Πόσους κατοίκους είχε η Ελλάδα στην πρώτη απογραφή το 1828;

Η πρώτη απογραφή του ελληνικού κράτους πραγματοποιήθηκε το 1828, υπό την καθοδήγηση του Ιωάννη Καποδίστρια, του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας. Στόχος της απογραφής ήταν η καταγραφή του πληθυσμού μετά την Ελληνική Επανάσταση, σε μια προσπάθεια να αποτυπωθεί η πραγματική εικόνα του νέου κράτους και να τεθούν οι βάσεις για την οργάνωσή του.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της εποχής, ο πληθυσμός της Ελλάδας ανερχόταν περίπου στις 753.400 ψυχές. Η απογραφή κάλυψε τις περιοχές που βρίσκονταν υπό ελληνικό έλεγχο, κυρίως την Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα και τα νησιά. Ωστόσο, αρκετές περιοχές, όπως η Μακεδονία, η Θράκη, η Ήπειρος και η Κρήτη, δεν συμπεριλήφθηκαν, καθώς βρίσκονταν ακόμη υπό οθωμανική κυριαρχία.

Η διαδικασία της απογραφής δεν ήταν απλή, καθώς το νεοσύστατο κράτος αντιμετώπιζε σοβαρές διοικητικές προκλήσεις. Πολλοί πληθυσμοί ήταν ακόμη διασκορπισμένοι λόγω των πολεμικών συγκρούσεων, ενώ η έλλειψη σταθερής κρατικής δομής καθιστούσε δύσκολη τη συλλογή ακριβών δεδομένων. Παρόλα αυτά, η απογραφή του 1828 αποτέλεσε ένα από τα πρώτα σημαντικά βήματα για τη διαμόρφωση της σύγχρονης ελληνικής διοίκησης.

Ο αριθμός των 753.400 κατοίκων θεωρείται ενδεικτικός της περιόδου και όχι απόλυτα ακριβής, αλλά παραμένει ένα βασικό σημείο αναφοράς για την ιστορική εξέλιξη του ελληνικού πληθυσμού. Οι επόμενες απογραφές που ακολούθησαν στηρίχθηκαν σε αυτήν την πρωτοβουλία, βελτιώνοντας τη μεθοδολογία και την ακρίβεια των στοιχείων. Από το 1828 και έπειτα, η πληθυσμιακή ανάπτυξη της Ελλάδας καταγράφηκε με πιο δομημένο τρόπο, αντανακλώντας τις κοινωνικές, οικονομικές και γεωπολιτικές μεταβολές του κράτους.