Διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων και αθλητών. Αυτός είναι ο ιερός σκοπός που προασπίζεται κάθε καθηγητής στη Φυσική Αγωγή, γυμναστής και προπονητής με όλες του τις δυνάμεις. Μια ηθική υποχρέωση, ένα καθήκον η εκπλήρωση του οποίου ορίζεται μέσω της παιδείας από το ίδιο το Σύνταγμα.
Τι γίνεται όμως όταν η πολιτεία εθελοτυφλεί ή δημιουργεί εμπόδια για την ορθή τέλεση του παραπάνω λειτουργήματος; Τα προβλήματα που προκύπτουν στον κόσμο του ευ ζην είναι διαχρονικά και πλέον απαιτείται η συντονισμένη αντιμετώπισή τους τόσο από τους καθηγητές Φυσικής Αγωγής με απαραίτητο σύμμαχο το ελληνικό κράτος.
Το Sportime είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τέσσερις εκπροσώπους από τον κόσμο της γυμναστικής, όλοι τους με προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές σε σχολές ΑΕΙ, οι οποίοι ανέδειξαν δομικές ανεπάρκειες, αλλά και αδικίες που συντελούνται στον κλάδο τους προτείνοντας παράλληλα λύσεις για την βελτίωση της κατάστασης.
«Το κράτος έχει δημιουργήσει fast-food προπονητές»
Ενα ιδιαίτερα σημαντικό πρόβλημα αφορά στον ανεπιτυχή διαχωρισμό ανάμεσα στους αποφοίτους ΑΕΙ και σε εκείνους των ιδιωτικών ιδρυμάτων, μιας και υπάρχει χάσμα κατάρτισης των πρώτων από τους δεύτερους, με αρνητικές συνέπειες στον εργασιακό τομέα.
Οπως επισήμανε ο καθηγητής στην Ειδική Φυσική Αγωγή, Γιώργος Σουκιασιάν, «η γυμναστική είναι μια επιστήμη υγείας, την οποία οι απόφοιτοι των ΑΕΙ σπουδάζουν για τέσσερα χρόνια, προκειμένου να αποκτήσουν κατάρτιση και γνώση. Δεν είναι δυνατόν να φτιαχτεί καθηγητής Φ.Α μέσα σε έναν χρόνο και να προχωρήσει εμπειρικά.
Πλέον έχει κατακρεουργηθεί ο θεσμός της εργασίας στον κλάδο μας και έχει αφήσει αρκετό κόσμο χωρίς δουλειά». Συνεχίζοντας, ανέφερε τη ρίζα του προβλήματος, αλλά και τις συνέπειες αυτού:
«Ενας καθηγητής Φ.Α. εσωκλείει δύο πράγματα. Φυσική αγωγή και αθλητισμό. Ξεκινάει σαν παιδαγωγός και σιγά σιγά διαμορφώνει έναν αθλητή, τον οποίο και θα συνοδεύσει σε όλη του την καριέρα, ενώ θα του παρέχει κατάσταση μόνιμης υγείας εφ’όρου ζωής. Δεν φτιάχνει μονομάχους που θα αχρηστευτούν μόλις αποσυρθούν. Το πρόβλημα είναι η εμπρευματοποίηση στον αθλητισμό. Το κράτος δυστυχώς έχει δημιουργήσει fast-food προπονητές.
Γι’αυτό ευθύνονται και οι ίδιοι οι καθηγητές που το επέτρεψαν να γίνει αυτό εν μία νυκτί. Οι εμπειρικοί γυμναστές δεν έχουν καμία σχέση με το παιδαγωγικό κομμάτι, καθώς αγνοούν παντελώς τα πρωτόκολλα ασφαλείας και αυτό δημιουργεί κινδύνους για την υγεία των αθλητών».
Η παραπάνω είναι μια άποψη με την οποία συμφώνησε και ο πρόεδρος του Π.Ε.Π.Π.Π.Ε (Προπονητές Ποδοσφαίρου Παν/μιακής Εκπαίδευσης) και προπονητής της γυναικείας ποδοσφαιρικής ομάδας ΑΕΖΙΓ Αθηνά, Μπάμπης Ρέλλας. «Οι απόφοιτοι ιδιωτικών σχολών δεν διδάσκονται ούτε κινησιολογία, ούτε πολλές από τις τεχνικές λεπτομέρειες σχετικά με πρόληψη/αποκατάσταση τραυματισμών. Δεν έχουν τεκμηριωμένη γνώση και αρκούνται στην άποψη».
