Η διατροφή στην Αθήνα του 1900 ήταν απλή αλλά γεμάτη από τις γεύσεις της εποχής και των τοπικών προϊόντων. Το κρέας, αν και όχι καθημερινό, αποτελούσε κεντρικό στοιχείο στα κυριακάτικα τραπέζια, με το κατσίκι και το αρνί να είναι οι κύριες επιλογές. Τα ψάρια και τα θαλασσινά είχαν επίσης σημαντική θέση, ειδικά για τους κατοίκους κοντά στη θάλασσα.
Τα λαχανικά και τα όσπρια ήταν καθημερινά στο μενού. Φακές, φασόλια και ρεβίθια μαγειρεύονταν με απλό τρόπο, συνήθως με ελαιόλαδο, το οποίο αποτελούσε το βασικό λιπαρό της κουζίνας. Το ψωμί ήταν πανταχού παρόν, φτιαγμένο από λευκό ή μαύρο αλεύρι, συνοδεύοντας κάθε γεύμα.
Τα γλυκά είχαν τη δική τους ξεχωριστή θέση. Οι οικογένειες έφτιαχναν μελομακάρονα, κουραμπιέδες ή χαλβά από σιμιγδάλι. Τα φρούτα, όπως τα σταφύλια, τα σύκα και τα ρόδια, ήταν δημοφιλή επιδόρπια, καθώς και η χρήση του μελιού αντί για ζάχαρη σε πολλές συνταγές.
Η διατροφή του 1900 ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την εποχικότητα και την τοπική παραγωγή. Η απλότητα και η αυθεντικότητα των πιάτων είναι χαρακτηριστικά που ακόμη και σήμερα εμπνέουν την ελληνική κουζίνα.
Γιατί οι σακούλες με τα πατατάκια έχουν πιο λίγα πατατάκια απ’ όσα φαίνεται;
Survivor: είναι τρανς αλλά δεν ήθελε να το μάθει κανείς
Ξέρεις τι ήταν το Χριστόξυλο που καίγαμε 12 μέρες τα Χριστούγεννα;