Πριν από δύο χρόνια τον γνώριζαν ελάχιστοι στα μέρη μας. Ο Μάρβιν Πίρσμαν ήταν απλώς μία μεταγραφή για τον ΠΑΣ Γιάννινα, ο παίκτης που θα προοριζόταν για βασικός στο αριστερό άκρο της άμυνας. Πλέον το όνομά του πρέπει να είναι οικείο σε κάθε ποδοσφαιρόφιλο στην Ελλάδα.
Δεν δικαίωσε απλώς τις προσδοκίες που υπήρχαν για εκείνον όταν τον αποκτούσαν οι Ηπειρώτες. Τις ξεπέρασε κατά πολύ. Σε μία εξαιρετική διετία για τον ΠΑΣ Γιάννινα με μία καλή πορεία στο Κύπελλο και μία είσοδο στα πλέι οφ, ο Μάρβιν Πίρσμαν ήταν εκ των πρωταγωνιστών.
Αποτελούσε μία από τις μόνιμες σταθερές. Πραγματοποίησε δύο εντυπωσιακές σεζόν, ήταν ένας από τους καλύτερους αν όχι ο καλύτερος αριστερός μπακ της Super League 1 σε αυτό το χρονικό διάστημα και προσέλκυσε κατά καιρούς πάνω του αρκετά βλέμματα. Γράφτηκαν πολλά περί ενδιαφέροντος άλλων ομάδων. Το βέβαιο είναι πως ο κύκλος του στον ΠΑΣ Γιάννινα έκλεισε. Μία γεμάτη διετία ολοκληρώθηκε και η επόμενη ομάδα του έχει βρεθεί.
Το Sportime.gr επικοινώνησε μαζί του. Ο 31χρονος Βέλγος μάς μίλησε για τις εμπειρίες του από τους Ηπειρώτες και τις στιγμές που δεν θα ξεχάσει. Εξήγησε το πώς πείστηκε να γίνει κάτοικος Ιωαννίνων και επιβεβαίωσε πως έχει πάρει τις αποφάσεις του για το μέλλον χωρίς να θέλει να πει περισσότερα.
– Πώς αισθάνεσαι που ένας κύκλος έκλεισε; Αποχωρείς από τον ΠΑΣ Γιάννινα μετά από δύο χρόνια.
«Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Ξεκινάς κάτι και γνωρίζεις πως αυτό κάποια στιγμή θα τελειώσει. Όσο καλά και εάν περνάς κάπου, θα έρθει η στιγμή για να αποχωρήσεις και πρέπει να είσαι προετοιμασμένος. Δύο χρόνια στον ΠΑΣ Γιάννινα πέρασα πάρα πολύ όμορφα».
– Ποιες είναι οι στιγμές που δεν θα ξεχάσεις;
«Αν έπρεπε να διαλέξω την κορυφαία στιγμή, αυτή ήταν όταν νικήσαμε τρεις φορές τον Παναθηναϊκό πέρυσι. Αυτό είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω. Από εκεί και πέρα, καταλαβαίνεις ότι είναι πολλές οι στιγμές. Αξέχαστος και ο ημιτελικός με τον Ολυμπιακό. Το πώς το ζούσε τότε ο κόσμος την πόλη και πώς περιμέναμε και εμείς τα ματς. Ήταν τρομερό. Θα μπορούσα να πω περισσότερα».
– Σε αυτή την ομολογουμένως εξαιρετική διετία, υπάρχει κάτι που αισθάνεσαι ότι δεν έγινε;
«Γενικότερα δεν μπορεί να υπάρχει πικρία για κάτι. Ίσως θα ήθελα να πάρουμε περισσότερες νίκες στα πλέι οφ. Τα δύο χρόνια όμως εδώ ήταν εξαιρετικά. Δεν υπάρχει κανένα παράπονο. Εντάξει, το άλλο που μπορώ να σου πω ήταν το να παίξουμε τελικό Κυπέλλου. Φτάσαμε ένα βήμα πριν στην πρώτη μου χρονιά στον ΠΑΣ Γιάννινα».
– Ο ΠΑΣ Γιάννινα σου προσέφερε νέο συμβόλαιο. Γιατί αποφάσισες πως ήρθε η στιγμή να αποχωρήσεις;
«Στην αρχή της σεζόν είχα μία πρόταση ανανέωσης. Ήταν πολύ νωρίς τότε. Δεν ήθελα να δεσμευτώ. Στη συνέχεια ήρθαν περισσότερες ομάδες. Ήθελα να περιμένω. Στο τέλος αποφάσισα ότι ήρθε η στιγμή να φύγω. Είχα δύο καλά χρόνια, αλλά κοιτάω μπροστά».
