Μία ολόκληρη ζωή στον ΠΑΣ Γιάννινα. Με εξαίρεση ένα πέρασμα ως δανεικός από τη Δόξα Κρανούλας, ο Ευριπίδης Γιάκος έχει περάσει όλα του τα ποδοσφαιρικά χρόνια στην ομάδα της πόλης του.
Τον γνωρίσαμε ως φορ, στη συνέχεια πήγε λίγο πιο πίσω, πλέον παίζει ακόμα και ως οκτάρι και είναι παντού εξίσου χρήσιμος. Στο Sportime μιλάει όχι μόνο για τη φετινή σεζόν των Ηπειρωτών, αλλά γενικότερα για τους στόχους του και τα όσα έχει περάσει με τον ταύρο στο στήθος εδώ και μία δεκαετία.
– Νέα σεζόν, νέοι στόχοι. Τι θέλετε να πετύχετε φέτος;
«Το ρόστερ της ομάδας είναι καθαρά για να διεκδικήσουμε το κάτι παραπάνω. Σίγουρα θέλει δουλειά και προσπάθεια. Χρειάζεται και η τύχη, αλλά μπορούμε να τα καταφέρουμε».
– Μεσοεπιθετικά το ρόστερ άλλαξε αρκετά. Πιο πολλές επιλογές, μεγαλύτερος ανταγωνισμός. Πώς το νιώθεις;
«Έχουμε ποιότητα. Ήρθαν παίκτες με ταχύτητα και καλή τεχνική. Μπορούν να υπηρετήσουν όλα τα συστήματα. Έχουμε δουλέψει πολύ από το καλοκαίρι. Θα μπουν σταδιακά και παιδιά που αποκτήθηκαν προς το τέλος, όπως ο Κλάους, και θα πάμε ακόμα καλύτερα».
«Είναι αυτό που σου είπα και πριν, έχουμε το υλικό για να τα καταφέρουμε. Πέρυσι στηνόταν όλη η ομάδα πάνω στον Κόντε, τον ψάχναμε πολύ όλοι μας. Τώρα απλά θα αλλάξουμε στυλ. Γίνεται ομαδική δουλειά. Στα πρώτα ματς πήγε καλά ο Λεό για παράδειγμα. Τον χάσαμε τώρα λόγω του τραυματισμού του, αλλά υπάρχουν και άλλα παιδιά που θα βγουν μπροστά».
– Έχετε παίξει έξι ματς. Το πρόγραμμα ήταν αρκετά δύσκολο. Είστε ικανοποιημένοι με τη συγκομιδή;
«Το πρόγραμμα ήταν ένα από τα πιο δύσκολα των τελευταίων ετών. Πήγαμε στην ΑΕΚ που πήρε το πρωτάθλημα, μετά είχαμε τον Ολυμπιακό. Αντιμετωπίσαμε ομάδες που έπαιξαν στην Ευρώπη και ήταν πιο έτοιμες. Δεν παρουσιαστήκαμε όπως έπρεπε. Με Απόλλωνα και Αρη είχαμε καλή εικόνα. Μπορούσαμε να πάρουμε κάτι με τον Παναθηναϊκό και τον Ατρόμητο, αλλά δεν ήμασταν καλοί. Περίμενα κάτι περισσότερο εκεί».
– Τουλάχιστον σε εκείνα τα ματς δεν είχατε το «πρέπει». Έρχονται τώρα αγώνες που η πίεση θα είναι μεγαλύτερη για σας.
«Στο ματς με τον Παναιτωλικό είναι μονόδρομος η νίκη. Πρέπει να μπούμε αποφασιστικά και να αποκτήσει η ομάδα και πάλι αυτοπεποίθηση. Κάναμε δύο ήττες από ομάδες που θα μπορούσαμε να τις έχουμε αποφύγει και είναι λογικό να επηρεάστηκε η ψυχολογία μας».
