Στην καρδιά της παλιάς Αθήνας, τον 19ο αιώνα, υπήρχε μια πλατεία που κανείς δεν πλησίαζε τη νύχτα: η πλατεία Δεξαμενής στο Κολωνάκι.
Εκεί βρισκόταν η παλιά δεξαμενή, από όπου οι Αθηναίοι προμηθεύονταν το πολύτιμο νερό τους. Ωστόσο, η δεξαμενή αυτή δεν ήταν ένα απλό σημείο υδροδότησης, καθώς φημολογείτο πως την «προστάτευε» ένα στοιχειό. Η φήμη λέει ότι το στοιχειό αυτό τρομοκρατούσε όποιον επιχειρούσε να πλησιάσει τη δεξαμενή χωρίς σεβασμό, ιδιαίτερα αν τολμούσε να πάρει νερό χωρίς άδεια.
Οι ντόπιοι μιλούσαν για παράξενους ήχους και ψιθύρους που ακούγονταν γύρω από τη δεξαμενή τις νύχτες, και κάποιοι ισχυρίζονταν πως είχαν δει μια σκοτεινή φιγούρα να εμφανίζεται και να εξαφανίζεται στο σημείο. Άλλοι πάλι έλεγαν ότι ένιωθαν ανεξήγητο φόβο και ανατριχίλα κάθε φορά που πλησίαζαν την πλατεία τη νύχτα, ειδικά όταν ήταν μόνοι. Οι κάτοικοι πίστευαν ότι το στοιχειό αυτό δεν ήταν απλά φαντασία, αλλά ένας πραγματικός «φύλακας» που είχε αναλάβει την προστασία του νερού.
Η δεισιδαιμονία αυτή πήρε τέτοια διάσταση που, όπως λέγεται, ιερείς κλήθηκαν να διαβάσουν ευχές και να «καθαρίσουν» τον χώρο από το στοιχειό, ώστε να μην προκληθεί καμία κακοτυχία στους κατοίκους. Ο θρύλος αυτός παρέμεινε ζωντανός για δεκαετίες, και το «στοιχειωμένο νερό» της Δεξαμενής έγινε ένα από τα πιο γνωστά μυστήρια της Αθήνας. Σήμερα, η πλατεία και η δεξαμενή έχουν αφήσει πίσω τους αυτή τη φήμη, αλλά η ιστορία της «προστασίας» τους από το στοιχειό είναι ακόμα μια από τις πιο ζωντανές παραδόσεις της παλιάς Αθήνας.
Η τρελή θεωρία που λέει οτι ο Τιτανικός στο βυθό δεν είναι ο Τιτανικός
Γιατί δεν πρέπει ποτέ να αδειάζεις τα λάδια από το τηγάνι στον νεροχύτη; Πού πρέπει να τα αδειάζεις
Γιατί μερικές φορές το τέταρτο σου φαίνεται αιώνας και άλλες φορές περνάει στο τσακ μπαμ;