– Θα μπορούσες να έχεις φύγει και νωρίτερα βέβαια. Προτάσεις έφτασαν στην ομάδα και το καλοκαίρι. Σε προηγούμενη συνέντευξή σου στο εξωτερικό είχες μιλήσει για το ενδιαφέρον του Άρη τότε. Σε επηρέασε που ο ΠΑΣ Γιάννινα απέρριψε τις προτάσεις;
«Όχι γιατί είχα συμβόλαιο. Αυτό που σκεφτόμουν ήταν πως αν γίνει, έγινε. Αν όχι, εντάξει, συνεχίσουμε. Δεν ήταν τίποτα που μπορούσα να κάνω εγώ. Ήταν θέμα των κλαμπ. Αφού δεν επιτεύχθηκε κάποια συμφωνία, εγώ έπρεπε να συνεχίσω. Αυτό έκανα. Συνέχισα να δουλεύω και να παίζω όπως πριν».
– Η χρονιά ξεκίνησε και σταδιακά τα μεταγραφικά σενάρια διαρκώς και πλήθαιναν. Όταν φτάσαμε στον Ιανουάριο, το όνομά σου είχε «παίξει» σχεδόν για κάθε μεγάλη ελληνική ομάδα. Μπερδεύεται το μυαλό του ποδοσφαιριστή;
«Είμαι πια μεγαλύτερος. Ξέρω πώς πάει όλο αυτό. Δεν παρασύρομαι. Αφήνω τον ατζέντη μου να κάνει κάτι. Όταν έχουν όλα τελειώσει, θα έρθει και θα μου πει τι θα κάνουμε. Δεν διαβάζω πολλά. Είναι στα ελληνικά, οπότε ούτως ή άλλως είναι δύσκολο να παρακολουθώ τι γράφεται. Δεν καταλαβαίνεις πολλές φορές και τι ακριβώς γράφεται, όταν πας να το μεταφράσεις. Μερικές φορές βγαίνουν πράγματα που είναι αληθινά, άλλες όχι. Προσωπικά έχω μάθει να περιμένω και να μην ακούω φήμες. Όταν είναι κάτι σοβαρό, θα το μάθω από τον εκπρόσωπό μου. Έτσι και τώρα, περίμενα τι θα γίνει, αλλά έως τότε ήμουν αφοσιωμένος στο να παίξω ποδόσφαιρο».
– Πώς ήρθες στην Ελλάδα;
«Ήταν η χρονιά του κορονοϊού. Ήμουν στο Ισραήλ τότε. Είχαν σταματήσει τα πρωταθλήματα για ένα χρονικό διάστημα. Σε κάποιες χώρες δεν ολοκληρώθηκε η σεζόν, σε άλλες παίχτηκε ποδόσφαιρο. Εμείς παίξαμε. Συνεχίσαμε μέχρι τον Ιούλιο. Μετά πήγα στο Βέλγιο και ήμουν ελεύθερος. Έμεινα εκεί για έναν μήνα. Ο χρόνος περνούσε, έπρεπε να βρω την επόμενη ομάδα μου. Κάποια στιγμή ο ατζέντης μου, μου είπε για τον ΠΑΣ Γιάννινα όλα έγιναν γρήγορα. Από το πρώτο τηλεφώνημα μέχρι τη συμφωνία, η απόσταση ήταν μικρή».
– Την πρώτη χρονιά ποιες ήταν οι δικές σου προσδοκίες; Ερχόσουν σε ένα πρωτάθλημα που δεν το ήξερες.
«Δεν ήξερα πολύ καλά τον ΠΑΣ Γιάννινα. Ωστόσο, έκανα την έρευνά μου και κατάλαβα πως ήταν μία ομάδα με ιστορία. Είδα ότι είχαν παίξει στην Ευρώπη και ότι μόλις είχαν ανέβει στη Super League 1. Μίλησα με τον τότε προπονητή και εκείνος με έπεισε. Ο σύλλογος με ήθελε πολύ και ήταν ωραίο αυτό. Μου είπαν πως ο πρώτος στόχος ήταν να μείνουμε στην κατηγορία. Πήρα την απόφαση να έρθω και να δούμε πώς θα πάει».
