Στην αρχαία Σπάρτη, οι γυναίκες απολάμβαναν περισσότερα δικαιώματα σε σχέση με τις σύγχρονές τους σε άλλες ελληνικές πόλεις-κράτη. Σε μια εποχή όπου ο ρόλος των γυναικών συχνά περιοριζόταν στα οικιακά καθήκοντα, οι Σπαρτιάτισσες είχαν το δικαίωμα να κατέχουν και να διαχειρίζονται περιουσία. Αυτή η ασυνήθιστη ελευθερία τους έδινε μια μορφή οικονομικής ανεξαρτησίας που ήταν εξαιρετικά προοδευτική για την εποχή.
Επιπλέον, οι Σπαρτιάτισσες εκπαιδεύονταν σωματικά σε παρόμοιο βαθμό με τους άνδρες, κάτι που ήταν σχεδιασμένο για να τις κάνει ικανές να αναθρέφουν υγιείς και ισχυρούς πολεμιστές. Η συμμετοχή τους στην εκπαίδευση και η άσκηση ήταν ένδειξη της υψηλής εκτίμησης που έτρεφε η Σπαρτιατική κοινωνία για τις γυναίκες ως κεντρικά μέλη της.
Παρ’ όλα αυτά, σημαντικό είναι να αναγνωρίσουμε ότι αυτές οι ελευθερίες δεν συνεπάγονταν πλήρη ισότητα με τους άνδρες. Οι γυναίκες της Σπάρτης δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα ψήφου ή την επιλογή να κατέχουν δημόσια αξιώματα. Η κοινωνική δομή της Σπάρτης, παρά τις προοδευτικές της πτυχές για την εποχή, συνέχιζε να είναι στρατιωτικά και ανδροκρατικά οργανωμένη.