Οι πρώτες σου μνήμες…ίσως και να μην έχουν συμβεί ποτέ
Αν η ζωή δεν είναι παρά μια ταπετσαρία, τότε η μνήμη είναι το νήμα που τη δένει.Αν η ζωή δεν είναι παρά μια ταπετσαρία, τότε η μνήμη είναι το νήμα που τη δένει.
Σύμφωνα όμως με μια νέα μελέτη της Ψυχολογίας υποδηλώνει ότι οι πρώτες μας μνήμες μπορεί να μην έχουν συμβεί με τον τρόπο που τις θυμόμαστε.
Το 2007, το BBC Radio έκανε μία σειρά εκπομπών αφιερωμένες στη μνήμη.
Στο πλαίσιο ενός προγράμματος, οι ακροατές έλαβαν μέρος σε μία έρευνα στην ιστοσελίδα του BBC.
Η έρευνα τους ζήτησε να ανακαλέσουν διάφορα είδη αναμνήσεων με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες, όπως αυτά που έκαναν κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερα καθοριστικής στιγμής στη ζωή τους.
Ρωτήθηκαν επίσης για την παλαιότερη και πιο ξεχωριστή ανάμνηση που ήταν σίγουροι ότι είχαν.
Οι ερευνητές πίσω από αυτή τη νέα μελέτη μελέτησαν τις απαντήσεις περισσότερων από 6.000 εθελοντών που συμπλήρωσαν το τελευταίο αυτό τμήμα της έρευνας.
Διαπίστωσαν ότι σχεδόν το 40% αυτών των εθελοντών ορκίστηκε ότι θυμούνται κάτι πριν από την ηλικία των δύο ετών.
Ενώ σχεδόν το 15% δήλωσαν ότι η πρώτη τους μνήμη συνέβη πριν από την ηλικία των ενός.
Αυτό μπορεί να μην φαίνεται σαν μια μεγάλη υπόθεση, από μόνη της, εκτός από το γεγονός ότι αυτές οι μνήμες πιθανώς δεν είναι πραγματικές.
Η συντριπτική πλειοψηφία της επιστημονικής έρευνας, εδώ και δεκαετίες, έχει βρει ότι οι εγκέφαλοί μας απλά δεν έχουν την ικανότητα να επεξεργάζονται και να κωδικοποιούν τις εμπειρίες της ζωής σε μακροχρόνιες μνήμες πριν από την ηλικία των τριών.
«Η μνήμη είναι λανθασμένη και ανοιχτή σε στρεβλώσεις», εξήγησε ο γραμματέας Shazia Akhtar, ανώτερος ερευνητικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο του Bradford στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Φυσικά, το πιο περίεργο κομμάτι από όλα αυτά είναι πως αυτές οι απίστευτες αναμνήσεις από την παιδική ηλικία είναι καθαρό παράδειγμα αυτο-επεξεργασίας.
Κάθε μνήμη που έχουμε είναι, τουλάχιστον με κάποιο μικρό τρόπο, φανταστική.
Και όσο περισσότερο θυμόμαστε κάτι, τόσο περισσότερο αλλάζει η ανάμνση από την αρχική.
Αυτές οι φανταστικές αναμνήσεις δεν είναι εγγενώς κακό πράγμα, επισημαίνουν οι συγγραφείς. Έχοντας μια συγκεκριμένη αντίληψη του εαυτού μας είναι μια κρίσιμη πτυχή της διατήρησης αισιοδοξίας για τη ζωή.
Μερικές φορές, όμως, η αναξιόπιστη μνήμη μας μπορεί σίγουρα να καταστρέφει τον εαυτό μας και τους άλλους.