Το τραγούδι του Αλμέιδα

Κανείς δεν αμφισβητεί το ποδοσφαιρικό και προπονητικό ταλέντο του Ματίας Αλμέιδα.

Ο Αργεντινός και με τις δύο ιδιότητες έχει αφήσει γερά χνάρια.

Μου αρέσει και ο τρόπος του μπροστά στις κάμερες. Η γενικότερη αντίληψη του για το ποδόσφαιρο ως μέσου αλλά και τρόπου ζωής.

Δεν το βλέπει «στεγνά» το θέμα ο Αλμέιδα, το απλώνει και εκτός γηπέδων.

Όμως τελευταία, λόγω των άσχημων αποτελεσμάτων και ίσως και της αμφισβήτησης που διαισθάνεται εκ των έσω και έξω του συλλόγου που υπηρετεί με αξιώσεις, οι τοποθετήσεις του ξεφεύγουν εκτός… ορίων.

Πλατιάζει υπερβολικά ο Αργεντινός προκειμένου να γίνει κατανοητός.

Γιατί το τόπι αλλά και η ίδια η ζωή, όσο σύνθετες καταστάσεις και αν είναι εξηγούνται με λιτότητα και… νίκες.

Κατά πως έγραφε και ο Μανώλης Ρασούλης και μελοποιούσε ο Ανδρέας Μικρούτσικος στα μισά της δεκαετίας του ’80…

Αμάν βαριά φιλοσοφία, ας πούμε κάτι πιο απλό

καλές οι Η.Π.Α. και η Ρωσία, μα έχω το δράμα μου κι εγώ.

Και αφού οι δρόμοι τρέχουν χιαστί είμαι σίγουρος πως στην ΑΕΚ, είτε έτσι, είτε αλλιώς, πάλι θα ξανατραγουδήσουν« «Να ‘μαστε πάλι εδώ… Ματίας».