– Πώς είναι να παίζεις για την ομάδα της πόλης σου;
«Έχω 10 χρόνια στην ομάδα. Δεν έχω φύγει ποτέ από τα Γιάννενα. Η ομάδα είναι δεύτερη οικογένεια και το ΠΕΑΚΙ δεύτερο σπίτι. Είναι πολύ ωραίο συναίσθημα να παίζεις για τη φανέλα με τον ταύρο. Είχα από μικρός όνειρο να παίξω στον ΠΑΣ. Δεν πουλάω οπαδιλίκι, το ξέρει και ο κόσμος. Είναι ωραίο συναίσθημα. Μακάρι να συνεχιστεί, γιατί τελειώνει και το συμβόλαιό μου».
– Όταν ήσουν μικρός και ξεκινούσες, φαντάζομαι πως έκανες διάφορα όνειρα. Εχεις πετύχει αρκετά από αυτά. Τι έχει μείνει;
«Θα ήθελα να παίξει η ομάδα σε έναν τελικό Κυπέλλου. Να έρθουν οι Γιαννιώτες εκεί που θα παίζουμε. Είναι ένα όνειρο για όλους και για τον προπονητή και τον πρόεδρο. Θέλω να δω τόσους Γιαννιώτες να παίρνουν εισιτήρια και να έρχονται να μας δουν. Μακάρι να έρθει και ένας τίτλος κάποια στιγμή. Το αξίζει ο ΠΑΣ, είναι ιστορική ομάδα».
«Να μείνω εδώ»
Από τη στιγμή που είναι στους πιο παλιούς πια, αλλά και Γιαννιώτης, είναι από τους πρώτους που ακούει «μπράβο» στις χαρές και από τους πρώτους που δέχονται τα πυρά στις δυσάρεστες στιγμές.
– Πώς είναι να βγαίνεις συνεχώς μπροστά;
«Κάποιες φορές μπορεί να μην είναι ωραίο, αλλά ο πρώτος που θα τα ακούσεις είσαι εσύ, που ξέρεις τι σημαίνει η ομάδα για τους φιλάθλους. Μαθαίνεις να ζεις έτσι».
– Τέθηκε ποτέ θέμα αποχώρησής σου;
«Πολλές φορές το σκέφτεσαι αυτό. Είχε ακουστεί κάποια στιγμή για τον ΠΑΟΚ. Αν ερχόταν η πρόταση και ικανοποιούσε την ομάδα, μπορεί να έφευγα. Τώρα δεν σκέφτομαι τη ζωή μου σε άλλη πόλη. Εδώ θέλω να μείνω».
– Πώς είναι η συνύπαρξη με τον Γιάννη Πετράκη όλα αυτά τα χρόνια;
«Μιλάμε για έναν εξαιρετικό άνθρωπο και προπονητή. Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ, δεν είναι μυστικό αυτό. Έχω βελτιωθεί δίπλα του. Εξαιρετική δουλειά κάνει και ο Βασίλης Αλεξίου».
– Κλείνοντας, πες μου καλύτερες και τις χειρότερες στιγμές που σου έρχονται στο μυαλό.
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ το παιχνίδι στην Ξάνθη. Βγήκαμε για ζέσταμα και είδαμε τους Γιαννιώτες στο πέταλο. Μου σηκώθηκε η τρίχα. Ανυπομονούσα να κερδίσουμε για να βγούμε Ευρώπη. Η συνέχεια γνωστή… Παίξαμε στους Ζωσιμάδες και νικήσαμε την Οντ με το γήπεδο κατάμεστο. Δεν ξεχνιούνται αυτές οι στιγμές. Όπως και στο Περιστέρι με την Άλκμααρ. Αρνητικές ευτυχώς δεν υπάρχουν. Δεν έχω ζήσει υποβιβασμούς, η ομάδα έχει σταθεροποιηθεί. Ήττες έρχονται, αλλά είναι μέσα στο πρόγραμμα».