Στη διακοπή ο Άρης πρέπει να αλλάξει πολλά

Σε νέα «ψυχρολουσία» υποχρέωσε τους οπαδούς του ο Άρης, ο οποίος δεν κατάφερε να κερδίσει ούτε τον αδύναμο ΟΦΗ, μένοντας το 1-1.

Μια εμφάνιση που δεν θα ήταν καλή, αλλά που εύκολα, δύσκολα θα ερχόταν η νίκη την περιμέναμε. Να μην μπορείς όμως να νικήσεις τους τόσο προβληματικούς φέτος Κρητικούς, στην έδρα σου, πάει πολύ.

Την προηγούμενη αγωνιστική η Λαμία είχε κάνει τον ΟΦΗ «άνω-κάτω» μέσα στο Ηράκλειο, μάλιστα, και από ατυχία δεν πήρε το διπλό. Κι όμως αυτή την ομάδα ο Άρης αποδείχθηκε ανίκανός να την κερδίσει. Το χειρότερο είναι οτι πάνω που οι «κιτρινόμαυροι» δείχνουν κάποια σημάδια βελτίωσης, στο επόμενο ματς εμφανίζουν πάλι τα ίδια προβλήματα.

Για το αποψινό ματς μπορούμε να πούμε αρκετά για διαιτησία του Τζοβάρα και του Ευαγγέλου (VAR). Για το ακυρωθέν γκολ, για δεύτερες κίτρινες που μπορούσαν να αντικρίσουν παίκτες των φιλοξενούμενων. Το ξέρετε πως είμαι ο πρώτος που λέει οτι ανεξαρτήτως απόδοσης οι διαιτητές πρέπει να παίζουν 50%-50%.

Όμως μετά από τέτοιες αποκαρδιωτικές εμφανίσεις, οι οποίες μάλιστα επαναλαμβάνονται, το βάρος πρέπει να πέσει στο τι κάνεις εσύ πρώτα και μετά αν σου φταίνε άλλοι.

Δεν έχει σημασία τι σύστημα έπαιξε ο Άρης, ποιοι μπήκαν αλλαγή ή υπήρξε ατυχία, στις πολλές χαμένες ευκαιρίες. Κάτι που επαναλαμβάνεται παύει να είναι τυχαίο.

Δεν φταίει μόνο ο Καμάτσο απόψε, αλλά δεν γίνεται μετά την απίστευτη χαμένη ευκαιρία στο Ισραήλ με τη Μακάμπι, να χάνεις και αυτή με τον ΟΦΗ. Με όλη την εστία ανοιχτή μπροστά σου. Κάτι σημαίνει αυτό… Τι να σου κάνει και ο Πάρντιου εκεί δηλαδή.

Ολα αρχίζουν από την άμυνα. Τι αμυντική λειτουργία είχε ο Άρης τα προηγούμενα χρόνια και τι τώρα. Κάθε φορά τρέχεις να γυρίσεις αποτέλεσμα. Παραλίγο, μάλιστα, ο ΟΦΗ να είχε πετύχει και δεύτερο τέρμα αν ο Κουέστα δεν έκανε τη μεγάλη επέμβαση. Εν τέλει το πέτυχε, αλλά ευτυχώς, ακυρώθηκε ως οφσάιντ.

Ακόμη και  όταν ο Άρης ελέγχει ένα ματς και είναι ανώτερος από τον αντίπαλό του (όπως έγινε με τον ΟΦΗ στο Β’ μέρος), όποτε χάνει τη μπάλα «τρέμεις» ότι κάτι κακό θα γίνει πίσω. Ο κάθε αντίπαλος φτάνει με άνεση έξω από την περιοχή και σε κάνει άνω-κάτω. Η αμυντική ανισορροπία επηρεάζει και την επίθεση.

Οπως φαίνεται δύσκολα θα αλλάξει κάτι μέχρι τη διακοπή. Ο Πάρντιου φέρει ευθύνη, αλλά σίγουρα όχι τη μεγαλύτερη. Βρήκε ένα σύνολο με «χτυπητά» κενά στο ρόστερ και πολλούς ανέτοιμους παίκτες. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι η καλύτερη δυνατή συγκομιδή στα ματς με Ατρόμητο, Λαμία και ΠΑΣ Γιάννινα και στη διακοπή να αλλάξουν πολλά.

Οσο είναι εφικτό βέβαια αφού μιλάμε για το μέσον τη σεζόν. Εκεί ο Πάρντιου θα πρέπει να μάθει απολύτως την ομάδα του, τον κάθε παίκτη ξεχωριστά. Τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει. Να πάρει το καλύτερο που μπορεί κι αν κάποιοι δεν μπορούν ας αποχωρήσουν η ας μπουν στο περιθώριο. Από εκεί και πέρα όσοι κριθούν οτι μπορούν να βοηθήσουν και είναι ανέτοιμοι, να ετοιμαστούν στο 100%. Θα έχουν άπλετο χρόνο.

Και τέλος η διοίκηση (με την απόλυτη έγκριση του προπονητή) να κάνει αυτές τις 2-3 άκρως απαραίτητες κινήσεις που χρειάζονται μεταγραφικά ώστε να καλυφθούν τα κενά.

Η προσθήκη του Ετεμπό είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλα χρειάζεται τουλάχιστον ένας ακόμη χαφ στο επίπεδό του, ένας φορ (μακάρι να είναι ο Καμαρά που θα βοηθήσει να συμμαζευτεί το αμυντικό χάλι) και αν είναι δυνατόν και ένας ακόμη στόπερ.

Μετά τη διακοπή δεν θα υπάρχει δικαιολογία για κανέναν…

ΥΓ: Οταν τα εξτρέμ σου δεν μπορούν να ντριμπλάρουν, δημιουργείται πρόβλημα σε όλη την επιθετική λειτουργία.

ΥΓ1: Μπράβο στον κόσμο που μετά το οδυνηρό αποτέλεσμα στη Λεωφόρο έδωσε δυναμικό «παρών» με τον ΟΦΗ. Δεν περίμενα τόσο κόσμο. Δικαιολογημένη η γιούχα στο τέλος.

ΥΓ2: Το γκολ της σεζόν ο Γκρέι με ΟΦΗ. Ένατο τέρμα σε 14 συμμετοχές και τέταρτο στο πρωτάθλημα. Επίσης βγαζει με μαγικό τακουνάκι τον Καμάτσο μόνο με την εστια. Τι άλλο να κάνει.

ΥΓ3: Ούτε τα… σπόρια με μικρομεσαίες ομάδες στην έδρα του δεν παίρνει από τη διαιτησία ο Άρης. Μέχρι και οι γραμμές του VAR μπαίνουν  εκεί που πρέπει ώστε οι παίκτες του να βγαίνουν οφσάιντ!