Τι χρησιμοποιούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες για χαρτοπετσέτες, αφού δεν είχαν χαρτοπετσέτες;
Οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν χαρτοπετσέτες, αλλά βρήκαν μια ευρηματική λύση: το απομάγδαλο
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν μια ιδιαίτερη λύση για να καθαρίζουν τα χέρια τους στο τραπέζι. Δεν υπήρχαν χαρτοπετσέτες, ούτε πετσέτες φαγητού όπως σήμερα, αλλά αντί για αυτές χρησιμοποιούσαν κάτι εντελώς διαφορετικό: κομμάτια από παλιό ψωμί! Το όνομα αυτών των βρώσιμων “πετσετών” ήταν απομάγδαλα και θεωρούνταν ένας πρακτικός και ταυτόχρονα εύχρηστος τρόπος να σκουπίζει κανείς τα χέρια του μετά το φαγητό.
Αυτά τα αποξηραμένα κομμάτια ψωμιού, συνήθως φτιαγμένα από χθεσινό ή πολυήμερο ψωμί που δεν μπορούσε πλέον να φαγωθεί, χρησίμευαν ως απορροφητικά υλικά για τα λάδια και τα λίπη από τα χέρια των συνδαιτυμόνων. Όταν κάποιος τελείωνε το γεύμα του, απλώς έτριβε τα χέρια του πάνω στο ξερό ψωμί, το οποίο απορροφούσε την υγρασία και τα λίπη, και στη συνέχεια το πέταγε ή το έδινε στα σκυλιά που περιφέρονταν στους χώρους των συμποσίων.
Το σύστημα αυτό δεν ήταν μόνο πρακτικό, αλλά και οικολογικό για τα δεδομένα της εποχής. Οι Έλληνες δεν σπαταλούσαν τίποτα, και το ίδιο το ψωμί που χρησιμοποιούσαν για να καθαριστούν δεν πήγαινε χαμένο, αφού είτε καταναλωνόταν από τα ζώα είτε χρησιμοποιούνταν σε διάφορες συνταγές.
Οι αρχαίοι Έλληνες έδιναν τεράστια σημασία στην ευπρέπεια των συμποσίων. Ένα τραπέζι δεν ήταν απλώς μια ευκαιρία για φαγητό, αλλά μια κοινωνική εμπειρία που περιλάμβανε συζητήσεις, φιλοσοφικές αναζητήσεις και διασκέδαση. Το να έχει κανείς καθαρά χέρια ήταν απαραίτητο, ειδικά αφού το φαγητό τρωγόταν με τα χέρια. Δεν υπήρχαν πιρούνια, και το καθάρισμα των χεριών με το απομάγδαλο ήταν μια από τις αποδεκτές πρακτικές της εποχής.
Τα απομάγδαλα ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή στα πολυτελή συμπόσια, όπου οι καλεσμένοι απολάμβαναν εκλεκτά εδέσματα και κρασί. Μετά το γεύμα, συχνά ακολουθούσε ένα δεύτερο στάδιο του συμποσίου, το “πότος”, όπου συνεχιζόταν η οινοποσία και οι συζητήσεις. Σε τέτοιες περιστάσεις, το να έχει κάποιος λιπαρά χέρια δεν ήταν αποδεκτό, οπότε η χρήση αυτών των ψωμιών ήταν βασική προϋπόθεση για ένα ευπρεπές και πολιτισμένο τραπέζι.
Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι η πρακτική αυτή δεν εξαφανίστηκε τελείως. Στην Ιταλία του Μεσαίωνα, αλλά και στη Γαλλία, εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν ψωμί για να σκουπίζουν τα χέρια και το στόμα τους. Ακόμα και σήμερα, υπάρχουν εστιατόρια που προσφέρουν μικρά κομμάτια ψωμιού για να συνοδεύσουν ένα γεύμα, και κάποιοι το χρησιμοποιούν με τον ίδιο τρόπο—για να απορροφήσουν τα λίπη από τα δάχτυλά τους πριν τα σκουπίσουν με χαρτοπετσέτα.