
Οι αρχαίες Ελληνίδες δεν χρησιμοποιούσαν σαπούνι όπως το γνωρίζουμε σήμερα, αλλά βασίζονταν σε φυσικά υλικά για τον καθαρισμό των σκευών τους.
Άμμος ή στάχτη χρησιμοποιούνταν για την απομάκρυνση των λιπαρών υπολειμμάτων λόγω των απορροφητικών και αποξεστικών τους ιδιοτήτων. Ξέπλεναν επίσης τα σκεύη τους με νερό, συχνά θαλασσινό, καθώς το αλάτι βοηθούσε στην απολίπανση ενώ το λεμόνι και το ξύδι βοηθούσαν στην απομάκρυνση των οσμών και των υπολειμμάτων φαγητού.
Διάφορα βότανα και αρωματικά φυτά όπως το θυμάρι και η μέντα χρησιμοποιούνταν στον αρχαίο… νεροχύτη, για να δίνουν ευχάριστη μυρωδιά και να απολυμαίνουν τα πιάτα.
Ορισμένες φορές, οι νοικοκυρές στην Αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιούσαν πηλό ή αργιλώδες χώμα για να τρίβουν και να καθαρίζουν τα κεραμικά τους.
Για να τρίβουν τα σκεύη τους, οι Αρχαίες Ελληνίδες χρησιμοποιούσαν κομμάτια υφάσματος, σπόγγους (που έβρισκαν στη θάλασσα) ή ακόμα και κλαδιά από φυτά για να απομακρύνουν τα υπολείμματα τροφής.
Αν και ο τρόπος καθαρισμού ήταν απλός, ήταν αποτελεσματικός και οικολογικός, χωρίς χημικά.