– Για μία ακόμη φορά, επέλεγες να παίξεις μακριά από το Βέλγιο. Δεν σου λείπει η χώρα σου;
«Εννοείται αυτό, αλλά είμαι τόσα χρόνια έξω που το συνηθίζεις στο τέλος. Είναι η καθημερινότητά μου τώρα. Έχω μάθει να ζω εκτός Βελγίου. Εξυπακούεται, όμως, ότι μου λείπει το Βέλγιο, πάντα μου λείπει. Εκεί μεγάλωσα και έχω τόσες αναμνήσεις».
– Έφυγες σχετικά μικρός από το Βέλγιο. Πρώτα η Ολλανδία, μετά το Ισραήλ. Ιδιαίτερη επιλογή η δεύτερη. Πολλοί λόγω της εμπόλεμης κατάστασης αποφεύγουν να παίξουν στο Ισραήλ. Εσύ το σκέφτηκες πριν αποδεχτείς την πρόταση της Χαποέλ Τελ Αβίβ;
«Νομίζω ότι ήταν Γενάρης τότε. Εκείνο τον χρόνο το συμβόλαιό μου θα έληγε το καλοκαίρι. Στην ομάδα που αγωνιζόμουν ήρθε νέος τεχνικό διευθυντής και αποφάσισαν πως έπρεπε να φύγω. Μέσω των επαφών του ατζέντη μου, ήρθε η πρόταση από τη Χάποελ. Είπα μέσα μου “γιατί όχι;”. Ήμουν 27 τότε. Ήμουν έτοιμος για κάτι περισσότερο, μία νέα εμπειρία. Στην αρχή ανησυχούσα με όσα διάβαζα για τον πόλεμο. Όταν ήμουν εκεί, όμως, δεν παρατήρησα κάτι. Νομίζω ότι τα μίντια το κάνουν μεγαλύτερο από ό,τι είναι κάποιες φορές. Σίγουρα συμβαίνουν πράγματα, αλλά όχι μέσα στην πόλη. Τουλάχιστον όσο βρισκόμουν εκεί. Μια φορά χρειάστηκε να πάω στο καταφύγιο. Ήταν και αυτό μία… εμπειρία».
– Κάποιοι άλλοι δεν αντέχουν. Υπάρχουν αρκετά παραδείγματα ποδοσφαιριστών που πήγαν, απέτυχαν και έφυγαν γρήγορα από το Ισραήλ.
«Νομίζω ότι όλα είναι σε συνάρτηση με το τι ζεις εκεί. Έχει να κάνει με το τι θα συναντήσεις. Έναν μήνα νωρίτερα απ’ όταν πήγα, είχαν πυροβολισμούς μέσα στην πόλη. Αυτά δεν έγιναν όταν ήμουν εκεί. Αν είχα αντίστοιχες εμπειρίες, μπορεί να σου έλεγα άλλα. Ωστόσο, το Ισραήλ είναι μία πολύ ωραία χώρα. Όσο ήμουν εκεί, το απόλαυσα».
– Για να επιστρέψουμε στον ΠΑΣ Γιάννινα, τι σκεφτόσουν πριν ξεκινήσει η φετινή σεζόν; Ο πήχης είχε μπει ψηλά από πέρυσι και αρκετοί παίκτες αποχώρησαν.
«Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις εκ των προτέρων πώς θα εξελιχθεί η σεζόν. Είναι μεγάλο το χρονικό διάστημα. Εγώ ήμουν σε φάση “εντάξει, να δούμε πως θα πάει”. Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολα. Μετά δεν ξέρω τι έγινε. Αρχίσαμε να νικάμε και να βρίσκουμε ρυθμό. Είχαμε μία τρομερή σεζόν με τα όποια σκαμπανεβάσματά μας».
– Στην αρχή ήταν δύσκολα όπως είπες. Είχατε κακή εικόνα στα φιλικά. Φοβήθηκες καθόλου ότι κάτι δεν πάει καλά;
«Είχα αρχίσει να ανησυχώ κάποια στιγμή. Όχι ότι θα υποβιβαστούμε, αλλά ότι δεν θα πάμε τόσο καλά. Το συζητούσαμε μεταξύ μας ότι κάτι δεν λειτουργεί. Είπαμε, όμως, ότι θα κάνουμε τα πάντα. Είχαμε πολύ καλή χρονιά. Είχαμε τρομερό ομαδικό πνεύμα, καταλαβαίναμε ο ένας τον άλλον. Αυτό ήταν το κλειδί. Σίγουρα έπαιξε ρόλο και η ποιότητα των παικτών. Όσο δεμένο σύνολο και να έχεις, εάν οι παίκτες είναι κακοί, δεν θα πάει καλά η ομάδα. Εμείς διαθέταμε όλο το πακέτο. Πιστεύαμε ο ένας τον άλλον. Όποιος και να έκανε λάθος, ήταν ο άλλος εκεί για εκείνον».
