Στις επαγγελματικές κατηγορίες επέστρεψε η Καβάλα μετά από μία αρκετά απαιτητική σεζόν. Οι «αργοναύτες» κατέκτησαν το πρωτάθλημα στον πρώτο όμιλο της Γ’ Εθνικής και ο Γιώργος Δήμιζας έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε αυτό.
Είχε την καλύτερη άμυνα, διατήρησε απαραβίαστη την εστία του συνολικά σε 20 ματς και μάλιστα τα 11 σερί. Κάπως έτσι ήρθαν και οι διαδοχικές νίκες και τελικά η άνοδος στη Football League.
Πώς έζησες τη φετινή σεζόν;
«Ηταν μία δύσκολη χρονιά. Hμασταν από την αρχή το φαβορί από την αρχή με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Υπήρχε πίεση και έπρεπε να το διαχειριστούμε. Ετσι όπως εξελίχθηκαν όλα με κάποιες αναποδιές, κάποια στραβοπατήματα, χρειάστηκε να πάμε μέχρι τέλους. Μαζί με τον Νέστο πηγαίναμε βήμα βήμα. Φαινόταν πως θα κριθεί στο λάθος. Ολο αυτό δε μας επηρέασε τόσο τελικά. Ημασταν δεύτεροι και κυνηγούσαμε. Τελικά τα καταφέραμε. Το οικογενειακό κλίμα και η στήριξη μας δικαίωσε».
Είναι πιο εύκολο να κυνηγάς ή να είσαι πρώτος και να νιώθεις την ανάσα του άλλου;
«Οταν κυνηγάς, εξαρτάσαι και από το τι κάνει ο άλλος. Οσο καλά και να πηγαίνεις εσύ, το θέμα είναι ότι θα πρέπει εκείνος να κάνει το στραβοπάτημα. Οταν οδηγείς την κούρσα, είναι αλλιώς τα πράγματα. Ξέρεις πως εάν εσύ νικάς, τελείωσε. Ετσι νιώσαμε κι εμείς όταν ανεβήκαμε στην κορυφή. Γνωρίζαμε τότε πως ήταν καθαρά δικό μας θέμα».
Πότε φοβήθηκες ότι δεν πάνε όλα όπως τα θέλετε;
«Οταν υποδεχτήκαμε τον Νέστο και μείναμε στο 0-0 εντός έδρας, φάνηκε ότι η άνοδος χάνεται. Ημασταν στο -4. Εμεναν οκτώ αγωνιστικές, αλλά δεν ήταν εύκολο να γυρίσει. Να είμαστε ρεαλιστές, καταλάβαμε ότι θα πρέπει να γίνει μία υπέρβαση. Απογοητεύσαμε και τον κόσμο που ήταν κοντά μας. Ηταν κρίσιμο σημείο εκείνο. Το διαχειριστήκαμε, όμως, όπως έπρεπε. Καθοριστικό ρόλο έπαιξε η διοίκηση και ο προπονητής. Μας είπαν ότι συνεχίζουμε και στο τέλος θα τα καταφέρουμε. Αυτό μας έκανε να το πιστέψουμε».
Πότε άλλαξαν τα πράγματα και συνειδητοποίησες ότι εντάξει, η ομάδα θα βγει κατηγορία;
«Με το που έκανε το στραβοπάτημα στη Χρυσούπολη ο Νέστος με το Παραλίμνι. Εκεί πήραμε κεφάλι και είχαμε και εύκολο πρόγραμμα. Από τη στιγμή που ανεβήκαμε στην κορυφή, ήταν πλέον τα πάντα στο χέρι μας. Ημασταν πεπεισμένοι πως δε θα κάνουμε το λάθος. Δεν γινόταν να μας ξεφύγει ο τίτλος».
Παίζεις σε μία ομάδα που έχει τη δική της ιστορία. Ο κόσμος εκεί διψά για ποδόσφαιρο. Φαντάζομαι θα το καταλάβατε κι εσείς κατά τη διάρκεια της σεζόν…
«Ετσι ακριβώς είναι. Ποδοσφαιρική ομάδα, ποδοσφαιρικός κόσμος. Οπως και να το κάνουμε είναι η μεγάλη ομάδα της πόλης. Εχει τη δική της ιστορία και οι φίλαθλοι έχουν δει τον ΑΟΚ και στις μεγάλες κατηγορίες. Εχουν παραστάσεις ακόμη και από Super League, ξέρουν πώς είναι όλο αυτό. Συνεπώς, είναι απολύτως λογικό να έχουν και απαιτήσεις. Το καταλαβαίνεις με το που πας εκεί. Είναι σημαντική η ομάδα για την πόλη. Κυκλοφορείς και ο κόσμος σε αναγνωρίζει. Την έχουν ψηλά την ομάδα. Περιμέναμε, βέβαια, και άλλο κόσμο στο γήπεδο. Ωστόσο, όταν έχεις ζήσει την ομάδα στις μεγάλες κατηγορίες, είσαι επιφυλακτικός. Δεν είναι εύκολο να πηγαίνεις να δεις ματς στη Γ’ Εθνική γιατί νιώθεις πως δεν αξίζει η ομάδα σου να βρίσκεται εκεί».
