννα συμπλήρωσε αμέσως: «Κάνουμε μαζί και τις προπονήσεις μας. Οταν η μία κουράζεται η άλλη την παρακινεί να συνεχίσει ως τέλος. Της μιλάει συνέχεια και τη βοηθάει για να μην τα παρατήσει. Αυτό είναι το πιο σημαντικό όταν λειτουργούν δυο άνθρωποι μαζί. Εννοείται ότι νιώθω τις νίκες της Ειρήνης σαν να είναι δικές μου».
Εξηγούν ότι η παρακίνηση του ενός προς τον άλλο να αθληθεί είναι το μεγάλο μήνυμα του αγώνα: «Μας αναγνωρίζουν στην Κρήτη (εκεί εργάζονται σε μια εταιρεία και ένα φαρμακείο) και αυτό μας βοηθάει να παρακινήσουμε τα νέα παιδιά να έρθουν στο στάδιο», τόνισε η Αννα, ενώ η Ειρήνη ανέλυσε τη σκέψη της: «Βλέπουμε μαμάδες που φέρνουν τα παιδιά τους στο Παγκρήτιο κι έπειτα φορούν κι αυτές αθλητικά παπούτσια και τρέχουν. Αυτό είναι το μήνυμα. Να παρακινήσουμε το διπλανό μας να αθληθεί κι αυτός. Οταν τρέχεις μαζί με τον άλλο είναι πιο ωραία. Ο αθλητισμός θα μας βοηθήσει σε όλα κι εμείς τον αγαπάμε, δεν είναι το χόμπι μας. Προπονούμαστε τρεις ώρες την ημέρα. Δεν κερδίζουμε χρήματα από το στίβο, γι’ αυτό εργαζόμαστε και οι δύο στην Κρήτη».
Τα κορίτσια κάνουν πράξη το… run together με κάθε τρόπο. Οι δίδυμες αδελφές Βασιλείου αγαπούν πολύ τα ζώα και δεν τα θυμούνται μόνο σήμερα, που τιμώνται με την Παγκόσμια ημέρα των ζώων. Τα κορίτσια παίρνουν παρέα στις προπονήσεις τους και τα σκυλάκια τους. Οι δυο γίνονται αυτομάτως τέσσερις. «Εχω ένα μαλτεζάκι εγώ και η Αννα ένα γιορκσάιρ. Κορίτσια και αυτά. Ερχονται μαζί μας στις προπονήσεις. Τους αρέσει πολύ τρέχουν κι αυτά στο στάδιο».
Παρά το γεγονός ότι εργάζονται βρίσκουν τρεις ώρες την ημέρα για να προπονηθούν και δηλώνουν αμφότερες τυχερές που έχουν εργοδότες με κατανόηση. Μπορούν και παίρνουν άδεια για τους αγώνες τους μαζί με ευχές γνήσιες για επιτυχία! Τώρα, συγκεντρώνονται για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του κλειστού στίβου, αλλά τονίζουν ότι: «Ο μεγάλος στόχος είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που θα γίνει το καλοκαίρι στην Ντόχα».
Ο Κώστας Παναγόπουλος αναζητά προπονητικό κέντρο για το στίβο στο Τόκιο