Ένας τραγουδιστής, Επανάσταση!

Ο λόγος για τον βετεράνο Γιώργο Μαργαρίτη. Σίγουρα ιντριγκαδόρικος και ενδεχομένως υπερβολικός ο τίτλος αλλά τηρουμένων κάποιων αναλογιών ισχύει.

Δεν βρήκε τίποτα στρωμένο ο Μαργαρίτης. Σε μια ταπεινή εταιρεία ξεκίνησε, άγνωστος δισκογραφικά, δίχως δημόσιες σχέσεις, επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις και άλλα τερτίπια.

Είχε περάσει βέβαια από μπουζουκάδικα ζόρικα και καταστάσεις ζωής που σε γαλβανίζουν.

Αρκετοί «ειδικοί» δεν τον παραδέχτηκαν στο ξεκίνημά του, και το λέω με τον ευγενικότερο τρόπο που μπορώ, ο κόσμος όμως είχε άλλη γνώμη, το ίδιο και ο μέντοράς του, ο σπουδαίος Τάκης Σούκας

Σήμερα, στην μεστή ωριμότητά του, ο Μαργαρίτης, όταν διαβαίνει τις γειτονιές παιδιά από 8 έως και 80 ετών, τρέχουν να τον αγκαλιάσουν, να τους σφίξουν το χέρι. Είναι δικό τους άνθρωπος!

Όλοι τον φωνάζουν με το μικρό του όνομα… Κι αυτό λέει πολλά!

Χρόνια πολλά Γιώργο! Τα καλύτερα έρχονται!