Με το βαρετό Excel μπορείς να κάνεις σίγουρα πολλά πράγματα, αλλά ποτέ δε σκέφτηκες να ζωγραφίσεις

Το Excel είναι το απόλυτο εργαλείο για λογιστικά φύλλα, υπολογισμούς και οργάνωση δεδομένων. Αλλά πόσοι θα πίστευαν ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δημιουργηθούν αριστουργήματα ζωγραφικής; Ένας Ιάπωνας συνταξιούχος, ο Τατσούο Χοριούτσι, πήρε ένα πρόγραμμα φαινομενικά βαρετό και το μετέτρεψε σε έναν ψηφιακό καμβά, όπου δημιούργησε απίστευτα έργα τέχνης.

Ο Χοριούτσι ξεκίνησε να πειραματίζεται με το Excel λίγο πριν από τη συνταξιοδότησή του. Αντί να επενδύσει σε ακριβά προγράμματα γραφικών, εκμεταλλεύτηκε τις ενσωματωμένες δυνατότητες σχεδίασης του Excel, χρησιμοποιώντας βασικά σχήματα και εργαλεία γεμίσματος. Η μέθοδός του βασίζεται σε γεωμετρικά σχήματα, τα οποία στοιβάζει, παραμορφώνει και χρωματίζει, δημιουργώντας πολύπλοκες σκηνές που θυμίζουν παραδοσιακές ιαπωνικές ξυλογραφίες.

Τα έργα του είναι τόσο εντυπωσιακά που πολλοί δεν πιστεύουν ότι δημιουργήθηκαν σε ένα πρόγραμμα λογιστικών φύλλων. Φύλλα κερασιών που ανθίζουν, βουνά βυθισμένα στην ομίχλη και πολύχρωμα τοπία αποτυπώνονται με εντυπωσιακή λεπτομέρεια, όλα φτιαγμένα αποκλειστικά μέσα στο Excel. Το επίπεδο ακρίβειας και υπομονής που απαιτείται για τέτοιου είδους δημιουργίες είναι τεράστιο, αφού κάθε σχήμα πρέπει να τοποθετηθεί με ακρίβεια και να χρωματιστεί με χειροκίνητο τρόπο.

Όταν η δουλειά του έγινε γνωστή, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πίστεψαν ότι επρόκειτο για μια απάτη. Ένας άνδρας που σχεδιάζει λεπτομερείς ιαπωνικές τοπιογραφίες στο Excel; Φαινόταν αδιανόητο. Κι όμως, όταν παρουσίασε τη διαδικασία του, οι αμφιβολίες εξαφανίστηκαν. Το 2006, ο Χοριούτσι κέρδισε έναν διαγωνισμό τέχνης με Excel και από τότε τα έργα του εκτίθενται σε μουσεία και γκαλερί στην Ιαπωνία.

Η τεχνική του Χοριούτσι δείχνει πώς ακόμα και τα πιο απλά και αυστηρά εργαλεία μπορούν να μετατραπούν σε μέσα δημιουργίας όταν χρησιμοποιούνται με φαντασία. Οι γραμμές και τα κελιά του Excel που προορίζονται για υπολογισμούς μεταμορφώνονται σε πινελιές ενός ψηφιακού ζωγράφου. Και αυτό αποδεικνύει ότι η τέχνη δεν γνωρίζει περιορισμούς – ακόμα και αν γεννιέται μέσα από ένα λογιστικό φύλλο.