Πώς ένα παιδάκι μόλις 11 χρονών άλλαξε τα καλοκαίρια μας

Στις αρχές του 20ού αιώνα, ένα εντεκάχρονο αγόρι από το Σαν Φρανσίσκο, ονόματι Φρανκ Έπερσον, έπαιζε στην πίσω αυλή του σπιτιού του με σόδα, νερό και μια ξύλινη ραβδωτή κουτάλα. Ήταν μια χειμωνιάτικη νύχτα του 1905 και η θερμοκρασία έπεσε απότομα. Το παιδί άφησε το μείγμα έξω όλη τη νύχτα χωρίς να το σκεφτεί ιδιαίτερα. Το επόμενο πρωί, ξύπνησε και βρήκε ένα παγωμένο μείγμα με το ξυλάκι ακόμα καρφωμένο μέσα του. Είχε μόλις δημιουργήσει, χωρίς να το γνωρίζει, το πρώτο παγωτό ξυλάκι στον κόσμο. Ήταν μια από αυτές τις στιγμές όπου η περιέργεια, η αφέλεια και το κρύο συνωμότησαν για να αλλάξουν την ιστορία της απόλαυσης.

Ο Φρανκ δεν το σκέφτηκε σοβαρά για χρόνια. Ονόμασε το παγωμένο γλύκισμα “Epsicle” – ένας συνδυασμός του ονόματός του και της λέξης “icicle” (σταλακτίτης πάγου). Το έφτιαχνε για φίλους και αδέρφια, χωρίς καμία πρόθεση να το εμπορευτεί. Όμως το 1923, σε ηλικία 29 ετών, ο Φρανκ αποφάσισε να κατοχυρώσει την ιδέα. Ζούσε πλέον στο Όκλαντ της Καλιφόρνια και ήταν πατέρας. Τα παιδιά του είχαν αρχίσει να ζητούν ξανά και ξανά το “Pop’s sicle” – από όπου προέκυψε και το τελικό όνομα “Popsicle”. Έτσι, ένα παιδικό παιχνίδι μετατράπηκε σε κατοχυρωμένη ευρεσιτεχνία και στη συνέχεια σε φαινόμενο.

Το πρώτο παγωτό ξυλάκι που κυκλοφόρησε εμπορικά δεν είχε γάλα. Ήταν φρουτώδες, απλό, με έντονα χρώματα και πολύ ζάχαρη. Πουλήθηκε αρχικά στα θερινά σινεμά, στους δρόμους και στα παραθαλάσσια πάρκα. Το ξυλάκι, πέρα από πρακτικό, έγινε σήμα κατατεθέν. Δεν ήταν απλώς ένα μέσο να κρατάς το παγωτό· ήταν αυτό που το έκανε μοναδικό. Ήταν φορητό, καθαρό, χωρίς χωνάκι που στάζει. Ένα γλυκό που μπορούσε να μοιραστεί σε ένα παιδικό πάρτι ή να κρατηθεί με το ένα χέρι ενώ με το άλλο κρατούσες το χέρι κάποιου άλλου.

Το Popsicle γνώρισε τεράστια επιτυχία και πολύ σύντομα δημιουργήθηκαν ανταγωνιστικά προϊόντα. Εταιρείες όπως η Good Humor και η Eskimo Pie προσάρμοσαν την ιδέα με σοκολάτα, βανίλια και γάλα, ανοίγοντας τον δρόμο για τα γαλακτοκομικά παγωτά ξυλάκι. Ο Φρανκ Έπερσον πούλησε τα δικαιώματα της ευρεσιτεχνίας του στη Joe Lowe Co. της Νέας Υόρκης, και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1930, εκατομμύρια ξυλάκια Popsicle πωλούνταν κάθε καλοκαίρι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η εφεύρεση ενός εντεκάχρονου είχε γίνει ένα παγκόσμιο σύμβολο καλοκαιρινής χαράς.

Σήμερα, το παγωτό ξυλάκι έχει εξελιχθεί σε δεκάδες παραλλαγές – με φρούτα, αλκοόλ, σοκολάτα, βιολογικά υλικά και κάθε πιθανό συνδυασμό. Όμως η ουσία παραμένει ίδια. Ένα ξυλάκι, ένας παγωμένος πυρήνας και μια ιδέα που γεννήθηκε από ένα παιδί που απλώς ήθελε να φτιάξει κάτι δικό του. Το καλοκαίρι, κάθε καλοκαίρι, κουβαλά μέσα του το αποτύπωμα εκείνης της παγωμένης νύχτας του 1905 και του μικρού Φρανκ που πάγωσε κατά λάθος μια γουλιά σόδα και έδωσε στον κόσμο έναν λόγο να χαμογελά κάτω από τον ήλιο.