Ρίισε: «Ο Μπέλαμι θα μπορούσε να μου κόψει την καριέρα»

Το 2007 έφερε την Λίβερπουλ στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά το γεγονός που στιγμάτισε εκείνη τη σεζόν ήταν το επεισόδιο με τους Μπέλαμι και Ρίισε.

Παραμονές του ματς, η ομάδα της Λίβερπουλ είχε γίνει τύφλα από το μεθύσι σε μπαρ. Εκεί ο Μπέλαμι απαίτησε από τον Ρίισε να ανέβει και να τραγουδήσει. Ο Νορβηγός αρνήθηκε, κάτι που ενόχλησε τον συμπαίκτη του.

Σε κατάσταση μέθης, ο Μπέλαμι στο ξενοδοχείο άρπαξε ένα μπαστούνι του γκολφ, εισέβαλε στο δωμάτιο του Ρίισε και άρχισε να τον χτυπάει με μανία! Λίγα 24ωρα μετά ο Μπέλαμι σκόραρε μέσα στο Καμπ Νου και πανηγύρισε παριστάνοντας πως χτυπά ένα μπαλάκι με μπαστούνι του γκολφ, σε έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς πανηγυρισμούς, στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ.

Αναλυτικά η διήγηση του περιστατικού από τον Ρίισε:

«Ξύπνησα μέσα στο σκοτάδι, ακούγοντας κάποιον να ανοίγει την πόρτα. Φυσικά, πίστεψα ότι ήταν ο Άγκερ. Γύρισα, αλλά τα μάτια μου ήταν μισόκλειστα λόγω της νύστας μου και δεν είδα καθαρά. Όμως, κάτι με έκανε να καταλάβω ότι δεν ήταν ο Άγκερ. Τότε, είδα τον Κρεγκ Μπέλαμι με ένα μπαστούνι του γκολφ δίπλα στα πόδια μου.

Ο Στιβ Φίναν που μοιραζόταν το δωμάτιο με τον Μπέλαμι, ήταν επίσης εκεί, αλλά δεν έκανε κάποια κίνηση. Ο Μπέλαμι σήκωσε το μπαστούνι και άρχισε να χτυπάει όσο πιο δυνατά μπορούσε. Θα μπορούσαν τα χτυπήματα να τερματίσουν την καριέρα μου, αλλά πρόλαβα να μαζέψω τα πόδια μου.

Πετάχτηκα από το κρεβάτι για να προστατεύσω τον εαυτό μου και να αποφύγω τα χτυπήματα. Τότε, ο Μπέλαμι γύρισε και μου είπε ‘Κανένας δεν μου δείχνει ασέβεια μπροστά στους άλλους. Δε με νοιάζει αν θα πάω φυλακή. Έχω αρκετά χρήματα για να πάνε τα παιδιά μου σχολείο και τα πάντα. Δε με νοιάζει. Θα σε γ@#$ω’. Σήκωσε το μπαστούνι και άρχισε να χτυπάει ξανά. Από την αδρεναλίνη δεν αισθάνθηκα πόνο εκείνη την στιγμή, αλλά με χτύπησε πολύ δυνατά.

Θα μπορούσε να με έχει τραυματίσει σοβαρά. Την ίδια στιγμή, ήξερα ότι μπορούσα να τον ακινητοποιήσω και να τον χτυπήσω, διότι ήμουν πιο μεγαλόσωμος. Ήξερα ότι αν έκανα επίθεση στον Μπέλαμι, η καριέρα μου στη Λίβερπουλ θα τελείωνε. Προσπάθησα να τον ηρεμήσω και τον κάλεσα να παίξουμε ξύλο χέρι με χέρι. Έφυγε και την άλλη μέρα το πρωί έκανε σα να μη συνέβη τίποτα. Με ενόχλησε που οι συμπαίκτες μου γελούσαν, ενώ ήταν κάτι το σοβαρό».