Παρεμπιπτόντως, ανεβήκατε αλλά είναι σα να μην ανεβήκατε! Ναι μεν θα παίζετε σε επαγγελματικό επίπεδο πια, αλλά θα βρίσκεστε και πάλι στην τρίτη κατηγορία λόγω της αναδιάρθρωσης. Πώς νιώθετε γι’ αυτό;
«Υπάρχει μία πικρία. Περιμέναμε να πάμε πως και πως στη Β’ Εθνική. Βέβαια, του χρόνου η Football League, στην οποία θα παίζουμε, δε θα έχει σχέση με τη φετινή Γ’ Εθνική. Θα είναι επαγγελματική. Θα έχουν οι ομάδες και κάποια έσοδα. Θα έχει και ένα κύρος και αυτό το πρωτάθλημα και θα έχει ιστορικές ομάδες. Ο ανταγωνισμός θα είναι πολύ μεγαλύτερος».
Δήμιζας: «Θα πρωταγωνιστήσουμε και του χρόνου»
Ηρακλής, Τρίκαλα, Βέροια, Ολυμπιακός Βόλου, Ιωνικός, Αιγάλεω είναι μερικές από τις ομάδες που θα βρίσκονται την επόμενη χρονιά στη Football League. Εάν προσθέσουμε και την Καβάλα, αντιλαμβάνεται κανείς πως το πρωτάθλημα θα είναι αρκετά ενδιαφέρον. Πολλές οι δυνατές ομάδες που θα διεκδικήσουν την άνοδο για τη Super League 2. Ακόμη κι έτσι, όμως, ο στόχος για τον ΑΟΚ θα είναι ένας, όπως τονίζει ο Δήμιζας.
«Η ομάδα θεωρώ πως θα συνεχίσει να πρωταγωνιστεί. Οι άνθρωποι που την απαρτίζουν είναι πολύ αξιόλογοι και έχουν ένα ξεκάθαρο πλάνο. Η Καβάλα και στο νέο πρωτάθλημα θα είναι ανταγωνιστική».
Συνεπώς να περιμένουμε μία ακόμη άνοδο;
«Μακάρι, εννοείται πως θέλουμε να είμαστε όσο πιο ανταγωνιστικοί γίνεται. Να πετύχουμε τους στόχους μας. Καταλαβαίνεις, πάντως, πως είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για κάτι τέτοιο».
Δε σε έχω ρωτήσει έως τώρα και θα ήταν παράλειψη να μην το κάνω. Εχετε έναν προπονητή με παραστάσεις από τη Super League. Πέρασε από τον ΠΑΟΚ, ήταν στη συνέχεια στον Πανθρακικό. Πώς είναι να έχεις κόουτς τον Παύλο Δερμιτζάκη;
«Εκπέμπει σεβασμό σε όλους μας. Εχει κάνει πολλά πράγματα στην καριέρα του και δεν έχει το παραμικρό τουπέ. Το περνάει και σε εμάς αυτό. Μας δείχνει πως ό,τι και να έχεις πετύχει στην καριέρα σου, πρέπει να είσαι ταπεινός και να δουλεύεις. Παρά το όνομα που έχει είναι πολύ προσγειωμένος. Μας μεταφέρει πως μόνο με δουλειά μπορούμε να πετύχουμε».
Φτάνουμε προς το τέλος της συνέντευξης. Ποιο θεωρείς πως ήταν τελικά το κλειδί για να έρθει η άνοδος;
«Το οικογενειακό κλίμα, γιατί και στις δύσκολες στιγμές παραμείναμε ενωμένοι, η επαγγελματικότητα όσον αφορά την ομάδα (προπονητικό τιμ, παίκτες, διοίκηση) και ο κόσμος. Ο τελευταίος μας στήριζε συνέχεια. Ακόμα και σε δύσκολες στιγμές. Ερχονταν ακόμη και στα εκτός έδρας».
Κλείνοντας, η άνοδος ήρθε και ήταν μία εξαιρετική σεζόν και σε ατομικό επίπεδο. Ησουν ο τερματοφύλακας που κράτησε στον όμιλό του τις περισσότερες φορές απαραβίαστη την εστία του. Πήγαν όλα όπως τα ήθελες συνεπώς…
«Ετσι είναι, θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε εκ του αποτελέσματος ιδανική τη σεζόν. Χρειάστηκε, βέβαια, μεγάλη προσπάθεια απ’ όλους. Προφανώς κανένας δεν τα καταφέρνει μόνος του. Ηταν πολύ καλή όλη η αμυντική λειτουργία. Και πίσω από οποιονδήποτε τερματοφύλακα βρίσκεται και ένας καλός προπονητής τερματοφυλάκων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο Νίκος Σουμουλίδης. Η συνεργασία μας είναι άψογη. Και αφού μιλάμε για τους ανθρώπους που με στήριξαν, πέρα από τους δικούς μου θα ήθελα να ευχαριστήσω και τον μάνατζέρ μου Παναγιώτη Τσιάρα, που ήταν όποτε τον χρειάστηκα. Γιατί όπως σου είπα, η χρονιά είχε και δύσκολες στιγμές. Και σε εκείνες αυτοί που τους είχα ανάγκη, ήταν δίπλα μου».