Το παγωτό, όπως το γνωρίζουμε σήμερα, δεν υπήρχε κατά την Βυζαντινή εποχή, ωστόσο υπήρχαν παραλλαγές παγωμένων γλυκών. Οι Βυζαντινοί χρησιμοποιούσαν πάγο και χιόνι για να παρασκευάσουν δροσιστικά επιδόρπια. Αυτά τα γλυκίσματα παρασκευάζονταν με βάση τον πάγο που συγκεντρωνόταν από τις κορυφές των βουνών, ο οποίος αποθηκευόταν σε ειδικές κατασκευές για να διατηρείται.
Ο πάγος αναμειγνυόταν με ντόπια φρούτα, μέλι και αρωματικές ουσίες, δημιουργώντας έναν πρόγονο του σημερινού παγωτού. Ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή κατά τη διάρκεια των ζεστών μηνών, προσφέροντας δροσιά και γεύση στους πολίτες.
Η ετοιμασία και η κατανάλωση αυτών των γλυκών ήταν δημοφιλής στις γιορτές και τα συμπόσια, και οι συνταγές τους ήταν εμπνευσμένες από τις παραδόσεις που είχαν μεταφερθεί από άλλους πολιτισμούς, όπως οι αραβικές και περσικές κουλτούρες. Οι Βυζαντινοί, με τη γεύση τους για πολυτέλεια και την εκτίμηση της γαστρονομίας, επέφεραν διάφορες τεχνικές και υλικά, που έθεσαν τα θεμέλια για την εξέλιξη των παγωμένων γλυκών στην Ευρώπη.
Έτσι, το παγωτό στο Βυζάντιο μπορεί να θεωρηθεί μια πρώιμη μορφή παγωτού που άφησε τη σφραγίδα της στη γαστρονομία της εποχής και επηρέασε τις μεταγενέστερες παραδόσεις.
Διαβάστε επίσης:
Αυτό ήταν το πρώτο ελληνικό αυτοκίνητο και φτιάχτηκε το 1918