Γυμναστές ποδοσφαίρου: Αγώνας αναγνώρισης από την ΕΠΟ
Εν συνεχεία, ο κ. Ρέλλας επικεντρώθηκε στο πρόβλημα αναγνώρισης του πτυχίου από ΑΕΙ από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. «Η ΕΠΟ απαγορεύει σε προπονητές με πτυχίο ΑΕΙ να εργαστούν, αν δεν έχουμε το πιστοποιητικό από σχολές ΕΠΟ, παρά το γεγονός ότι έχουν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος επικυρωμένη από την Γ.Γ.Α», σημείωσε χαρακτηριστικά. «Για παράδειγμα, ο πρόεδρος μιας ομάδας θέλει να συνάψει σύμβαση μαζί μας και αν δεν έχουμε την πιστοποίηση, έρχεται η ΕΠΟ και μας το απαγορεύει.
Εχουμε απευθυνθεί σε ευρωπαϊκά δικαστήρια για δικαίωση στο εν λόγω κομμάτι, ώστε να υπάρξει δεδικασμένο και να αποκτήσουμε δικαίωμα εργασίας μόνο με το πτυχίο και την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Το μεγάλο κακό έχει γίνει από τους καθηγητές ΑΕΙ των ΤΕΦΑΑ.
Η ΕΠΟ δεν μας αναγνωρίζει αποκλειστικά και μόνο για οικονομικούς λόγους. Είναι μια επιχείρηση γι’αυτούς. Ειδικά όμως οι καθηγητές διαφημίζουν πολύ τα σεμινάρια, ώστε να προσελκύσουν κόσμο. Ως αντεπιχείρημα για την αναγκαιότητα της πιστοποίησης, η Ομοσπονδία φέρνει το σύστημα της Ολλανδίας, όπου εκδίδεται ένα παρόμοιο χαρτί. Ωστόσο εκεί, είναι αναγκαίο να γίνει διότι δεν υπάρχουν σχολές ΑΕΙ για Φ.Α στο ποδόσφαιρο, σε αντίθεση με τη χώρα μας, όπου υπάρχει η κατάλληλη κατάρτιση».
Συμπληρώνοντας, ο επίσης προπονητής ποδοσφαίρου στα εκπαιδευτήρια Γεωργίου Ζώη Αργυρούπολης και γυμναστής, Αλέξανδρος Ορφανίδης, τόνισε: «η ΕΠΟ είναι η μόνη Ομοσπονδία που μας ζητάει να βγάλουμε ένα ακόμα πιστοποιητικό, καθώς στις υπόλοιπες δεν χρειάζεται. Επίσης μιλάμε για μια πιστοποίηση, η οποία κοστίζει αρκετά και δεν μπορεί ο καθένας να δώσει αυτά τα χρήματα».
Αθλητισμός στα σχολεία
Η κρατική δυσλειτουργία εμφανίζεται και στον τομέα του σχολικού αθλητισμό. «Παρότι ο συγκεκριμένος κλάδος αποτελεί την βιτρίνα του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής, τα τελευταία χρόνια γνωρίζει μεγάλη υποβάθμιση.
Γεγονός που οφείλεται στην καθυστέρηση στελέχωσης των άτυπων Ομάδων Φυσικής Αγωγής στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, στην καθυστέρηση της απελευθέρωσης των σχετικών κονδυλίων για την διοργάνωση, στην ελλειπή εκπροσώπησή της χώρας μας στη Διεθνή Ομοσπονδία σχολικού αθλητισμού, αλλά και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα αθλητικής παιδείας», εξηγεί η Ολυμπία Ζαραμπούκα, οργανωτική Συντονίστρια της Π.ΕΝ.Ε.Λ.Φ.Α (Πανελλήνια Ένωση Εκπαιδευτικών Λειτουργών Φυσικής Αγωγής) Κεντρικής Μακεδονίας.
Ως λύση για το παραπάνω πρόβλημα, πρότεινε το εξής: «Είναι απαραίτητο άμεσα και με σαφήνεια να παρουσιαστεί η κυβερνητική πολιτική για τη Φυσική Αγωγή και τον Σχολικό Αθλητισμό (Ποια είναι, τι σχεδιάζει, ποιο το χρονοδιάγραμμα, σε τι μέγεθος αντιστοιχεί και από ποιες δομές θα υποστηριχθεί).
«Η κολύμβηση πρέπει να αποτελεί μάθημα και όχι πρόγραμμα»
Παράλληλα έθιξε και το πολύ ευαίσθητο θέμα των πνιγμών, αλλά και την υποχρεωτική εφαρμογή της κολύμβησης ως μάθημα και όχι μόνο ως εθελοντικό πρόγραμμα στα Δημοτικά σχολεία. «Κάθε χρόνο πραγματοποιείται ένα πρόγραμμα εκμάθησης της κολύμβησης στην Γ΄ και Δ΄ τάξη με εθελοντική συμμετοχή μαθητών υπό την αιγίδα της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Ελλάδας και με κονδύλια της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού.
