Παλιά λεγόταν Τσίμοβα, σήμερα το όνομά της έχει σχέση με τον θεό Άρη και όχι με τον αέρα όπως πολλοί πιστεύουν

Η Αρεόπολη, το ιστορικό κέντρο της Μάνης, είναι ένας τόπος που φέρει βαριά κληρονομιά και μνήμες αιώνων. Παλαιότερα γνωστή ως Τσίμοβα, η πόλη αυτή απέκτησε το σημερινό της όνομα προς τιμήν του Άρη, του θεού του πολέμου. Δεν θα μπορούσε να έχει πιο ταιριαστό όνομα, αφού εδώ ήταν το κέντρο της Μανιάτικης αντίστασης, ένα μέρος όπου η φλόγα της ελευθερίας ποτέ δεν έσβησε.

Η Αρεόπολη ήταν ανέκαθεν το σύμβολο της ανυπότακτης φύσης των Μανιατών. Οχυρωμένη ανάμεσα στους άγριους βράχους και το γαλάζιο του Λακωνικού κόλπου, η πόλη αυτή δεν ήταν μόνο ένας οικισμός, αλλά ένα προπύργιο ελευθερίας. Από εδώ ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση το 1821, όταν οι Μαυρομιχαλαίοι ύψωσαν την πρώτη σημαία της εξέγερσης. Αυτή η μικρή αλλά ανυπότακτη πόλη δεν λύγισε ποτέ μπροστά στους Οθωμανούς και έγινε ένα από τα βασικά κέντρα του απελευθερωτικού αγώνα.

Το όνομα «Τσίμοβα» προέρχεται από τη σλαβική λέξη «Ζιμά», που σημαίνει χειμώνας, ή από το όνομα Τσίμος. Όμως, το 19ο αιώνα, η πόλη μετονομάστηκε σε Αρεόπολη, συμβολίζοντας το πνεύμα του πολέμου και της αντίστασης. Δεν είναι τυχαίο ότι οι κάτοικοί της θεωρούσαν τους εαυτούς τους συνεχιστές μιας μακραίωνης πολεμικής παράδοσης, που κρατούσε από τα αρχαία χρόνια μέχρι την επανάσταση του 1821.

Περπατώντας στα στενά σοκάκια της Αρεόπολης, βλέπει κανείς τα πέτρινα σπίτια, τα καμπαναριά και τους πύργους που θυμίζουν ένα παρελθόν γεμάτο αίμα και δόξα. Η αρχιτεκτονική της πόλης παραμένει αυθεντική, σαν να μην έχει περάσει χρόνος από πάνω της. Εδώ δεν υπάρχουν φτιασιδώματα, δεν υπάρχουν νεωτερισμοί που να αλλοιώνουν τον χαρακτήρα της. Είναι μια πόλη-μουσείο, ένα ζωντανό μνημείο της Ελληνικής ψυχής.

Σήμερα, η Αρεόπολη είναι ένας από τους πιο γοητευτικούς προορισμούς της Πελοποννήσου. Η τουριστική ανάπτυξη δεν έχει αλλοιώσει την ταυτότητά της, και το μέρος διατηρεί τη μοναδική του αυθεντικότητα. Οι επισκέπτες δεν έρχονται εδώ για πολυτελή θέρετρα, αλλά για να βιώσουν την ατμόσφαιρα μιας εποχής που μοιάζει να έχει σταματήσει. Η πόλη συνεχίζει να κρατά τη φλόγα της ιστορίας αναμμένη, όπως ακριβώς έκανε αιώνες πριν.