Το φως και η σκιά ήταν έννοιες που απασχόλησαν τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους και επιστήμονες. Ένας από τους σημαντικότερους μελετητές αυτών των φαινομένων ήταν ο Ευκλείδης, ο γνωστός γεωμέτρης, που με το έργο του Οπτικά (περ. 300 π.Χ.) έθεσε τα θεμέλια για τη μελέτη της οπτικής. Σε αυτό το έργο, ο Ευκλείδης εξέτασε πώς το φως ταξιδεύει ευθύγραμμα και πώς δημιουργούνται οι σκιές από την αλληλεπίδραση του φωτός με τα αντικείμενα.
Η θεωρία του Ευκλείδη για το φως βασιζόταν στη γεωμετρία, υποστηρίζοντας ότι το φως κινείται σε ευθεία γραμμή. Μια άλλη σημαντική συνεισφορά του ήταν η εξήγηση της αντανάκλασης, καθώς πίστευε ότι το φως αντανακλάται σε επιφάνειες σύμφωνα με συγκεκριμένους γεωμετρικούς νόμους. Αυτές οι ιδέες υπήρξαν θεμελιώδεις για τη μετέπειτα ανάπτυξη της φυσικής και της οπτικής.
Οι θεωρίες του Ευκλείδη για το φως και τη σκιά συνεχίζουν να αποτελούν τη βάση πολλών επιστημονικών κλάδων, επηρεάζοντας από τη γεωμετρία μέχρι την αστρονομία και την οπτική. Παρά το γεγονός ότι οι θεωρίες του εξελίχθηκαν με τον χρόνο, η συνεισφορά του παραμένει τεράστια στην κατανόηση των φυσικών φαινομένων που σχετίζονται με το φως.