Το πρόγραμμα καθυστερεί κάθε χρόνο λόγω απόδοσης των σχετικών κονδυλίων», ανέφερε, ενώ έκανε μερικές προτάσεις για την επίλυση του ζητήματος. «Να υπάρξει θεσμοθέτηση υποχρεωτικού μαθήματος στα πλαίσια του ευρύτερου μαθήματος της Φυσικής Αγωγής, άμεση υιοθέτηση του μαθήματος της κολύμβησης από την πολιτεία και όχι ανάθεσή της στην Κολυμβητική Ομοσπονδία, αξιοποίηση επιστημονικά καταρτισμένων στελεχών σε θέσεις ευθύνης, ανάθεση καθηκόντων πρεσβευτών του μαθήματος σε καταξιωμένους αθλητές και να δοθούν κίνητρα στους μόνιμους εκπαιδευτικούς με επιστημονική σχέση με το υγρό στοιχείο», σημείωσε.
Φυσική Αγωγή στα Νηπιαγωγεία
Ενα ακόμα θέμα για το οποίο δίνεται μάχη προκειμένου να υπάρξει δικαίωση των καθηγητών Φ.Α είναι η εφαρμογή του μαθήματος και στην προσχολική ηλικία. «Είναι μία εξαιρετικά σημαντική περίοδος για την υιοθέτηση συνηθειών κίνησης και φυσικής δραστηριότητας για την ανάπτυξη των παιδιών. Το αντικείμενο της ΦΑ θα πρέπει να διδάσκεται στο Νηπιαγωγείο από εκπαιδευτικούς ΦΑ με σκοπό ην ανάπτυξη δεξιοτήτων-ικανοτήτων, την συναισθηματική ολοκλήρωση και την κοινωνική ενδυνάμωση των μικρών μαθητών», υπογράμμισε η Ολυμπία Ζαραμπούκα.
Η σχετική επιστολή έχει ήδη αποσταλεί στο Υπουργείο Παιδείας, ενώ αυτές τις ημέρες βρίσκεται στη διαβούλευση για σχολιασμό, νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας στο άρθρο 1 του οποίου περιέχονται νέες θεματικές για το νηπιαγωγείο, όπως η ήπια δραστηριότητα και η δραστηριότητες ζωής – Ευ ζην.
Η γυμναστική την εποχή του κορονοϊού
Με την πανδημία του κορονοϊού να έχει αλλάξει τα δεδομένα σε κάθε πτυχή της ζωής των ανθρώπων, μια από τις κοινωνικές ομάδες που επηρεάστηκαν είναι φυσικά και οι αθλητές. Ωστόσο, προπονητές όπως ο Μπάμπης Ρέλλας έχουν βρει μηχανισμούς, ώστε να τους διατηρήσουν σε υψηλά επίπεδα φόρμας, παρά τις τεχνικές δυσκολίες. «Με τις μικρές ηλικίες και τη γυναικεία ομάδα που προπονώ, βασιζόμαστε στην αεροβική άσκηση για συντήρηση. Η επαφή μας είναι μια φορά την εβδομάδα με την μορφή ενημέρωσης και τους δίνω πρόγραμμα ώστε να διατηρήσουν σε υψηλά επίπεδα τη δύναμη, την ταχύτητα, την ευλιγισία και την αντοχή.
Πολλά παιδιά διαβάζουν για τις πανελλαδικές και τις εξετάσεις και το πρόγραμμά τους είναι πιεσμένο, οπότε το έχουμε προσαρμόσει έτσι ώστε να παραμείνουν σε φόρμα παρά τις δύσκολες συνθήκες και τα λίγα μέσα», είπε χαρακτηριστικά.
Οσο για τη συνιστώμενη διάρκεια άσκησης σε εβδομαδιαίο επίπεδο για κάθε άνθρωπο, ο Αλέξανδρος Ορφανίδης ήταν σαφέστατος. «Τα 150 λεπτά την εβδομάδα, δηλαδή 30 λεπτά σωματικής άσκηση είναι η συνιστώμενη διάρκεια. Πλέον η γυμναστική έχει «συνταγογραφηθεί» και έχει γίνει τρόπος ζωής».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Επιχειρήσεις εστίασης: Πώς θα αξιοποιηθούν και οι ημιυπαίθριοι