– Ήταν κομβικό που πήρατε στην αρχή δύο τόσο μεγάλες νίκες;
«Αυτό σίγουρα βοήθησε. Πάντα βοηθάει να νικάς. Παίρνεις ψυχολογία, πιστεύεις περισσότερο στον εαυτό σου. Ειδικά όταν αυτό γίνεται κόντρα σε τέτοιους αντιπάλους. Νικήσαμε στην Τούμπα και αμέσως μετά τον Παναθηναϊκό εντός. Ήταν ιδανικό το ξεκίνημα»
– Αν έπρεπε να ξαναπαίξεις ένα ματς, ποιο θα ήταν;
«Αυτό με τον Ολυμπιακό. Ειδικά στο πρώτο παιχνίδι, είχαμε τις ευκαιρίες για να νικήσουμε. Όλα θα μπορούσαν να ήταν αλλιώς μετά. Θα μπορούσαμε να έχουμε πάει στον τελικό».
– Η ατμόσφαιρα που είχε δημιουργήσει ο κόσμος πριν τον πρώτο αγώνα, ήταν τρομερή. Πώς βίωνες την αγάπη των οπαδών σε καθημερινή βάση;
«Πάντα είχα καλή σχέση με τους οπαδούς. Ποτέ δεν είχα κάτι κακό να πω. Την πρώτη σεζόν, ήταν ακόμη ο κορονοϊός. Είχαμε καραντίνα για αρκετούς μήνες και ο κόσμος δεν μπορούσε να έρθει στο γήπεδο. Φέτος καταλάβαμε πόσο μας είχε λείψει η στήριξή τους. Ήταν τρομεροί».
– Αργύρης Γιαννίκης και Ηρακλής Μεταξάς. Κάνατε καλές σεζόν και με τους δύο. Ποια είναι η άποψή σου;
«Δύο διαφορετικά στυλ ποδοσφαίρου. Προτιμούσα το στυλ του ποδοσφαίρου του Γιαννίκη. Περισσότερη πίεση ψηλά. Ταίριαζε περισσότερο σε αυτό που μου αρέσει να παίζω. Ωστόσο, φέτος πήγαμε στα πλέι οφ. Πήραμε περισσότερους βαθμούς. Μπορείς να πεις κάτι αρνητικό; Σίγουρα όχι».
– Όταν προσελήφθη ο Μεταξάς, κάποιοι έλεγαν πως αυτό έγινε για να συνεχιστεί η δουλειά του Γιαννίκη. Τελικά η φιλοσοφία του ενός με του άλλου, δεν είχαν σχέση. Πώς το έζησες;
«Έχεις δίκιο, ήταν ακριβώς το αντίθετο. Με τον Γιαννίκη πιέζαμε ψηλά. Με τον Μεταξά περιμέναμε πίσω και προσπαθούσαμε να βγούμε στις αντεπιθέσεις. Προς το τέλος της σεζόν, βέβαια, είχαμε εξελιχθεί. Στα πλέι οφ είχαμε ματς που βελτιωθήκαμε με την μπάλα στα πόδια».
– Μετά από μία διετία εδώ, πώς σου φαίνεται το ελληνικό ποδόσφαιρο και τι σε εντυπωσίασε φέτος;
«Μου αρέσει το ποδόσφαιρο εδώ. Υπάρχουν πολλές μεγάλες ομάδες. Τώρα, τι με εντυπωσίασε; Δεν θα σου πω ομάδα, θα σου πω παίκτη. Ήταν ο Φαν Βέερτ του Βόλου. Τον ξέρω από την Ολλανδία. Ανέκαθεν ήταν καλός ποδοσφαιριστής. Έβαζε γκολ και εκεί. Φέτος, όμως, έκανε τρομερή σεζόν».
– Κλείνοντας, πολλά ακούγονται για το μέλλον σου. Έχεις επιλέξει την επόμενη ομάδα σου;
«Ναι, έχω πάρει τις αποφάσεις μου για την επόμενη σεζόν».
