Στην αρχαία Ελλάδα, τα μαλλιά αποτελούσαν σημαντικό δείκτη κοινωνικής τάξης και καταγωγής. Οι Σπαρτιάτες, διάσημοι για την πειθαρχία και την αυστηρή πολεμική τους εκπαίδευση, ξεχώριζαν επίσης για τα μακριά, περιποιημένα μαλλιά τους.
Αν και για πολλούς φαινόταν παράδοξο ένας τόσο αυστηρός λαός να αποδίδει σημασία στην εμφάνιση, τα μακριά μαλλιά συνδέονταν άμεσα με την πολεμική τους κουλτούρα και την αίσθηση της δύναμης.
Από την εποχή του Ομήρου, οι άνδρες στην Ελλάδα αναφέρονταν ως «μακρυμάλληδες» (κᾰρηκομόωντες), γεγονός που υποδηλώνει ότι το μακρύ μαλλί ήταν συνηθισμένο στην αρχαιότητα. Ωστόσο, από τον 5ο αιώνα π.Χ., η μόδα άλλαξε και πολλοί Έλληνες άρχισαν να κουρεύουν τα μαλλιά τους κοντά, θεωρώντας το πιο αρρενωπό και ως ένδειξη διαφοροποίησης από τους Πέρσες, που είχαν μακριά μαλλιά. Παρά αυτή την αλλαγή, οι Σπαρτιάτες παρέμειναν πιστοί στη διατήρηση μακριών μαλλιών, διαφοροποιούμενοι από τους υπόλοιπους Έλληνες.
Η παράδοση αυτή ενισχύθηκε μετά τη μάχη της Θυρέας, κατά την οποία οι Σπαρτιάτες νίκησαν τους Αργείους. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι Αργείοι, από την ντροπή της ήττας, έκοψαν τα μαλλιά τους, ενώ οι Σπαρτιάτες αποφάσισαν να διατηρήσουν τα δικά τους μακριά ως ένδειξη της νίκης και της ανωτερότητάς τους.
Ο Λυκούργος, ο μεγάλος νομοθέτης της Σπάρτης, πίστευε ότι τα περιποιημένα μακριά μαλλιά έκαναν έναν όμορφο άνδρα ακόμα πιο γοητευτικό και έναν λιγότερο όμορφο πιο επιβλητικό και τρομερό. Ο Χάριλλος, ένας άλλος Σπαρτιάτης ηγέτης, φέρεται να δήλωσε πως τα μακριά μαλλιά ήταν «το φθηνότερο από τα στολίδια», δείχνοντας έτσι τη σημασία της απλότητας και της δύναμης στην εμφάνιση.
Για τους Σπαρτιάτες, τα μακριά μαλλιά δεν ήταν απλά θέμα μόδας, αλλά σύμβολο δύναμης, ανδρείας και της πολεμικής τους αρετής.